Θέμος Αναστασιάδης

Υποχρεωτική η στράτευση και για τις γυναίκες - στα ριάλιτι βγαίνουν όλες Ράμπο!

Κορίτσια, αφήστε τα πιλάτες, ο στρατός σάς θέλει να βάλετε πλάτες! Απ’ ό,τι βλέπουμε, αν είναι για κάνα ριάλιτι τύπου «Survivor», σέρνεστε μια χαρά σαν κομάντο στις λάσπες! Μέχρι και η Κωνσταντίνα Σπυροπούλου έχει γίνει ΟΥΚ! Παλαιού τύπου θεωρίες για την Ελληνίδα... μέλλουσα μάνα που είναι άνεργη και άλλα Μάρθα Βούρτση style, ας μην ξανακούσουμε, γιατί οι άνδρες είναι σε πιο δύσκολη θέση. Και στη δουλειά και σε όλα.

Μια μικρή χώρα σαν την Ελλάδα λύνει ριζικά το θέμα της στελέχωσης των Ενόπλων Δυνάμεων με υποχρεωτική στράτευση των γυναικών για κάνα 12μηνο, σε γραφεία, διοικητικές υπηρεσίες κ.λπ. Το 50% των στρατιωτών εκεί απασχολείται σήμερα! Αρα αν υπηρετήσουν και τα κορίτσια, θα είναι σαν να διπλασιάζονται οι μάχιμοι φαντάροι, χώρια που πολλές στρατιωτίνες επαγγελματίες τα καταφέρνουν μια χαρά και σε πολεμικές θέσεις. Ουδεμία δικαιολογία λοιπόν! Και για να δώσουμε ένα κίνητρο παραπάνω, που σίγουρα θα συγκινήσει όλες τις νέες, αλλά και τους νέους που δυστυχώς ακόμα ονειρεύονται μια καριέρα μονιμότητας στο απέραντο κρατικό φρενοκομείο, να μια ιδέα που συνδυάζει το τερπνόν μετά του ωφελίμου: Να μην προσλαμβάνεται στο Δημόσιο ουδείς, σε καμία θέση αν προηγουμένως δεν έχει πάει 3 ή 5 χρόνια να υπηρετήσει ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ στον στρατό. Πρώτα, δηλαδή, θα προσφέρεις εκεί όπου η χώρα υποφέρει, ό,τι ειδικότητα και αν έχεις, από οδοντίατρος μέχρι ηλεκτρολόγος -αλλά όχι βυσματολόγος- και αυτό θα είναι το εισιτήριό σου για να προσληφθείς... να αράξεις μια ζωή στο παλιο-Δημόσιο... FAIR ENOUGH; Δίκαιο δεν είναι; Κάνε μια προϋπηρεσία ένστολη μια πενταετία, ΕΠ’ ΑΜΟΙΒΗ ΠΑΝΤΑ, και μετά τράβα να σαπίσεις σε κάνα γραφείο, αφού αν περιμένουμε τον εκσυγχρονισμό του Δημοσίου θα μας φάει η μαρμάγκα και η... Σουλτάνα γειτόνισσα.

Στο κάτω-κάτω είναι αδιανόητο να μπαίνει μια νέα γυναίκα στα 25 της ή ένας άνδρας στα 26-27 του σε έναν κρατικοδίαιτο τομέα και να παριστάνει από εκεί (όπως κάνουν οι 9 στους 10) το αφεντικό στους κοινούς θνητούς, στους δόλιους φορολογούμενους, οι οποίοι και τον πληρώνουν και τον έχουν και στον σβέρκο τους να τους κάνει κουμάντο στα πάντα. Αν θες μια τόσο προνομιούχα θέση (παρότι καλό θα ήταν να καταργηθεί και η μονιμότητα), τότε είναι δίκαιο και πρέπει να γίνει πράξη, που λέει και ο ΣΥΡΙΖΑ, να έχεις προσφέρει πριν το κάτι παραπάνω στην πατρίδα σου. Δεν κατάλαβα δηλαδή, από πού κι ως πού άλλοι γεννιούνται για να πηγαίνουν καβάλα και άλλοι πεζοί μια ζωή; Ασε που έτσι θα μάθουν πώς βγαίνει αληθινά το ψωμί.

