Αγορές, Επενδύσεις, Πλεονάσματα: "Τρίγωνο Ανάπτυξης ή το Τρίγωνο των Βερμούδων;"
Νίκος Χ. Ιωσήφ

Νίκος Χ. Ιωσήφ

Αγορές, Επενδύσεις, Πλεονάσματα: "Τρίγωνο Ανάπτυξης ή το Τρίγωνο των Βερμούδων;"

Χρόνια τώρα, η πλειοψηφία των πολιτικών έχοντας αντιληφθεί ότι στην Ανάπτυξη βρίσκεται το κλειδί της εξόδου της Χώρας από την ύφεση, παραδόξως, έχει αναγάγει σε Εθνικό μας Στόχο το τρίπτυχο Έξοδος της Χώρας στις Αγορές, προσέλκυση Ξένων Επενδύσεων και επίτευξη Πλεονασμάτων.

Παραδόξως, διότι εκούσια ή ακούσια, η απόκτηση και η επίτευξη μέσων συνοδευόμενη από την χρήση κάποιων απροσδιόριστων εννοιών, ταυτίστηκε με μία επιθυμητή κατάσταση μελλοντικής επανόδου στην ευημερία. Τα διαθέσιμα μέσα, εργαλεία και έννοιες, μπορεί μεν να είναι αναγκαία έως και προαπαιτούμενα κάποια από αυτά, όμως ουδέποτε θα είναι προσδιοριστικά της ουσίας του αποτελέσματος.  

Αν δεν ικανοποιούνται εκ των προτέρων συγκεκριμένες βασικές και θεμελιώδεις προϋποθέσεις (Προοδευτικές Μεταρρυθμίσεις), η πρόσφατη δοκιμαστική Έξοδος στις Αγορές όπως και εκείνη του 2014, δεν οδηγεί παρά σε εκ νέου δανεισμό με επιτόκιο από αρκετά έως πολλαπλάσιο μεγαλύτερο από τα προερχόμενα εκ των πηγών του μνημονιακού δανεισμού. Αυξάνεται η καμπύλη εξυπηρέτησης χρέους και βαθαίνει ουσιαστικά η ύφεση. Οι Χρηματοπιστωτικοί Οργανισμοί, σχεδόν τοκογλυφικά, δανείζουν με 4,5% έως 5%, καταθέτουν το ομόλογο αυτό στην ΕΚΤ και δανείζονται με 0,25%. Υπό ένα σατανικό συνειρμό το 2018 οδηγούμαστε σε νέο, έστω και άτυπο, μνημόνιο με το πρόσχημα της προληπτικής πιστωτικής γραμμής αλλά και όσων μέτρων ήδη έχουν ψηφιστεί για μετά το 2018. Το κόστος δανεισμού από τις αγορές θα είναι μεν προοδευτικά χαμηλότερο από το προσφάτως επιτευχθέν αλλά και πάλι δε, αρκετά υψηλό αφού το χρέος των 340+ δις θα παραμένει υπενθυμίζοντας σε όλους το ρίσκο. Κερδισμένοι αυτοί που θα συνεχίζουν να βάζουν τους δικούς τους όρους χωρίς πλέον να χρηματοδοτούν φθηνά και έτσι να χρειάζονται τις εγκρίσεις των κοινοβουλίων τους. Χαμένοι εκ νέου εμείς, λόγω της περεταίρω διόγκωσης του Χρέους και της ύφεσης με το επιτόκιο δανεισμού να υπερβαίνει ή έστω να βρίσκεται αρκετά κοντά στους ρυθμούς ανάπτυξης που ακόμη κι αυτοί μοιάζουν ουτοπικά, λόγω διάρκειας, ανέφικτοι!

Οι Επενδύσεις επίσης, δεν είναι όλες ίδιου τύπου! Η Πραγματική (φυσική ή χρηματιστηριακή) Επένδυση γίνεται με προοπτική χρόνου και βασίζεται πρωτίστως στο σταθερό περιβάλλον, (φορολογικό, εργατικό, κτλ..), τους ισχυρούς κανόνες - θεσμούς, την διαφάνεια, την γρήγορη επίλυση νομικών διαφορών και ένα χρηματοπιστωτικό σύστημα που διασφαλίζει κεφάλαια, ρευστότητα και χρηματοδότηση. Το κόστος (εργασίας, κτίσης, κτλ..), το ύψος της φορολογίας, κοκ, είναι δευτερογενείς παράγοντες. Για τον λόγο αυτό, τα μεγάλα κεφάλαια βρίσκονται στις ώριμες αγορές με τα μικρά περιθώρια κέρδους. Η Κερδοσκοπική Επένδυση είναι πάντα από βραχυπρόθεσμη έως σπανίως μεσοπρόθεσμη, βασίζεται στην συγκυριακή εκτιμώμενη υπεραπόδοση (στην βάση του κόστους κτήσης) με αντίβαρο το stop-loss. Είναι κάτι σαν τζόγος, οδηγεί, αν επιτύχει,  σε ανάκαμψη αποσυμπίεσης (rebound) και καταλήγει μαθηματικά σε εκ’ νέου απότομη βύθιση. Κατευθύνεται στις αναδυόμενες ή ευμετάβλητες Αγορές με τις μεγαλύτερες εκτιμώμενες αποδώσεις αλλά και το μεγαλύτερο ρίσκο. Τέλος υπάρχουν και εκείνες οι ειδικού τύπου Επενδύσεις Εκμετάλλευσης που δημιουργούν χώρες όπως η Taiwan και η Νιγηρία όπου ο ορίζοντας είναι μακροπρόθεσμος αλλά το αποτέλεσμα δεν ενέχει ουδεμία κοινωνική ανάπτυξη.

