Δημήτρης Δανίκας

Ο Γρηγόρης του   Espresso  στο  cafe της  γειτονιάς μου  σαφώς πιο  λογικός και άξιος. Μα τι συμβαίνει. Ολοι αυτοί. Οι απλοί. Οι καθημερινοί. Οι μεροκαματιάρηδες. Οι «ανώνυμοι». Οι έσχατοι. Ολοι αυτοί  με περισσότερο  νιονιό και με απλή λογική.  Από τους κυβερνώντες. Και από   ολόκληρο, σχεδόν, το  πολιτικό προσωπικό; Θεέ μου  γιατί μας εγκατέλειψες στα  χέρια ανοήτων, τρελαμένων, ανίκανων, ερασιτεχνών και άχρηστων; Τι  σου φταίξαμε; Ποιες  οι αμαρτίες που  διαπράξαμε και τώρα τις πληρώνουμε;

Τα   τελευταία  στοιχεία, που πέρασαν   ως δευτερότριτη είδηση στα σκανδαλοθηρικά και  ωρυόμενα  κανάλια, είναι  συντριπτικά. Να κάνεις το σταυρό σου. Μα τόσο  χαμηλά; Πιο  κάτω και από Τανζανία, Νιγηρία, την  υποσαχάρια Αφρική; Πιο  κάτω και από τον τρίτο  κόσμο;

Εχουμε και λέμε. Η Σωρρακώσταινα στην θέση 133. Από  τις 137 χώρες που μετρήθηκαν. Τέσσερις θέσεις πιο πάνω από τον πάτο. Από τα έγκατα  τριών, σπουδαίων μοναδικών  στο είδος τους, επιδόσεων. Στη θέση  133  στο  φορολογικό.  Στη θέση 133 στην  γραφειοκρατία. Στη θέση 133  στο δικαστικό σύστημα. Οσον αφορά στους ρυθμούς έκδοσης δικαστικών αποφάσεων

Τουτέστιν  ούτε  περίπτερο  δεν προτίθεται ν ανοίξει κάποιος σώφρων. Ούτε τίποτα. Μόνο   αν είναι   παρανοικός. Μόνο αν  είναι  φανατικός φιλέλλην. Μόνο  αν έχει  λεφτά που του περισσεύουν προκειμένου να χαζεύει και να κάνει πλάκα  βλέποντας  την  υποψήφια επένδυσή του  να κολυμπάει σε  ωκεανούς γραφειοκρατίας,  σε  πλημμηρίδα νταβατζήδων να  του αρπάζουν τα  λεφτουδάια. Νταβατζήδες της  χειρίστης υποστάθμης, Τρούμπας των καλών  παλιών εποχών. Σε  ατέρμονες, ανελέητες και χρονοβόρες δικαστικές διαδικασίες οι  οποίες  ενεργοποιούνται από ενστάσεις  τρελαμένων, ζηλόφθονων και αλλοπαρμένων. Που εκλαμβάνουν πέντε δεντράκια ως προστατευόμενη,  δασική περιοχή!

Μα γιατί  δεν  κηρύσσουν τον πόλεμο  εναντίον όλων αυτών των εχθρικών και αντιπατριωτικών  «στρατευμάτων»; Γιατί δεν  καρατομούν, από τη ρίζα της, την γραφειοκρατία;  Γιατί δεν  νομοθετούν ένα σταθερό,  σύντομο και λογικό  φορολογικό καθεστώς; Και γιατί δεν συγκροτούν   ειδικό σώμα δικαστικών λειτουργών που  θα  εκδίδει αποφάσεις  με συνοπτικές, ταχύτατες  διαδικασίες;

Γιατί δεν το κάμουν;  Γιατί στην παραλυσία; Γιατί τόση   απροσμέτρητη  ανοησία; Γιατί  τόση  γιγαντιαία  αδιαφορία; Μπας και  υπάρχουν συγκεκριμένα συμφέροντα; Μπας και με την  Καφκική γραφειοκρατία και με την  δικαστική ατέρμονη,  αιωνόβια ακινησία,  διευκολύνονται κάποια συγκεριμένα  συμφέροντα; Κάποιες πελατειακές ομάδες;

Δεν το χωράει ανθρώπινος κοινός νους. Διότι  σε περίπτωση που κήρυσσαν τον πόλεμο σ αυτούς τους τρεις ακατανίκητους, μέχρι  στιγμής, εχθρούς, μέρος από  τα κερδισμένα θα κατέληγε και στην δική τους παράταξη. Γιατί  περισσότερες δουλειές. Λιγότερη ανεργία. Περισσότερα  λεφτά στα ασφαλιστικά ταμεία. Προστασία  των  συνταξιούχων και των μισθωτών. Αρα θα κέρδιζαν και οι Συριζαίοι αφού το κόμμα τους θα  εξασφάλιζε περισσότερη αποδοχή και περισσότερους  ψήφους από μια λιγότερο  δυστυχισμένη και καταθλιπτική κοινωνία

Αντί όλων αυτών  των απλών, λογικών,  στοιχειωδών  κινήσεων και  πράξεων, ο  Σύριζα  προτιμάει να  εξαντλείται και να μας εξαντλεί σε μια γελοία παπαραλογία, αερολογία και αριστερολογία. Η παπαρολογία του εκτροχιασμού. Η αερολογία της  ακινησίας. Και η  αριστερολογία των αγκυλώσεων. Και αντί να καταπολεμήσουν  αυτούς τους τρεις εχθρούς,  καταλήγουν να ξεπουλάνε  κάθε ασημικό και χρυσαφικό που  η χώρα  έχει  κληρονομήσει από τον ιδρώτα  των προγόνων. Ετσι  από τη μια ξεπουλάνε ότι   βρουν. Και από την άλλη αρπάζουν  τα λεφτά κάθε  εργαζόμενου του ιδιωτικού, κυρίως,  τομέα. Νταβατζιλίκι από εδώ.  Εκποίηση και εκμαλισμός από εκεί


Πραγματικά και ειλκρινά  δεν ξέρω τι ακριβώς να υποθέσω. Μπας και  βλέπω εφιάλτη; Μπας και  είμαι  κάτοικος  κάποιου άλλου  Γαλαξία;  Μπας και όλοι αυτοί που μας  κυβερνάνε  διαθέτουν IQ   μπιφτεκιού; Μέσα στο αδιέξοδό μου ένα πράγμα μένει να κάνω. Να  βγω  στο  δρόμο και να φωνάξω βοήθειαααα!