Δημήτρης Παγαδάκης

 Στο σουρεαλιστικό φόντο της μπλογκόσφαιρας, έγνοια και αναφορά ποικίλλων τζάμπα χλευαστών δεν είναι η κοινωνία αλλά η εξουσία. Τίποτε το πρωτότυπο.

 Ήδη οι χρήστες του διαδικτύου αναγνωρίζουν τα υπάκουα τρολ και τους ψηφιακούς αβανταδόρους  του κυβερνώντος κόμματος από τις χολερικές αναρτήσεις, τα διχαστικά σχόλια, τις βιτριολικές επιθέσεις τους κατά της αντιπολίτευσης. 

Μίζερο μέλημα τους η κολακεία της διαχείρισης και η υπεράσπιση της νομής της τρέχουσας εξουσίας. Με κάθε άχαρο ή ψεκασμένο τρόπο. Ψευδώνυμα, αγελαία, κακεντρεχή, παραπλανητικά και παραληρηματικά, τα στρατευμένα στους νεοσταλινικούς φετφάδες φιλοκυβερνητικά τρολ επικυρώνουν με λοιδορίες το ρόλο που τους έχει ανατεθεί. 

Στόχος να σκορπίσουν σύγχυση  με μοχθηρούς σαρκασμούς, υποτιμητικές ειρωνείες, διαβολές και ξεφωνητά για ότι υποτίθεται ενοχλεί το Μαξίμου. Έδωσαν αγχωμένα τα ρέστα τους κατά τη διαδικασία ανάδειξης αρχηγού για το νέο φορέα της Κεντροαριστεράς.

 Ξεσπάθωσαν προκαταβολικά για τη πιθανότητα συγκρότησης μιας εναλλακτικής και προοδευτικής πρότασης εξουσίας. Επιχείρησαν λυσσασμένα να υπονομεύσουν εκ των προτέρων την μαζική προσέλευση ψηφοφόρων που, δικαίως, ερμήνευαν ότι θα αποτελούσαν τη μαγιά της σύστασης ενός τρίτου πολιτικού πόλου.

Επί της ουσίας, δεν έκαναν τίποτε περισσότερο από όσα έχουν μάθει στα γραφειοκρατικά μπούυνκερ των ασπόνδυλων κομμάτων που βολεμένοι θητεύουν ή υπηρετούν οκνηρά. Επαναβεβαίωσαν τη περιφρόνηση τους στο δικαίωμα των πολιτών να ανανεώνουν πολιτικά και να νομιμοποιούν μαζικά της ηγεσία του κόμματος που προτιμούν.

Περιγέλασαν, ακόμη, απλουστευτικά όσους θα τολμούσαν να συμμετέχουν ψηφίζοντας άμεσα και δημοκρατικά, καθώς μια τέτοια δράση τους  “έκοβε  τη νερόβραστη σούπα του δικού τους μοντέλου αντιπροσώπευσης μέσω μιας κομματικής ελίτ πειθήνιων στην εκάστοτε ηγεσία τοτέμ. 

Η αθρόα, όμως, συμμετοχή των πολιτών σε μια άψογη, ανοιχτή στη βάση διαδικασία, αναπόφευκτα τους “έτσουξε”.  Πανικόβλητοι βουβάθηκαν ή ψέλλισαν ασυναρτησίες. Προσωρινά. Και αφού πένθησαν μια μέρα όπως στη ταφή του Κάστρο επανήλθαν στους αδάμαστους Μαδουρισμούς.

Με μοναδική επιδίωξη να ξαναμπαλώσουν την κουρελιασμένη τους αφήγηση και να σκεπάσουν τις διαψεύσεις τους κάτω απ’ το χαλί της επικοινωνιακής υποκρισίας που πλασάρουν μονίμως στα social media. 

Η βιαστικά ανασυρμένη, από το μπαούλο της δήθεν ευαισθησίας, στολή ενός πρώιμου Άι-Βασίλη την οποία  φόρεσε ο πρωθυπουργός, προστέθηκε συμβολικά στη λίστα με τα αντίδοτα στη πολιτική τους ζαλάδα.

 Παραβλέποντας σκοπίμως ότι η αντισταθμιστική του ελεημοσύνη κατευθύνεται προς εκείνους πάνω στους οποίους έπεσε βαρύς και ακρωτηριαστικός ο πέλεκυς των άστοχων κυβερνητικών χειρισμών στην οικονομία.  

Ωστόσο, σε εντεταλμένη υπηρεσία προπαγανδίζουν ως πλουσιοπάροχο μποναμά το “κόκκαλο” που πέταξε προς τους φτωχούς και αδύναμους, τους οποίους η ίδια η κυβέρνηση πολλαπλασιάζει.  Αντιπροσωπευτικότερη, πάντως, για τη κυβερνητική περίσταση θα ήταν η  λαϊκή παροιμία “Να σε κάψω Γιάννη να σ΄ αλείψω λάδι”. ¨Όπως ακριβώς για τα εκνευρισμένα κυβερνητικά παπαγαλάκια του διαδικτύου, ιδανικό κατευναστικό θα ήταν το ξύδι. 

Εξάλλου, ο συνδυασμός των δυο υγρών θα έκανε ίσως πιο πικάντικο τον άνοστο σανό που σερβίρουν στη κοινωνία. Αλλά ελάχιστοι είναι πια οι πρόθυμοι να τον μασήσουν