Βασίλης Φασούλας

Τούτου του άρθρου αφορμή υπήρξε όχι το Μακεδονικό και η δεδομένη φοβική  στάση του πολιτικού συστήματος ενός στα χαρτιά κυριάρχου κράτους, του Ελληνικού, αλλά η απόφαση υπουργού της Κυβερνήσεως, του κ. Τσακαλώτου, να «τιμωρήσει» με (ακόμη περισσότερες) περικοπές τους ελάχιστους πλέον πολύτεκνους υπέρ, δήθεν, των μονότεκνων και δίτεκνων οικογενειών. Ο κοινωνικός του αυτοματισμός σαθρός . Δήθεν «ευνοεί τους πολλούς» από όσους ακόμη γεννάμε παιδιά.   Ο ίδιος λοιπόν τυγχάνω πατέρας 2 τέκνων και εργαζόμενος με τις αβεβαιότητες του ιδιωτικού τομέα. Πλήν όμως το ετήσιο κόστος για τις 69.000 τρίτεκνες και πολύτεκνες οικογένειες (τόσο λίγες απέμειναν ) είναι 57,5 εκατομμύρια ευρω. Οι προσλήψεις ροζ ημετέρων, εκτός κριτηρίων ΑΣΕΠ ανέρχονται στα 500 εκατομμύρια ευρώ ετησίως με 290 νεότευκτους δημοσίους  οργανισμούς και επιχειρήσεις (στοιχεία ΕΡΓΑΝΗ). Οι γεννήσεις εν Ελλάδι είναι στο αρνητικό «ρεκόρ» των 90.000 περίπου ανά έτος με την Τουρκία να φθάνουν πάνω από 1.300.000. Και από αυτές τις γεννήσεις ένα ποσοστό μόνον αφορούν Έλληνες ή μετέπειτα φέροντες Ελληνική Συνείδηση αφού αθρόες είναι οι γεννήσεις αλλοδαπών και δη μουσουλμάνων παρανόμων μεταναστών, με το δέλεαρ μάλιστα της αποκτήσεως ιθαγενείας. Συνεπώς για κάθε ένα ελληνόπουλο αντιστοιχούν 16 με 20 Τουρκόπουλα.  Σας είναι αδιάφορο αφού άλλα είναι τα προβλήματα ε; 

Ας πούμε το εξής: Ο τελευταίος μεγάλος πόλεμος Ελλάδος Τουρκίας την δεκαετία του 1920 ήτο μεταξύ περίπου  5 εκατομμυρίων Ελλήνων και 12 εκατομμυρίων Τούρκων . Σήμερα οι Τούρκοι είναι 83 εκατομμύρια με 26% ηλικίες κάτω των 14 ετών και αύξηση πληθυσμού από την δεκαετία του 90 έως και το 2010 άνω των 16 εκατομμυρίων.   Οι Έλληνες μεταξύ της δεκαετίας του 60 και έως το 2011 έχασαν κατά 10% νέο πληθυσμό ώστε ηλικίες από 0-14 να κυμαίνονται σήμερα κάτω του 14%. Σε λίγα χρόνια θα πέσουμε στα 8 εκατομμύρια ψυχές, κυρίως φέροντες και φέρουσες μαγκούρα. Το ότι γίναμε ιδιαίτερα Δυτικοί στην καλοπέραση και στην αποφυγή βαρών  και ευθυνών είναι μία από τις (αναμφισβήτητες) αναγνώσεις όπως και τα ιατρικά θέματα που κατά κόρον αντιμετωπίζομε ως δυτική κοινωνία στον τομέα της σύλληψης . Η άλλη είναι ότι όποιοι θέλουν να μεγαλώσουν πιο πολλά παιδιά από ένα άντε δύο βρε αδελφέ,  το αναλαμβάνουν απέναντι σε ένα εχθρικό κράτος : το Ελληνικό. 

