Δημήτρης Δανίκας

Τι κάνει, παιδί μου Αλέξη, νιάου-νιάου στα κεραμίδια; Ο σκύλος; Απαντάει με ερώτηση ο μικρός Αλέξης. Η δασκάλα συγκρατεί τον εκνευρισμό της. Μικρός είναι, σου λέει, άντε να του δώσω μια δεύτερη ευκαιρία. Για προσπάθησε πάλι, παιδί μου Αλέξη. Εκείνος την κοιτάει και τρέμοντας από τον φόβο του λέει: Το λιοντάρι;

Η σειρά των πραγμάτων απλή. Τι σύστημα έχουμε, παιδί μου Αλέξη; Καπιταλιστικό, απαντάω εγώ. Επειδή ο Αλέξης φοβάται να το παραδεχτεί δημοσίως. Ωραία λοιπόν. Αφού έχουμε καπιταλιστικό, τότε με ποιον τρόπο λειτουργεί αυτό το σύστημα; Πάλι απαντάω εγώ: Φυσικά με την αγορά, με την ιδιωτική πρωτοβουλία, με προσφορά και ζήτηση και με τους νόμους και κανόνες του ανταγωνισμού. Διάολε, δεν μπορεί να μην τα ξέρει όλα αυτά ο «μικρός» Αλέξης. Elementary, my dear Watson, που έλεγε και ο Σέρλοκ Χολμς. Στοιχειώδες. Αντε, προχώρα! Μάλλιασε η γλώσσα μας. Αμάν!

Πάμε στη δεύτερη σειρά των πραγμάτων. Που αφορά τον απλό καθημερινό λαό. Αυτόν που, υποτίθεται, υποστηρίζεις και προστατεύεις. Με διακηρύξεις, διαγγέλματα και πλήθος άλλων παρεμβάσεων. Πώς, λοιπόν, παιδί μου Αλέξη, θα καταπολεμήσεις την ανεργία; Πώς θα αυξηθούν τα μεροκάματα; Και πώς θα εισρεύσουν κάποια ευρώπουλα στα ασφαλιστικά ταμεία; Πώς; 

Κοιτάει ο «μικρός» Αλέξης, συσκέπτεται με τον εαυτό του και τη στιγμή που του ’ρχεται στη γλώσσα να πει «με τους διορισμούς στο Δημόσιο», το μετανιώνει και στην αγορά επιστρέφει. Αλλά δεν τολμάει και δεν το λέει. Επομένως; Τι πρέπει να κάνεις, παιδί μου Αλέξη;

Πάλι σε τοίχο πέφτεις αν περιμένεις από τον «μικρό» Αλέξη να αντιληφθεί τα στοιχειώδη: το Α και το Β, το 1, 2, 3 και το «τι κάνει νιάου-νάου στα κεραμίδια». Μα φυσικά προκειμένου να καταφτάσουν και να επενδύσουν κάποιοι τρελοί επιχειρηματίες σ’ αυτό το ηλιόλουστο, ευλογημένο «τρελοκομείο», που λέγεται Hellas, πρέπει το φορολογικό σύστημα να είναι σταθερό, απλό και σχετικά χαμηλό. Πρέπει ακόμα να καταπολεμηθεί η γραφειοκρατία. Διά ροπάλου. Πρέπει να καρατομηθεί κάθε αξιωματούχος και κάθε στελεχάρα που βάζει εμπόδια. Γιατί η στάση τους είναι αντιπατριωτική, αντιλαϊκή και εχθρική. Και πρέπει το δικαστικό σύστημα να εκδίδει τις ετυμηγορίες του με συνοπτικές, φυσικά σύννομες διαδικασίες!

Πώς θα γίνουν όλα αυτά; Με δύο τρόπους: τα στοιχειώδη που λέγαμε. Πρώτον, με τροποποίηση της σχετικής νομοθεσίας. Και δεύτερον, με ειδικό επιτελείο τεχνοκρατών που θα αναλαμβάνει, θα παρεμβαίνει και θα διευκολύνει κάθε αξιόπιστη, σοβαρή και τεκμηριωμένη επένδυση σε κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα αυτού του «τρελοκομείου». Elementary, my dear Alexis!

Τι απαντάει ο Αλέξης; Και τι καταλαβαίνουμε προσφάτως από τις περιο-δείες του Αλέξη; Μα φυσικά τον βλέπουμε να κλωτσάει την μπάλα στην εξέδρα. Αίλουρος στην επικοινωνία ο Αλέξης. Αίλουρος στις περιοδείες ο Αλέξης. Αίλουρος στα εγκαίνια και τις κορδέλες ο Αλέξης. Αλλά ταυτόχρονα σφυρίζει αδιάφορα ο Αλέξης. Οταν πρόκειται για το Ελληνικό, για την Κασσιόπη, για τον Χρυσό και πάει λέγοντας!

Το συμπέρασμα ορατό. Ολίγον παπανδρεϊκός. Ολίγον σταλινικός. Ολίγον μερκελιστής. Ολίγον μεταρρυθμιστής. Ολίγον αριστερός. Ολίγον κεντροαριστερός. Ολίγον σοσιαλδημοκράτης. Ολίγον του υπαρκτού σοσιαλισμού νοσταλγός. Ολίγον φίλος των επενδύσεων. Ολίγον έγκυος. Επομένως λίγος, μικρός, ασήμαντος. «Δεν έφταιγεν ο ίδιος, τόσος ήτανε», όπως λέει και ο ποιητής!