Δημήτρης Δανίκας

Η  διπλωματική  μυωπία πάει σύννεφο. Με ποιον να πάω, σου λέει. Με την  δεξιό Μαριάνο  Ραχόι η  με τον επίσης  δεξιό Κάρλες  Πουτζδεμόν;

Μ  αυτόν  τον ανεκδιήγητο  «δαίμονα»  της επικοινωνίας.  Που  προκειμένου να  αναδειχθεί σε   ήρωα έχει  ανοίξει το κουτί της Πανδώρας.  Από το οποίο  εξέρχονται όλα  τα δεινά της Οικουμένης. Από το χάος μέχρι  τα τεθωρακισμένα και από την  διάλυση της  τοπικής οικονομίας μέχρι  εμφυλιοπολεμική σύρραξη με όρους  «τυφλούς»  ασύμμετρους και  καταστροφικούς

Μπερδεμένος  ο Αλέξης Τσίπρας. Μπροστά  του η Ισπανία. Με δύο «Κυριάκους». Με δύο «Μητσοτάκηδες». Γιατί και ο Ραχόι  αλλά και ο  Πουτζδεμόν είναι κληρονόμοι  της κεντροδεξιάς ιδεολογίας.  Εάν  επρόκειτο   για τους Podemos έχει καλώς. Ομως τώρα  τι κάνουμε Αλέξη;υ

Μπερδεμένη και η ηγεσία της «Νέας Δημοκρατίας». Τα πρφτοκλασάτα  στελέχη της  εξέρχονται  στη μικρή οθόνη,  κάνουν  με πρόχειρη και άκρως βολική (για τους ίδιους) περιγραφή, με  ήπιους τόνους και  στη συνέχεια αποφεύγουν να  έρθουν σε κάθετη ρήξη με τους Τσιπραίους πο παριστάνουν  τους  «αντικειμενικούς» και τους «ουδέτερους». Προφανώς το σύνθημα είναι «χαμηλοί οι τόνοι και προσεκτικοί»

Με απλά λόγια οι πολιτικοί των  δύο μεγάλων κομμάτων πορεύονται  με την γνωστή, νεοελληνική  πανουργία. Ως αίλουροι. Να δούμε. Να  μάθουμε. Να ερευνήσουμε. Και πάει λέγοντας!

Φανταστείτε  τώρα τι θα συνέβαινε εν Ελλάδι  έτσι και  μεγάλη μερίδα των Κρητικών  απαιτούσαν αυτοδιάθεση, αυτονομία και απόσχιση. Γιατί  κι αυτοί,  τηρουμένων  των αναλογιών,  διαθέτουν καλύτερη  οικονομία από τις περισσότερες   περιοχές της Σωρρακώσταινας.  Γιατί κι αυτοί πιστεύουν ότι είναι  ο επιούσιος λαός. Των επιούσιων Νεοελλήνων. Γιατί, σου λένε, εμείς ήμαστε οι κληρονόμοι του Ελευθέριου Βενιζέλου, του Καζαντζάκη και του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου  El Greco!

Φανταστείτε λοιπόν  τι θα  συνέβαινε έτσι και κάποιος Κρητίκαρος πολιτικός ακολουθούσε την ίδια, πάνω κάτω,   τακτική και   στρατηγική αυτού του Κάρλες Πουτζδεμόν. Που η κόμμη του, έχει σημασία  αυτό, παραπέμπει σε  πασίγνωστη και αγαπημένη   ράτσα  τετράποδων οικιακών  «συντρόφων»

Κόβω το  σβέρκο μου ότι η   αντίδραση της Αθήνας  θα ήταν  αστραπιαία και  αποφασιστική. Με όποια  κυβέρνηση και όποιο  κόμμα. Και όπου  δεν πίπτει λόγος πίπτει  ράβδος,  Τα τεθωρακισμένα με  αναμμένες τις μηχανές. Να ζεσταίνονται πριν από την  έφοδο  στην   Κρήτη. Η ηγεσία των «ανταρτών»  θα  κατέληγε πίσω από τα σίδερα της  φυλακής. Ολοι  οι τοπικοί  τηλεοπτικοί και  ραδιοφωνικοί σταθμοί θα έπεφταν  στα  χέρια της κεντρικής εξουσίας. Και ο στρατιωτικός νόμος  θα απαγόρευε   πάσης  φύσεως  συγκεντρώσεις!


Να  αποσχιστεί  το Μιλάνο και τα πέριξ από την  υπόλοιπη «καθυστερημένη» Ιταλία. Να  αποσχιστεί η  Φλάνδρα μαζί με τους Φλαμανδούς. Να αποσχιστεί η Κρήτη. Ισως και τα Επτάνησα. Να αποσχιστεί η Καταλονία. Να αποσχιστούν όλες οι   οικονομικά εύρωστες περιοχές και  οι υπόλοιποι να  καταλήξουν στα τάρταρα!

Κάποιο  λάκκο έχει  η φάβα. Φοβάμαι πολύ-ως καχύποπτος-ότι  το μικρόβιο της Ισπανίας  έχει  σχεδιαστεί να  λάβει   διαστάσεις  επιδημίας. Κα όπως έγραφε στα μυθιστορήματά του  ο σερ  Κόναλ Ντόιλ  δια στόματος Σέρλοκ  Χολμς «για να  βρεις  τον  δολοφόνο πρέπει να  ανακαλύψεις το κίνητρο». Food  for Thought!