Χρ. Ι. Στεφανάδης

Τότε τον ρώτησαν οι μαθητές του: “Διδάσκαλε, ποιος αμάρτησε και γεννήθηκε αυτός τυφλός, ο ίδιος ή οι γονείς του;” Ο Ιησούς απάντησε: “Ούτε αυτός αμάρτησε, ούτε οι γονείς του, αλλά γεννήθηκε τυφλός για να φανερωθούν τα έργα του Θεού πάνω σ’ αυτόν”. Αμέσως μετά  άλειψε με πηλό τα μάτια του τυφλού και του είπε: Πήγαινε πλύσου στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ. Πήγε ο τυφλός και πλύθηκε και επέστρεψε έχοντας βρει το φως του. Τον ρώτησαν οι γείτονες του : “Πώς άνοιξαν τα μάτια σου”; Εκείνος απάντησε: “Ένας άνθρωπος, που λέγεται Ιησούς, έφτιαξε πηλό και τον άλειψε πάνω στα μάτια μου και μου είπε: Πήγαινε στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ και πλύσου, και αφού πήγα και πλύθηκα βρήκα το φως μου”. Του είπαν λοιπόν: “Πού είναι ο άνθρωπος εκείνος”; Λέει ο πρώην τυφλός: “Δεν ξέρω…”
Αυτά συνέβησαν στην Ιουδαία πριν δύο χιλιάδες χρόνια.
Από τότε, η αναφορά στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ, με μεταφορική έννοια, χρησιμοποιείται σε πολλές καταστάσεις που επιχειρείται ένας εξαγνισμός, μια συγχώρεση,  από κάποιο λάθος. Λάθος που αφορά προθέσεις ή ενέργειεςή ακόμα και συνειδητά ψεύδη. 
Όσον αφορά τα λάθη, όπως είχεπειο Λένιν: “Το θέμα δεν είναι να μην κάνουμε λάθη. Όλοι κάνουμε λάθη. Το θέμα είναι να μην κάνουμε ουσιαστικά λάθη και να μπορούμε να τα επανορθώσουμε γρήγορα και εύκολα”.

Οιάνθρωποι , στην προσπάθειάς τους να προσαρμόζονται σε ένα μεταβαλλόμενο περιβάλλον, κάνουν σωστές ενέργειες αλλά και αναπόφευκτα λάθη. Κάνουν  λάθη στον οικογενειακό και κοινωνικό περίγυρο. Κάνουν λάθη στον  επαγγελματικό τους χώρο. Κάνουν λάθη σε αποφάσεις που έχουν σχέση με ομαδικές δραστηριότητες.Αλλά κάνουν και λάθη όταν αναλάβουν θέσεις στην κεντρική πολιτική σκηνή.    

Η αξιολόγηση ενός λάθους έχει σχέση με την χρονική στιγμή πού διαπράττεται το λάθος. Μια λάθος απόφαση και δράση σήμερα, μπορεί να θεωρείται σωστή σε κάποια μελλοντική χρονική περίοδο.

Έχει σχέση με την πρόθεση του ατόμου πού κάνει το λάθος. Διαφορετικά κρίνεται εκείνος που, από άγνοια των συνθηκών και των επιπτώσεων, κάνει το λάθος και διαφορετικά εκείνος που κάνει το λάθος γνωρίζοντας τις πιθανές επιπτώσεις στον ίδιο ή στο σύνολο. 
 Έχει σχέση με το πνευματικό επίπεδο του ατόμου. Διαφορετικά αξιολογείται το λάθος ενός παιδιού που ο εγκέφαλός του δεν έχει πλήρως αναπτυχτεί  ή ενός άτομου με μειωμένες πνευματικές ικανότητες και διαφορετικά το λάθος ενός ευφυούς. 

Έχει σχέση με την πρόθεση του ατόμου  που κάνει το λάθος
Κυρίως όμως έχει σχέση με το αποτέλεσμα. Υπάρχουν λάθη που έχουν ασήμαντες ή μικρής σημασίας επιπτώσεις, αλλά υπάρχουν και λάθη που έχουν καταστροφικά αποτελέσματα.
Ενδεικτικά, αναφέρονται  τα ιατρικά  λάθη  και τα λάθη στην κεντρική πολιτική σκηνή.  
Μπορεί  μια λάθος ιατρική απόφαση να λαμβάνεται σε χρονική στιγμή που τα δεδομένα την επέβαλαν, αλλά με την αλλαγή των δεδομένων η απόφαση αντικειμενικά να ήταν λάθος.
Μπορεί το ιατρικό λάθος να προκύπτει από άγνοια και όχι από πρόθεση ( π.χ. οικονομικό κέρδος).

Το αποτέλεσμα όμως εν τέλει θα βαρύνει στην αξιολόγηση. Υπάρχουν λάθη χωρίς επίπτωση στην υγεία του ασθενούς, αλλά και λάθη με καταστροφικές επιπτώσεις. 
Στην πολιτική όμως, τα λάθη αποκτούν μεγαλύτερη σημασία, αφού από το αποτέλεσμα επηρεάζεται το σύνολο των πολιτών..
…Σε πρόσφατη συνέντευξη του, ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε   αβίαστα σε πολλά λάθη του. Λάθη που αφορούσαν την επιλογή βασικών συνεργατών. Λάθη στην εκτίμηση της διεθνούς κατάστασης και της δυνατότητας άσκησης επιθυμητών πολιτικών. Λάθη  στην εκτίμηση της αντίδρασης των αγορών. 

Λάθη στην διαδικασία της μακράς και επώδυνης για την χώρα διαπραγμάτευσης με τους δανειστές. Και μάλιστα, αναφέρθηκε με δόση αυτοκριτικής, σε “αυταπάτες”…
Τα λάθη όμως αυτά και οι αυταπάτες, δεν είχαν αρνητική επίπτωση μόνο στον ίδιο, στην παρούσα κυβέρνηση ή στον πολιτικό σχηματισμό απ’ όπου αυτή προέρχεται.
Τις επιπτώσεις τις βιώνει με τρόπο τραυματικό η χώρα και ο λαός. 
Και στο τελικό επιχείρημα-καταφύγιο, ότι τα όποια λάθη κρίθηκαν από τον λαό στην εκλογική διαδικασία το 2015, ο αντίλογος είναι, ότι καμία εκλογική διαδικασία δεν αποτελεί “κολυμβήθρα του Σιλωάμ” για καμία κυβέρνηση…

Αυτό διδάσκει η ιστορία, παλαιότερη και νεότερη. Τόσο της πατρίδας μας, όσο και η παγκόσμια…
Ο Νίτσε είχε πει : “Ξεχνάει κανείς τα λάθη του, όταν τα εξομολογείται σε κάποιον άλλον. Ο άλλος, όμως, δεν τα ξεχνάει…”