Δημήτρης Δανίκας

Πολλοί  οι μνηστήρες  ελάχιστα  τα ποσοστά. Γεννηματά, Ραγκούσης, Μανιάτης, Θεοδωράκης, ακόμα και ο  Γιώργος Καμίνης. Από  πού  ξεφύτρωσε αυτός;  Φυσικά από  τις μεγιστοτεράστιες επιτυχίες του  ως Δήμαρχος των Αθηναίων. Ακόμα και οι σόλες των παπουτσιών μας  στενάζουν από «καθαριότητα» πεζοδρομίων, κάδων απορριμάτων και άλλων εντελώς άγνωστων-για τον Δήμαρχο-«πραγμάτων».

Αντε  παιδιά, Μέχρι την  ημέρα  της λαικής   ετυμηγορίας  σκέφτομαι κι  εγώ  στα σοβαρά να  γίνω  αρχηγός  σοσιαλδημοκρατικής ανυπαρξίας!

Τα  ζητήματα εντελώς απλά και εντελώς ορατά και εντελώς κατανοητά. Ακόμα και από τα νήπια. Οπως, ας πούμε, ότι    κάθε πολιτική πρέπει πάση θυσία να  συγχρονίζεται με  τις εντολές των δανειστών. Ακόμα και οι λεπτομέρειες. Ακόμα και το χαρτί  τουαλέτας κάθε  νοσοκομείου. Ολα. Η  πολιτική είναι μία. Ο  δρόμος  είναι ένας. Ο εντελοδόχος και επικυρίαρχος είναι το Βερολίνο!

Πώς έγινε  αυτό; Μα φυσικά από  την «υπερήφανη»  πολιτική  τόσο του (σοσιαλδημοκρατικού) ΠΑΣΟΚ όσο και της (Δεξιάς, κυρίως Καραμανλικής) Νεας Δημοκρατίας. Από  εκεί τα δάνεια, η διαπλοκή, τα   Σημιτικά  εξαπτέρυγα της  διαφθοράς, ο Τσοχατζόπουλος, ο  Γιάννης Σμπώκος, ο «Ευρωπαίος» Γιάννος Παπαντωνίου και  η  ατελείωτη  εκλογική πελατεία που  φορτώθηκε  στις πλάτες των  φτωχών, των εργαζομένων και των  αυτοδημιούργητων μικρομεσαίων!

Πώς έτσι     ρε παιδιά;  Μα είναι απλό. Ο Καμίνης,  φερ ειπείν,  αποκλείεται να  πιστεύει ότι  έχει κάποιες, ελάχιστες, πιθανότητες, να  εκλεγεί. Τότε;  Μα είναι  απλό. Βάζω  υποψηφιότητα,  αναδεικνύομαι  σε  ρόλο μνηστήρα, εξασφαλίζω  δημοσιότητα,  τρέχω από κανάλι σε κανάλι και αμολάω «σοσιαλδημοκρατικά»  εκσυγχρονιστικά επιχειρήματα και στο φινάλε  καπαρώνω ρόλου πρωτοκλασάτου  στελέχους σ αυτό το  κομματικό  μόρφωμα!

Και άμα λάχει, έτσι και το  φέρει η τύχη και ευνοηθώ από τις συγκυρίες, μπορεί να γίνω υπουργός  ως δεκανίκι είτε  του Κυριάκου είτε του Τσίπρα.  You Never Know.  Γι αυτό κράτα από τώρα όλες τις πιθανότητες ανοικτές!

Στην πραγματικότητα ο Τσίπρας και η παρέα του έχουν  «στρατοπεδεύσει» στο  γήπεδο  της  σοσιαλδημοκρατίας.  Ο Τσίπρας έχει   αφομοιώσει  μεγάλο μέρος του «υπερήφανου»  ΠΑΣΟΚ. Ο Τσίπρας μιμείται τον  αείμνηστο Ανδρέα Παπανδρέου. Ο Τσίπρας έχει αντιγράψει τα πράσινα  συνθήματα και τα πράσινα  ψέματα. Οπως λόγου χάριν «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο». Και άλλα  τέτοια!

Η πέτσινη  σοσιαλδημοκρατία της Φώφης ελπίζει και εύχεται να αποσπάσει κάποιο μέρος  απογοητευμένων   ψηφοφόρων του Τσίπρα. Κι έτσι ως τρίτη  δύναμη να  καθορίσει τις εξελίξεις. Με αποτέλεσμα εσύ  να  ψηφίζεις  Φώφη και στο τέλος να στηρίζεις, με την  ψήφο σου, τον Κυριάκο  είτε τον Τσίπρα! Σκεφτείτε το πιο απλά. Ψηφίζεις Δημοκρατική Συμπαράταξη με αποτέλεσμα  να  γίνει  υπουργός  συμαχικής  κυβέρνησης, με τον Κυριάκο, ο  Γιώργος Καμίνης. Πριτς,  δεν  σφάξανε.  Αφού, λοιπόν,  είναι έτσι τότε από την  αρχή  θα το  ρίξω στη  Νέα Δημοκρατία.  Ο  τρίτος  δρόμος προς τον σοσιαλισμό ενταφιασμένος με τον Ανδρέα τον αρχηγό!