Δημήτρης Δανίκας

Οι  ευχές μάς τελειώσανε. Τα λόγια τελειώσανε κι αυτά. Τα πολιτικά παραμύθια  ούτε   για μικρά παιδιά. Ούτε και  για τα νήπια.  Τελειώσανε και οι  υποσχέσεις. Διαζύγιο με όλα αυτά. Διάζυγιο  βίαιο, αμετάκλητο,  οριστικό. Ακόμα και  βίαιο. Που λέει ο λόγος

Μόνο αυτογνωσία. Μόνο  κάποια ίχνη συνειδητότητας. Μόνο κοινή λογική. Μερικά παραδείγματα. Πρόσφατα. Από τα οποία «αρμέγουν»,  αξιοποιούν και εκμεταλλεύονται  αρκετοί  δημοσιογρφίσκοι. Καιροσκόποι. Ειδικά  των καναλιών. Που   έρπουν. Πότε  εδώ και πότε εκεί. Πότε με  τον  φιλελεύθερο καπιταλισμό. Τρομάρα τους. Και πότε με τον λαικισμό. Συνέπεια μηδενική!

Ας  πούμε. Τα πάσης   φύσεως κόκκινα δάνεια.  Στεγαστικά, επιχειρηματικά,  καταναλωτικά. Ο  συνολικός λογαριασμός άνωθεν  των εκατό δισεκατομμυρίων  ευρώπουλων. Και λίγα λέω

Από  την πρώτη  στιγμή της  κρίσης και της πτώχευσης.  Από  τους πρώτους μήνες του Γιώργου Παπανδρέου Junior.  Αμέσως.  Για την προστασία της λαικής  οικονομίας. Του κοσμάκη. Για τον οποίο κόπτονται και  διαρρυγνύουν τα ιμάτιά τους. Από την πρώτη  στιγμή έπρεπε να  βγάλουν  στο  σφυρί όλα  τα σπίτια των κακοπληρωτών. Των μπαταχτσήδων. Εχεις και δεν πληρώνεις; Φέρε  το σπίτι  σου  τώρα αμέσως. Πατ κιούτ.

Ο  Γιωργάκης  ακολούθησε την μέθόδο  του οριζόντιου λαικισμού. Δηλαδή υπέρ  πρώτης κατοικίας.  Γενικώς και  αορίστως. Ετσι ο φτωχός  ίδιος με τον πλούσιο  Ελεος

Από την πρώτη  στιγμή  της κρίσης και  της πτώχευσης.  Κατεβάζουμε τον διακόπτη. Black Out. Σε όποιον  έχει και   δεν πληρώνει το  λογαριασμό του  στη  ΔΕΗ. Μόνο έτσι προστατεύεται  ο  ρακένδυτος και   αδέκαρος Πάει τελείωσε

Ιδια πολιτική και τακτική απέναντι σε κάθε κακοπληρωτή. Εφορίας, ασφαλιστικών  ταμείων. Ολων. Με συνοπτικές  διαδικασίες. Ακραίες. Σχεδόν  δικτατορικές. Για ένα λόγο. Η Δημοκρατία  της οριζόντιας λογικής  βολεύει   λαμόγια, αρουραίους,  απατεώνες, τυχοδιώκτες,  ερπετά, κλέφτες. Ολους αυτούς που  βολεύτηκαν. Που πλούτισαν. Που κορόιδεψαν. Που αποταμίευσαν. Που γλεντοκόπησαν. Και που γλεντοκοπούν. Πάρτε  τα  δανεικά. Τώρα. Αμέσως. Και αφήστε τα επικοινωνιακά κόλπα. Και  τα κροκοδείλια δάκρυα


Το ίδιο έπρεπε να   είχε  συμβεί και με  την  φοροκλοπή. Με αυστηρές, τιμωρητικές ποινές.  Με  σφράγισμα των επιχειρήσεων. Προς  συμμόρφωση. Σε τσάκωσα να  κλέβεις  την  εφορία; Τώρα θα  δεις. Με δικτατορικές διαδικασίες. Είπαμε.  Η   ελληνική Δημοκρατία   έχει αποδειχθεί η καλύτερη  συνταγή πλουτισμού, κλοπής, απάτης  για πάσης φύσεως λαμόγια. Από πάνω μέχρι κάτω

Με την ίδια αυστηρότητα. Την ίδια «δικτατορική» λογική και σε όλες τις υπηρεσίες του Δημόσιου τομέα. Εδώ να  δεις αραλίκι και ανικανότητα. Εδώ να  δεις παραλυσία. Φανταστείτε ότι  φτάσανε στο   σημείο εργαζόμενοι στο  Metro να τυπώνουν και   να πωλούν  εισιτήρια  στην μαύρη  αγορά. Πιάστε τους. Απολύστε  τους.  Για όνομα του  θεού. Αυτοί  κατεβαίνουν σε απεργιακές  κινητοποιήσεις ταλαιπωρόντας  τους πολίτες που τους πληρώνουν από το υστέρημά τους.  Αυτοί  είναι  που  με τις πράξεις τους  δυσφημίζουν τη μονιμότητα του Δημόσιου τομέα

Με απλά λόγια. Και το χω ξαναπεί. Και όλοι  το βιώνουν στο πετσί τους. Οι  εργαζόμενοι  που  ακολουθούν  την κανονικότητα υποφέρουν. Αυτοί πληρώνουν τα σπασμένα. Αυτοί τους φόρους, Απ αυτούς προέρχονται τα  εκατομμύρια που ως  προεκλογικό μποναμά μοιράζει ο  Τσάπρας

Αντιθέτως. Οι απατεώνες καλυτερεύουν. Οι απατεώνες ζουν και βασιλεύουν. Οι απατεώνες  είναι οι  βδέλες. Που  ρουφάνε  το αίμα  των  κανονικών  πολιτών.  Απατεώνες  χωρίς κομματικό χρώμα. Απατεώνες  το  χειρότερο  και πιο  εχθρικό είδος που καλλιεργείται εν Ελλάδι. Οποιος καταφέρει να  περιορίσει, να συρρικνώσει  τον όγκο τους και να τους τιμωρήσει, αυτός και ο μεγάλος, αυριανός, κυβερνήτης  της Σωρρακώσταινας. Και η μέθοδος απλή. Για αληθινή  Δημοκρατία, περισσότερη προς τα λαμόγια  Δικτατορία