Να είσθε πάντως βέβαιοι περί τούτου: Αν ο Έλλην δεν ανακαλύψει εκ νέου τον Κοσμοπολιτισμό με μία εδραία και όχι φοβική εθνική συνείδηση και δεν γεννά 3-4 παιδιά ανά  οικογένεια, το μέλλον του είναι προδιαγεγραμμένο. Η Ελλάδα εν τέλει πεθαίνει και ας υπάρχει το γνωστό σύνθημα ότι δεν πεθαίνει ποτέ. Γιατί μέχρι στιγμής τουλάχιστον, δεν μας ενδιαφέρει να ζήσει. Δεν μας ενδιαφέρει τι θα απογίνουν τα εγγόνια μας. Εδώ όμως κυρίες και κύριοι δεν χωρεί «το δεν βαριέσαι». Ας το φωνάξω «διά κεφαλαίων» για όσους ακόμη αδιαφορούν: ΟΠΟΙΟΙ ΘΕΩΡΟΥΝ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΑΙΩΝΙΩΣ ΑΜΕΤΑΒΛΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΑΣ ΔΕΔΟΜΕΝΗ ΜΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ. Ας διαβάσουν έστω τον Θουκυδίδη αν τους είναι βαρετό να ανοίξουν ιστορικά βιβλία όπως και διπλωματικές μελέτες. 

Μιλώντας για ιστορικά βιβλία ας  πούμε μία ιστορία. Γιατί δυστυχώς οι νυν κυβερνώντες (αλλά και η συντριπτική πλειοψηφία της Αντιπολιτεύσεως Μείζονος και Ελάσσονος) δεν είναι ιστορικά όντα. Πόσο μάλλον φιλίστορες. Και οι κυβερνώντες δεν απέχουν σε αυτό από «τον μέσο Έλληνα». 

Δύο χιλιάδες διακόσια τριάντα τέσσερα (2.234) έτη πριν το 217 πΧ,  ο Ελληνισμός υπό την  αγλαή κοσμοπολίτικη  μορφή που είχε εκείνη την ιστορική περίοδο,  φυλλορροούσε. Εμφύλια πάθη, υπογεννητικότητα, ερήμωση της υπαίθρου, μετανάστευση, έριδες, κοινωνική αποσύνθεση και θρησκευτική αποδόμηση όπως γλαφυρά και απελπισμένα  έχουν περιγράψει οι ιστορικοί της εποχής Παυσανίας και ο Πολύβιος. Σε μία τελευταία προσπάθεια ομονοήσεως ο σπουδαίος Ναυπάκτιος Στρατηγός του Κοινού των Αιτωλών Αγέλαος, ένα εγκληματικά αγνοημένο ιστορικό πρόσωπο, στο λεγόμενο «Συνέδριο για την Ειρήνη» υπό τις μεγάλες ελληνικές δυνάμεις της εποχής ανέφερε προφητικά τα εξής:

«Ποτέ δεν πρέπει οι Έλληνες να πολεμούν μεταξύ τους. Αν οι Έλληνες ομονοήσουν, θα μπορούν να δώσουν τα χέρια, όπως αυτοί που προσπαθούν να περάσουν ένα ποτάμι, και θα αποκρούσουν τους εχθρούς. Αν αυτό δεν το κάνουν, ας κοιτάξουν προς την Δύση, να δουν το μέγεθος των στρατών και του πολέμου, που γίνεται εκεί. Και είναι ολοφάνερο σε κάποιον που ασχολείται πολύ λίγο με την πολιτική, ότι είτε κερδίσουν οι Καρχηδόνιοι, είτε οι Ρωμαίοι, ο νικητής θα στραφεί κατά της Ελλάδος…. Γιατί αν ποτέτα νέφη της Δύσεως έλθουν στην Ελλάδα, πολύ φοβούμαι ότι, είτε το θέλουμε είτε όχι, θα σταματήσουμε να φιλονεικούμε μεταξύ μας, ή να συμβιβαζόμεθα όπως τώρα. Τότε θα παρακαλούμε τους Θεούς να μας δώσουν και πάλι την Ελευθερία να ρυθμίζομε τις διαφορές μας μόνοι μας, όποτε θέλομε, ει μη μόνον  θα είναι πολύ αργά»

