Χρ. Ι. Στεφανάδης

Το αποτέλεσμα της θεομηνίας αυτής ήταν τραγικό. Πνίγηκαν 43 άνθρωποι, τραυματίσθηκαν πάνω από 300, κατέρρευσαν  400 σπίτια, και πάνω από 4.000 πλημμύρισαν, ενώ 500 οικογένειες έμειναν άστεγες.   Ιδιαίτερα επλήγησαν οι λαϊκές συνοικίες και οι φτωχογειτονιές της λεγόμενης “Δυτικής Όχθης” (Μπουρνάζι, Ανθούπολη, Νέα Λιόσια), όπου υπήρξαν και τα περισσότερα θύματα. Αλλά και στην οδό Πειραιώς, το ύψος του νερού έφθασε τα δύο μέτρα και προκάλεσε την καταστροφή μιας γέφυρας. Στο κέντρο της Αθήνας πολλοί δρόμοι μεταβλήθηκαν σε ορμητικούς χειμάρρους, όπως η Σίνα, η Ομήρου, η Βουκουρεστίου, η Πατησίων, η Αλεξάνδρας και η Συγγρού … 

Σύμφωνα με το Υπουργείο Συγκοινωνιών και Δημοσίων Έργων της εποχής εκείνης, οι υλικές ζημίες που προκλήθηκαν ήταν οι μεγαλύτερες της τελευταίας πεντηκονταετίας.
Η καταστροφική εκείνη πλημμύρα, έγινε δύο ημέρες μετά την ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης της ΕΡΕ του Κωνσταντίνου Καραμανλή και μία βδομάδα μετά τις βουλευτικές εκλογές της 29ης Οκτωβρίου 1961, που η αντιπολίτευση είχε αμφισβητήσει ως εκλογές “βίας και νοθείας”.
Όπως είναι φυσικό, η αντιπολίτευση προσέθεσε ένα ακόμα επιχείρημα στην πολεμική της κατά της ΕΡΕ και προσωπικά κατά του Κωνσταντίνου Καραμανλή, που ήταν ήδη πέντε χρόνια πρωθυπουργός και «είχε αφήσει την Αθήνα έρμαιο στο έλεος των στοιχείων της φύσης, χωρίς στοιχειώδη αποχετευτικά και άλλα έργα υποδομής». Από την πλευρά του, ο τότε υπουργός Συγκοινωνιών και Δημοσίων έργων που επισκέφθηκε τις πληγείσες περιοχές, δήλωσε ότι οι κυβερνήσεις της ΕΡΕ «εξετελέσθησαν όσα ουδέποτε έργα» και επέρριψε τυχόν ευθύνες στις προηγούμενες κυβερνήσεις... 
…Τετάρτη, 15 Νοεμβρίου 2017.
Μεγάλες καταστροφές έχουν προκληθεί στη Μάνδρα της Αττικής, και στην ευρύτερη περιοχή των Μεγάρων από την καταρρακτώδη βροχή.
Τα ορμητικά νερά που κατεβαίνουν από το βουνό, σχηματίζουν ορμητικούς χειμάρρους, γκρεμίζουν  μάντρες, παρασέρνουν  αυτοκίνητα και πλημμυρίζουν  σπίτια και καταστήματα. 
Τα σωστικά συνεργεία καταβάλλουν μεγάλες προσπάθειες να απεγκλωβίσουν άτομα που έχουν παγιδευτεί στα σπίτια τους. 

Ολόκληρη η περιοχή έχει καλυφθεί από φερτά υλικά που έχουν κατέβει από το βουνό, κάτι που δημιουργεί ακόμα μεγαλύτερα προβλήματα.
Ο απολογισμός τραγικός.. 21  νεκροί, εκατοντάδες ζώα πνιγμένα, εκατοντάδες σπίτια ακατοίκητα, δεκάδες αυτοκίνητα κατεστραμμένα.
Στο ίδιο έργο θεατές! Δηλώσεις συμπαράστασης, επισκέψεις παραγόντων στον τόπο της τραγωδίας, τηλεμαχίες στα τηλεοπτικά παράθυρα για τις ευθύνες, ευκαιρία για προβολή διαφόρων αλληλέγγυων, εξαγγελίες μέτρων για τους άτυχους κατοίκους…
Η ίδια ιστορία να επαναλαμβάνεται μετά από 56 χρόνια. 
Η μόνη διαφορά με τότε είναι ότι σήμερα δεν καταγγέλλει  η αντιπολίτευση την κυβέρνηση όπως τότε, αλλά η κυβέρνηση την αντιπολίτευση, κατηγορώντας την για ολιγωρία και εγκληματικές αμέλειες σε αντιπλημμυρικά έργα αυτών πού κυβερνούσαν επί 40 χρόνια την χώρα! 

…Αγνοώντας το γεγονός, ότι είναι κυβέρνηση με ήδη θητεία τριών ετών. Αλλά και η περιφερειάρχης, εκλεγμένη με την κομματική στήριξη της κυβέρνησης , που και αυτή έχει συμπληρώσει θητεία τριών χρόνων, να καταλογίζει ευθύνες μόνο στο παρελθόν και να φθάνει να μηνύει τους υπευθύνους… ( ποιους αλήθεια, μήπως και τον εαυτό της; ).
Μισό αιώνα μετά τις πλημύρες και τους πνιγμένους στην Δυτική Αττική, ολόκληρη η χώρα, εξακολουθεί  να είναι ανοχύρωτη.  
Ανοχύρωτη απέναντι στα στοιχεία της φύσης.. 
Αλλά ανοχύρωτη και απέναντι σε ακόμα πιο επικίνδυνα στοιχεία.
-Στην ανεπάρκεια των  κρατικών  και των αυτοδιοικητικών  μηχανισμών.
Μηχανισμών που εκτός από την γραφειοκρατία, κινούνται και λειτουργούν με κύριο κριτήριο όχι τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας και των πολιτών, αλλά με κριτήρια, που συνδέονται με την ιδιοτέλεια, το ρουσφέτι και σε αρκετές περιπτώσεις με το παράνομο κέρδος…
-Στην ανεπάρκεια των πρωταγωνιστών της κεντρικής πολιτικής σκηνής, και κατά κύριο λόγο των κυβερνόντων, πού συνήθως αξιολογούν την προτεραιότητα των δημοσίων έργων, όχι με βάση τις πραγματικές ανάγκες, αλλά με κριτήρια κοινωνικής επιρροής και τελικά ψηφοθηρίας…

Με βάση αυτά τα αξιολογικά κριτήρια, στην πατρίδα μου, την Ικαρία, αμαξωτός δρόμος έγινε μόλις την δεκαετία του ’70. Το ίδιο συνέβη και με το ηλεκτρικό ρεύμα… 
Τα ίδια αξιολογικά κριτήρια, είχαν σαν αποτέλεσμα να πνίγονται άνθρωποι, όχι σε καταιγίδα στην φουρτουνιασμένη θάλασσα, αλλά στα σπίτια τους, στο Μπουρνάζι το 1961  αλλά και στην Μάνδρα, το 2017…