Αλέξανδρος Κασιμάτης

Εχουν την εντύπωση ότι μπορούν να αφήσουν το στίγμα τους στην ευρωπαική και διεθνή πολιτική και για αυτό δεν ασχολούνται με τα τρέχοντα, κουραστικά και δυσάρεστα θέματα που αφορούν την καθημερινότητα μας.

Ένα από τα πιο σοβαρά θέματα  για το οποίο η αριστερή μας Κυβέρνηση όχι μόνον κάνει πως δεν γνωρίζει, αλλά σκόπιμα αποφεύγει να ασχοληθεί  είναι οι πλειστηριασμοί ακινήτων. Οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί ξεκινούν την Τετάρτη 29 Νοεμβρίου. Ως το τέλος του έτους   θα γίνονται μόνον κάθε Τετάρτη και από 1/1/18 τρείς φορές την εβδομάδα σε δύο βάρδιες.

Οι τράπεζες δεν έχουν εναλλακτική. Η ΕΚΤ ασκεί αφόρητες πιέσεις να προχωρήσουν στους πλειστηριασμούς. Εχουν συγκεντρώσει 10.000 ακίνητα, όπου το 65% είναι επαγγελματικά και το 35% κατοικίες υψηλών προδιαγραφών, τα οποία θα εκποιηθούν. Το απόθεμα των συγκεκριμένων ακινήτων μπορεί αρχικά να περιορίσει, αλλά δεν θα συγκρατήσει τις πιέσεις στην αγορά καθώς οι αντικειμενικές τιμές είναι πλασματικές.

Πως θα επηρεάσει η μαζική προσφορά  ακινήτων την αγορά; Πόσο ακόμη θα υποχωρήσουν  οι τιμές; Σημειώστε πως  οι τράπεζες ήταν από την αρχή της κρίσης ελεύθερες να εκπλειστηριάζουν  κατοικίες αντικειμενικής αξίας άνω των 200.000 ευρώ. Το έπραξαν και συνεχίζουν να το πράττουν στο μέτρο που το σηκώνει η  προβληματική ελληνική αγορά ακινήτων.

Είδατε η Κυβέρνηση να κάνει κάτι, έστω μια εξαγγελία για μελλοντική μείωση του ΕΝΦΙΑ ή των δημοτικών τελών  ή του πλήθους των άλλων φορολογικών επιβαρύνσεων για να δώσει κάποιου είδους έστω προοπτική στην αγορά ακινήτων;   Αντιθέτως  συζητούν για ηλεκτρονική ταυτότητα στα ακίνητα  προκειμένου να μεταβιβαστούν ή για τον νέο φόρο 15% στην υπεραξία που θα βαρύνει  τον πωλητή. Μόλις πριν λίγες ημέρες οι αρμόδιοι σήκωσαν τα χέρια ψηλά, επειδή δεν είχαν -λόγω περιορισμένου αριθμού πράξεων - επαρκή στοιχεία να χρησιμοποιηθούν ως βάση για τη δήθεν σύγκλιση των «αντικειμενικών» με τις εμπορικές τιμές. Η αγορά είναι κλινικά νεκρή και στην Κυβέρνηση  σφυρίζουν αδιάφορα και συζητούν για νέους φόρους.

Σε δυόμιση μήνες ξεκινά η μηχανή των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών που είναι πολύ πιθανό η μαζική προσφορά να πιέσει δραματικά τις τιμές. Και οι πιέσεις θα είναι μικρότερες στις λεγόμενες καλές περιοχές και σαφώς μεγαλύτερες στις υπόλοιπες.  Τι θα συμβεί αν τα διαμερίσματα αλλάζουν χέρια σε εξευτελιστικές τιμές ή μένουν μαζικά απούλητα;  Πως θα επηρεάσει αυτό τους ιδιοκτήτες που θα χάνουν τα σπίτια τους και θα συνεχίζουν να χρωστούν το δάνειο; Τι επίπτωση θα έχει στις εγγυήσεις των τραπεζών;  

Πρόκειται για ένα  εξαιρετικά δύσκολο και επικίνδυνο πρόβλημα  που έχει σοβαρές οικονομικές και κυρίως κοινωνικές επιπτώσεις. Ένα πρόβλημα που  θα έπρεπε να απασχολεί σοβαρά την Κυβέρνηση,  όταν δεν προσπαθεί να κάνει την Ευρώπη να αναγνωρίσει του αριστερού δρόμου που προτείνει. Κι όποιος πιστεύει ότι η ΕΚΤ θα επιτρέψει στις ελληνικές τράπεζες να αγοράζουν οι ίδιες τα ακίνητα, ώστε  να μην  καταρρεύσει η αγορά, είναι εκτός πραγματικότητας.