Δημήτρης Δανίκας

Ξέχασε τα σχολικά θρανία. Ξέχασε τις αταξίες. Ξέχασε το μπανιστήρι. Ετσι ακριβώς. Ξέχασε τις σεξουαλικές ανησυχίες.  Ξέχασε τις τσάρκες έξω ίσως και μέσα από τα κόκκινα φανάρια. Τα ξέχασε όλα!

Ο κυρ Κώστας, ο υπουργός Παιδείας. Φυσικά. Που τις προάλλες σχεδόν απαγόρευσε τις εκδρομές στο εξωτερικό.  Πλην εκείνες που είναι αφιερωμένες σε εντελώς επιμορφωτικό σκοπό. Ας πούμε όσες είναι αφιερωμένες στα μουσεία. Κάπως έτσι.

Ο κυρ Κώστας μού θυμίζει δάσκαλο αυστηρό με τη βέργα ανά χείρας. Ο παιδονόμος με το αγγελικό πρόσωπο.  Εμφορούμενος με ταριχευμένες αντιλήψεις και πεποιθήσεις. Ξεχνώντας ότι η σφαιρική γνώση έχει να κάνει με την ανταλλαγή, την επικοινωνία, την εμπειρία, την αρετή αλλά και την αμαρτία. Ολα μαζί. Ετσι διαμορφώνεται η προσωπικότητα κάθε παιδιού.

Οι πειρασμοί είναι δίπλα μας. Το Internet ωκεανός πληροφοριών. Πάσης φύσεως. Πλημμυρίδα πορνογραφικής πανδαισίας.  Ολων των ειδών. Κάθε παιδί είναι αποδέκτης και μόνιμος πελάτης κάθε «απαγορευμένης» από τους γονείς περιοχής.

Τώρα τι λέω; Τα αυτονόητα. Κάθε εκδρομή, κάθε έξοδος είναι ταυτισμένη με το σκάνδαλο, το διαφορετικό, την κατανάλωση, το άγνωστο, την επικοινωνία. Δηλαδή τι θα κάνουν οι μαθητές; Θα κλείσουν τα μάτια; Θα φορέσουν μπούργκα; Θα υποκρίνονται τους μοναχούς του Αγίου Ορους;

Μα φυσικά τα αγόρια θα την πέσουν στα (ξένα) κορίτσια. Μα φυσικά τα κορίτσια θα γλυκοκοιτάζουν τα γοητευτικά (ξένα) αγόρια. Μα φυσικά τα αγόρια θα την πέσουν σε άλλα αγόρια. Μα φυσικά θα ξεροσταλιάζουν έξω από τις βιτρίνες. Μα  φυσικά θα ψωνίσουν. Μα φυσικά θα «αποπλανηθούν» και θα «αποπλανήσουν».

Το τερπνόν μετά του ωφελίμου. Τα βιβλία μαζί με τις προσωπικές εμπειρίες. Η μελέτη μαζί με το clubbing. Τα μουσεία  μαζί με τα «μαθήματα ζωής». Ετσι μεγαλώνουν οι άνθρωποι. Ετσι μεγαλώσαμε. Και έτσι θα μεγαλώνουν. Στοιχειώδες, κυρ Κώστα.

Τα ανώτερα μαθηματικά χωρίς τον έρωτα αφυδατώνουν την προσωπικότητα. Τη στεγνώνουν. Ετσι μπορεί κάποιος να είναι σπουδαίος στην επιστήμη του και ταυτόχρονα η  συναισθηματική ευφυΐα του να είναι αντίστοιχη ενός νηπίου. Ετσι διαλύονται οι σχέσεις. Ετσι συντελούνται πρόχειροι γάμοι. Ετσι από την ευτυχία μιας μεγάλης καριέρας καταλήγει το ίδιο πρόσωπο να δυστυχήσει στη ζωή του!

Οσο για το διαφορετικό, χρηματικό,  επίπεδο των μαθητών, δύο πράγματα έχω να πω. Το πρώτο είναι ότι είναι εντελώς λάθος και πράξη αυταρχισμού να αποκλείεται από αυτές τις εκδρομές το παιδί μιας καλοστεκούμενης οικογένειας επειδή στην τάξη του δεν μπορούν να  ακολουθήσουν τα φτωχά παιδιά. Η εξίσωση προς τα κάτω καταλήγει στη γενική μιζέρια. Πρωταθλητής σ’ αυτό το σπορ ο τάχα μου αριστερός.

Το δεύτερο που έχω να πω έχει να κάνει με την ευαισθησία στοιχειώδους αλληλεγγύης. Τόσο από την πλευρά της ηγεσίας κάθε σχολείου. Οσο και από την  πλευρά εκείνων των οικογενειών που θα μπορούσαν να τρατάρουν έτσι ώστε όλα τα παιδιά να εκδράμουν, να σουλατσάρουν, να μάθουν, να επικοινωνήσουν και φυσικά να καλλιεργηθούν ως αυριανοί πολίτες όλου του κόσμου.

Κυρ Κώστα, η καταπολέμηση της  εσωστρέφειας, από την οποία πάσχει μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας, και η πριμοδότηση της εξωστρέφειας αρχίζουν από τα παιδικά, τα σχολικά θρανία. Και πού ’σαι; Και φυσικά -αγαπητέ Ζουράρι μου- θα ενδιαφερθούν  για τα «μπορντέλα». Γιατί εσείς οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι τι κάνατε; Καρφωμένοι στα βιβλία;
Οπως κάλλιστα έχεις ακούσει, η αμαρτία, πολλές φορές, πορεύεται με τη μορφωτική αριστεία. Αλλιώτικα μονίμως στο σπορ της παλάμης και της κρυφής γοητείας του Αυνάν!