Ο Αγέλαος αν και πρόσκαιρα εισακούσθηκε και ετιμήθη εν τέλει ακολούθησε την μοίρα του Μιλτιάδου, του Θεμιστοκλέους και τόσων άλλων, ατιμάσθηκε από τους πολιτικούς του αντιπάλους και ιδίως τους Αθηναίους. Είκοσι χρόνια μετά ακολούθησε το τυπικό τέλος της Ελευθέρας Αρχαίας Ελλάδος. Η μάχη των Κυνός Κεφαλών.Αυτό είχε μία βαθύτερη σημασία. ΟΟικουμενικός  Ελεύθερος Δημοκράτης Έλλην Πολίτης αντικαταστάθηκε από τον Έλληνα Υπήκοο ώστε από τις Κυνός Κεφαλές, η συλλογική ψυχοσύνθεση του Γένους αλλάζει. Όπως και η ειμαρμένη του.

Σήμερα για μία ακόμη φορά ο Ελληνισμός ίσταται ενώπιον ενός αδόξου του τέλους. Και δεν είναι μόνον η Τουρκία ή η Αλβανία ή οι Σκοπιανοί το πρόβλημα. Πέραν λοιπόν των εγγενών προβλημάτων της  Ελλάδος η τεχνολογική πρόοδος και η εύκολη πληροφοριακήαλλά και η φυσική πρόσβαση, προπαντός δε  η NewAgeεμμονική πανταχού παρούσα Πολιτική Ορθότητα που καμμία σχέση δεν έχει με τον Ορθό Λόγο και τον Αριστοτελισμό,  έχει καταστήσει την Γηραιά Ευρώπη μία προσβασιμότατη «Γη της Επαγγελίας». Σε αυτό το πλαίσιο  ετερογενείς πληθυσμοί, βαπτιζόμενοι πολλές φορές καταχρηστικά ως «πρόσφυγες»,  δημιουργούν νησίδες Ανατολής, φυσικά όσον αφορά δε Σουνίτες Μουσουλμάνους με την αμέριστη συμπαράσταση των ζάμπλουτων Ουαχαμπιτών Σαουδαράβων και Καταριανών  για γνωστούς λόγους.

 «Νησίδες» οι οποίες στις περισσότερες των περιπτώσεων, με εξαίρεση τους Χριστιανούς Αφρικανούς,πολύ φοβούμαι ότι δεν πρόκειται ποτέ να «ενσωματωθούν». Δεν θέλουν και δεν το διανοούνται οι περισσότεροι, ζώντες την εντελέχεια της Ισλαμικής τους Πίστεως, σε άλλους δε είναι φύσει αδύνατον βάσει των κοινωνικοπολιτισμικών τους συνθηκών και νορμών . Πχ από τον 13ο αιώνα κατώτερες κάστες της επαρχίας Παντζάμπ της Ινδίας μετέβησαν στην Ευρώπη. Έχετε παρατηρήσει να σταμάτησαν ποτέ να είναι «αθίγγανοι»; Αυτό δεν αποτελεί «κατηγορία» ή «ρατσισμό», αποτελεί πραγματικότητα. Η ιστορία κάθε φυλής και κάθε θρησκείας εν τέλει δεν αποτιμάται με απλές υλιστικές μεταμαρξιστικές ή μετανεωτερικές νιχιλιστικές εθνοαποδομητικές προσεγγίσεις αλά Ερνστ Γκέλνερ, Μπένετικτ Άντερσον  και παλαιότερα της ΈμαΓκόλντμαν.Σε αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο λοιπόν (και) η λοιπή  Ευρώπη απαντά με αποθρησκευτικοποίηση και απεθνοποίησή της, με προβολή δικαιωματισμών και ελευθεριοτήτων, ως παρακολούθημα η ίδια, συνήθως εξάλλων,ιδεοληπτικών «μειονοτήτων» .

