Δημήτρης Δανίκας

Τα Εξάρχεια  σε  διαρκή ασυλία.  Το άβατο  όλων  των κυβερνήσεω. Από την εποχή  του Εθνάρχη Καρά Αμάν  Αλή. Τόσο  παλιά. Και τα άφθονα  περιστατικά τόσο  γνωστά

Τα Εξάρχεια  σε διαρκή ασυλία  για  πολλούς λόγους. Ο πρώτος επειδή  εκεί  ξεχαρμανιάζουν οι μπαχαλάκηδες. Δηλαδή το μπάχαλο μαντρωμένο  σε μια  συγκεκριμένη γειτονιά  του κέντρου της πρωτεύουσας. Συγκεντρωμένο και ελεγχόμενο

Ο  δεύτερος επειδή έτσι  τα  Εξάρχεια λειτουργούν ως βαλβίδα ασφαλείας του συστήματος. Δηλαδή κάπου,  κι αυτοί οι μπαχαλάκηδες, πρέπει να «εκφράσουν»  την αγανάκτησή τους. Να κάψουν,   να ξεριζώσουν, να λεηλατήσουν. Να αποφορτιστεί η ατμόσφαιρα ώστε να ηρεμήσουν. Και  φτου από την αρχή!

Ο τρίτος λόγος επειδή έτσι οι  τιμές  των διαμερισμάτων και όλων των κατοικιών  θα γκρεμιστούν. Ωστε κάποτε οι επιτήδειοι να  ορμήσουν και μπιρ παρά όλα  να τα  αγοράσουν και  η περιοχή να αναβαθμιστεί.  Διόλου απίθανο. Συμβαίνει και  στις καλύτερες   ξένες οικογένειες. Οπως στις ΗΠΑ. 

Οπου εκχωρούν σε  ρακένδυτους Αφροαμερικανούς, έναντι πινακίου  φακής, τα  διαμερίσματα υποβαθμισμένων περιοχών.  Οι  τιμές  κατρακυλάνε στα τάρταρα. Μετά  ξεφορτώνονται από το περιττό βάρος των «μαυρούκων». Υστερα ανακαινίζουν, πολυτελώς,  τα  ξεχαρβαλωμένα  διαμερίσματα. Και στο τέλος, στη θέση των  ρακένδυτων «μαυρούκων»  μετακομίζουν πανίσχυρα  στελέχη  του Χρηματιστηριακού και Τραπεζικού κεφαλαίου!

Ο τέταρτος και  τελευταίος λόγος, αυτής της παροιμιώδους ασυλίας, έχει  να κάνει με  τον  φόνο, από μπάτσο, του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Τότε που οι νυκοκυραίοι  είχαν μείνει άναυδοι και  εμβρόντητοι. Τότε  με  την  σκηνοθετημένη αποχή  των  κατασταλτικών  δυνάμεων.  Η Αθήνα  στο έλεος   αναρχικών και  καταστροφών. Και από μακριά εκατοντάδες ένστολοι  του Νόμου και της Τάξης, να παρατηρούν και να απολαμβάνουν σαν απλοί θεατές Χολιγουντιανό  υπερθέαμα  με τίτλο «Ο πύργος της κολάσεως»

Ασε, σου λέει. Ετσι και πέσουν  σφαίρες και  σκοτωθούν κανά δύο έφηβοι, η Αθήνα θα καεί και το σύστημα θα  γκρεμοτσακιστεί. Τυφλή, ασύμμετρη εξέγερση προ των πυλών. Αυτό  είχε κατά νου ο  Προκόπης Παυλόπουλος. Και  γι αυτό είχε δώσει   εντολή να μην κουνηθεί κανείς. Καλύτερα «τραυματισμένος» παρά «σκοτωμένος»!

Κάπως έτσι  πορεύεται και ο Νίκος Τόσκας. Ως ρεπλίκα  του Προκόπη Παυλόπουλου. Πονηρός ο  βλάχος. Γιατί, σου λέει, έχουμε κρίση. Κόβουμε  συντάξεις. Εχουμε βάλει στην πείνα εκατομμύρια πολιτών. Εχουμε διαλύσει  κάθε εργασιακή προστασία. Οι  μισθοί  στα  τετρακόσια με τριακόσια ευρώ. Τα κορίτσια στην πορνεία.  Οι νέοι επιστήμονες στο εξωτερικό. Η  φτωχοποίηση και η παρακμή  έχουν   βαρέσει  ταβάνι. Ε όχι και από πάνω  να τους μπαγλαρώσω και να τους αφανίσω. Ετσι την τύχη  μου  θα προκαλέσω. Ετσι  θα γίνει  χαμός. Ετσι ο Μητσοτάκης θα ρίχνει   λάδι στη  φωτιά. Κι  έτσι θα μας σύρουν σε  εκλογές και   στο τέλος, με  πλαστά ονόματα,   θα  πετάξουμε  κατά Βενεζουέλα μεριά!

Με απλά λόγια. Η  ασυλία και το άβατο των Εξαρχείων είναι έργο με σκηνοθέτη  την εκάστοτε  εξουσία. Με απλά λόγια τα Εξάρχεια είναι ο σάκος του μποξ. Με απλά λόγια οι μπαχαλάκηδες είναι κι αυτοί   πρωταγωνιστές του ίδιου  σκηνοθέτη και της ίδιας  εξουσίας. Και  με απλά λόγια οι  χτεσινοί Νεοδημοκράτες που  κι αυτοί  «ευλογούσαν» και βολεύονταν με την ίδια  ασυλία των Εξαρχείων,  τώρα παριστάνουν τους αθώους νοικυραίους που επιθυμούν, διακαώς, την τήρηση του Νόμου και της Τάξης

Η επικοινωνία μιας  εικονικής πραγματικότητας να ναι καλά και όλα  τ άλλα σε  ασυλία όπως τα Εξάρχεια τα  γνωστά!