Απαξ όμως και γλιτώσουμε από την τωρινή κρίση, πάρουμε πίσω τα δύο παιδιά και... δεν χάσουμε και κάνα νησί με τα άχρηστα κορμιά που μας κυβερνούν, πρέπει να γίνει μια ξεκάθαρη κουβέντα: θέλουμε ή όχι να έχουμε κανονικό στρατό που να τα βγάζει πέρα στην ώρα της ανάγκης; Δεύτερον, αν ναι, τον έχουμε για να πολεμάει ή για να υποχωρεί ταπεινωτικά, συντεταγμένα, προδομένος από τους πολιτικάντηδες, όπως ξεφτιλίζεται η ΕΛ.ΑΣ. κάθε μέρα από τους αναρχικούς του ΣΥΡΙΖΑ; Καθότι στρατό ή έχεις ή δεν έχεις, κι αν τον έχεις, πρέπει να τον δείχνεις! Δεν λέμε να τσιμπάς σε κάθε τούρκικη παγίδα, αλλά τρόπο να τους δείξεις τι στρατά έχεις! Εκτός κι αν δεν θέλουμε, ή δεν σκοπεύουμε ποτέ να τα χρησιμοποιήσουμε, οπότε ας κηρύξουμε επισήμως την Ελλάδα αφοπλισμένη και ουδέτερη ζώνη, να μην ξοδευόμαστε κιόλας. Αν θέλουμε να έχουμε τον στρατό που πραγματικά απαιτείται λόγω του απέναντι αντιπάλου (όσο αξιόμαχος κι ΑΝ είναι, ο δικός μας τώρα υπολείπεται και σε αριθμό και σε υλικά), οι ΕΙΔΙΚΟΙ προτείνουν ορισμένα τουλάχιστον βασικά, πέραν όσων προαναφέραμε.

Πρωταρχικά, γρήγορο επανεξοπλισμό εκεί όπου έχουμε το πλεονέκτημα και οι Τούρκοι όχι. Οπως παραγγείλαμε τις γαλλικές φρεγάτες και κάποια άξια λόγου αμερικανικά αεροπλάνα, να προχωρήσουμε και σε άλλα. Και μην ακούτε την «καραμέλα» για υπερβολικές αμυντικές δαπάνες που γίνονται αντί για νοσοκομεία και σχολεία και τα σχετικά, που μας ΑΦΟΠΛΙΖΕΙ εδώ και δεκάδες χρόνια. Για τους εξοπλισμούς καταρχάς δεν πληρώνεις, αλλά δανείζεσαι, και τα βάζεις στο γενικό εθνικό χρέος που έτσι κι αλλιώς τελειωμό δεν έχει και ούτε πρόκειται!...

Με μία διαφορά: άλλο να δανείζεσαι για να διορίζεις τα κομματικά τρωκτικά του καθενός, κι άλλο για να παίρνεις όπλα και να «παίζεις μπάλα» με τους συμμάχους... Αν έχουν λαμβάνειν από σένα για 50 F-35 και 200 γερμανικά τανκς, δεν θα σ’ αφήσουν να χρεοκοπήσεις ποτέ! (business-business κι όχι άλλες μίζες!) Οπως μου έλεγε κάποτε και ένας πολύ υψηλά ιστάμενος Αμερικανός, «αν δεν πουλήσουμε σε εσάς όπλα, σε ποιον θα τα σπρώξουμε; Στο Λιχτενστάιν, να επιτεθεί στην Αυστρία; Λίγοι πόλεμοι στα υπ’ όψιν έχουν απομείνει στη Γη, τι θέλετε, να το κλείσουμε το μαγαζί;». Αυτό πράγματι είναι το σκεπτικό των μεγάλων χωρών που πουλάνε όπλα. Είσαι πελάτης; Και χωρίς λεφτά, θα έχεις προτεραιότητα και σε ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ! Αμα είσαι... ειρηνόφιλος τζαμπατζής, περίμενε σαν μακάκας να σε στηρίξουν απέναντι στον τουρκικό αστακό. Και εν πάση περιπτώσει, αν δεν ξέρεις τι να κάνεις, κάν’ το όπως το Ισραήλ. Κάτι παραπάνω γνωρίζει αυτό και επιβιώνει. Επιπλέον, καλά τα όπλα και τα κανόνια, αλλά χρειάζονται και οι άνθρωποι. Το θέμα των αξιωματικών είναι ξεχωριστό και σίγουρα κάτι πρέπει να γίνει για να διπλασιαστούν οι αμοιβές τους και να έχει ο νέος κίνητρο να πάει εκεί, να υπηρετήσει, να σπουδάσει και να μορφωθεί. Λέγαμε ότι θα κάναμε επαγγελματικό στρατό για να μειώσουμε... τη θητεία και τελικά μόνο το δεύτερο έγινε. Εννέα μήνες θητεία είναι κοροϊδία. Χώρια το αν πιάνουν καμιά φορά όπλο. Ο θεσμός της εφεδρείας και της συνεχούς επανεκπαίδευσης πρέπει να ξαναπάρει μπροστά... Οπως επίσης και οι Κρίσεις των στελεχών να μη γίνονται με πολιτικά κριτήρια που ξεφτιλίζουν το στράτευμα.

Αυτά, αν θέλουμε να έχουμε στρατό. Αν δεν θέλουμε τον φερετζέ και στο Μαξίμου, να μάθουμε την τέχνη του χορού της κοιλιάς και Dancing with the Συριζογιουσουφάκια.