QuoVadis;

Ο Αγέλαος σήμερα φαντάζομαι ταπεινά ότι θα φώναζε για την πρωτίστως  πνευματική και, ναι, ΟΝΤΟΛΟΓΙΚΗ μας παρακμή για την οποία, ελλείψει άλλων μέσων, θα απαιτούσε κατ `αρχήν  την επαναθέσμιση της Κοινωνίας, ή μάλλον την Εποχή της Κυριαρχίας των Θεσμών. Την κραταιά ασπίδα προ του Ιστορικού Αφανισμού μας. Γιατί χωρίς Θεσμούς δεν μπορεί να υφίσταται Συνέχεια, ιστορική και εν τέλει βιολογική, σε μία Κοινωνία και τις Παραδόσεις της .

Για όλα αυτά όμως απαραίτητα είναι δύο απλά πράγματα στους πολιτικούς άνδρες:

 ΑΥΤΟΘΥΣΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΗ ΥΣΤΕΡΟΦΗΜΙΑΣ. Η δε ανάγκη υστεροφημίας είναι προαπαιτούμενον της Αυτοθυσίας.Με αυτά τα υλικά ΑΝΑΝΟΗΜΑΤΟΔΟΤΕΙΤΑΙ και ΑΝΑΣΤΟΧΑΖΕΤΑΙ  μία κοινωνία κυρίες και κύριοι. Όχι με την εύκολη γκρίνια για τους «κακούς ξένους» που άλλωστε τα συμφέροντά τους είναι υποχρεωμένοι να υπηρετήσουν, όχι τα δικά μας. Στην δε Ελλάδα του αέναου αλληλοσπαραγμού και της αλληλεγγύης στην …αλληλοκατηγορία η επαναθέσμιση είναι μονόδρομος.

Την ζήσατε την Πρώτη Φορά Αριστερά ως ολοκλήρωμα παρελθουσών αντιλήψεων,Αναστοχασθείτε και  Ζήστε λοιπόν και την Πρώτη Φορά Κράτος. 

Ο Έλλην σε κάθε περίπτωση για να σταματήσει την κατρακύλα και την εξαφάνισή  του ως σύγχρονος «Ελλέηνας» πρέπει, όπως και οι λοιποί του Δυτικού Κόσμου, να δει εκ νέου τον εαυτό του ως Ων της Ιστορίας. Πολύ φοβούμαι ότι ελάχιστοι εξ ημών το βλέπουν και το αισθάνονται έτσι . Αλλά και πάλι εκ των ελαχίστων πάντα δεν επαναπροβάλλει το Φως; Άλλωστε η Ιστορία δεν συγχωρεί τα Κενά. 

Κατά το  Κόμμα που πρεσβεύω η Ελλάδα θα επανατοποθετηθεί σε ιστορική τροχιά αν βλέπομε και σκεπτόμεθα την Πατρίδα μας 80 και 100 χρόνια μετά και αν το μέλημά μας, το πρώτιστο μέλημά μας, είναι τα παιδιά που δεν γεννιούνται και τα παιδιά που φεύγουν. Με αυτήν την σκέψη η καθημερινότητα δεν μπορεί να είναι μόνον  η επιβίωση του καλλίτερου «αρπακτικού». Όποιοι νομίζουν ότι γράφω ρομαντικά φληναφήματα ή επικίνδυνες παρρησίες,ίσως δεν καταλαβαίνουν ότι η Πολιτική είναι εξόχως η διαχειριστική αποτύπωση των Συμβολισμών. Και όταν δεν έχεις Συμβολισμούς και Ιερά και Όσια Πεθαίνεις. Τα Νέφη του Τέλους ποτέ δεν είναι τόσο μακρυά. Τόσο Απλά Τόσο Συγκλονιστικά.

*Ο Βασίλης Φασούλας είναι  δικηγόρος, μέλος του ΓΣ της Δημοκρατικής Ευθύνης