Κλείσιμο
Και το Πλεόνασμα όμως, ούτε από μόνο του προσδιορίζει μια κατάσταση ούτε βέβαια έχει για όλων των τύπων τις οικονομίες την ίδια αξία. Το πλεόνασμα σε μια οικονομία μικρή που βρίσκεται σε πολυετή ύφεση και το οποίο προέρχεται κατά κύριο λόγο από υπερβολική φορολόγηση έχει ουσιαστικά αρνητικό πρόσημο στην Ανάπτυξη. Αφαιρεί δυναμική από μια ήδη προβληματική αγορά, οδηγεί τις επιχειρήσεις σε μικρότερο όγκο εργασιών, μειωμένη κερδοφορία και άρα μικρότερους μισθούς και λιγότερες θέσεις εργασίας. Επίσης λειτουργεί απωθητικά στις πραγματικές επενδύσεις που έχουν ως προαπαιτούμενο την εκάστοτε υγιή και δυνατή σε επίπεδο ζήτησης, εγχώρια αγορά. Γενικότερα, το ζητούμενο της Ανάπτυξης σε μικρές οικονομίες όπως και στις μικρές επιχειρήσεις μέσα από πλεονασματικούς ισολογισμούς είναι όνειρο θερινής νυκτός και έκφραση παρωχημένων, ακραία συντηρητικών και αποδεδειγμένα αποτυχημένων οικονομικών θεωριών που εξυπηρετούν καλβινιστικά τα συμφέροντα μιας και μόνο Ευρωπαϊκής Χώρας!

Δηλαδή να μην βγούμε στις Αγορές, να μην προσελκύσουμε Επενδύσεις και να έχουμε ελλειμματικούς Ισολογισμούς; Επικίνδυνα αφελής συλλογισμός!

Έξοδος στις Αγορές χωρίς σχέδιο, με τις Επενδύσεις που λαμβάνουν χώρα να είναι είτε Κερδοσκοπικές είτε Εκμετάλλευσης, Πλεονασματικούς Ισολογισμούς ως αποτέλεσμα φοροκαταιγίδας, ακόμα και με μια επιμήκυνση αποπληρωμής του Χρέους (δεν το καθιστά defactoμεσοπρόθεσμα βιώσιμο), αποτελούν Τρίγωνο των Βερμούδων για το μέλλον της Ελληνικής Οικονομίας και Κοινωνίας. Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία το 2010 το πλουσιότερο 20% είχε 5,6 φορές το εισόδημα του φτωχότερου 20%, το 2015 είμασταν στις 6,5 φορές και σήμερα είναι ακόμη χειρότερα τα πράγματα. Τα 2/3 των οφειλετών που εντάχθηκαν σε ρύθμιση χρεών την έχασαν την ρύθμιση. Ακόμη και εκείνη των 100 δόσεων! Διαβάζοντας σωστά την διαδρομή εύκολα αντιλαμβάνεσαι τον τελικό προορισμό!

Το ζητούμενο! Έξοδος στις Αγορές, ακόμη κι αν σήμερα το πρώτο βήμα έπρεπε να το πληρώσουμε με σχεδόν 5%, ως μέρος ενός ευρύτερου σχεδιασμού που έχει δημιουργήσει τις προϋποθέσεις προσέλκυσης και υποδοχής πραγματικών Επενδύσεων από το Εξωτερικό αλλά κυρίως έχοντας προβεί στις αναγκαίες Μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται για την εξυγίανση της Εγχώριας Αγοράς και την επανενεργοποίηση της εγχώριας επιχειρηματικότητας.  Αποτρεπτικοί μηχανισμοί Επενδύσεων Εκμετάλλευσης και Κερδοσκοπίας διαμέσου εκποίησης της όποιας εναπομείνασας δημόσιας περιουσίας που στερείται, ανήθικα, ως δικαιωματική κληρονομιά από τις επόμενες γενιές. Χρήση καινοτόμων και σύγχρονων εργαλείων που επιτρέπουν σήμερα την διαχείριση της υπεραξία του δημόσιου πλούτου έναντι μελλοντικής του εκμετάλλευσης. Ισολογισμοί που θα επιτρέπουν σε μια οικονομία με το μέγεθος και τα χαρακτηριστικά της Ελληνικής να παράγει ουσιαστική Ανάπτυξη. Εμπιστοσύνη, Συνέπεια, Καινοτομία ως το πλαίσιο της προοδευτικής Στρατηγικής που πρέπει να ασκήσουν οι Πολιτικές δυνάμεις αν αποφασίσουν ότι θα αναλάβουν την ευθύνη της ανάταξης της Χώρας με ότι συνέπειες κι αν αυτό συνεπάγεται.    

Αυτοί είναι οι πραγματικοί πυλώνες μιας Ανάπτυξης με ανθρωποκεντρικό και κοινωνικό χαρακτήρα - χαρακτηριστικά. Αυτού του είδους την Ανάπτυξη θέλουμε να οικοδομήσουμε ως Ένωση Δημοκρατικής Εθνικής Μεταρρύθμισης!

Όπως, ο Απόστολος Πόντας, Πρόεδρος της Ε.Δ.Ε.Μ. δήλωσε πρόσφατα ‘’Γι’ αυτήν την Ανάπτυξη θα δώσουμε την δική μας μάχη και θα κάνουμε, αν χρειαστεί, την δική μας Δημοκρατική Επανάσταση!’’

Νίκος Χ. Ιωσήφ

Συντονιστής Διακομματικής Εκπροσώπησης
Μέλος Κεντρικής Επιτροπής Ε.Δ.Ε.Μ.
(Ένωση Δημοκρατικής Εθνικής Μεταρρύθμισης) - Δημοκρατική Συμπαράταξη
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Ειδήσεις Δημοφιλή Σχολιασμένα
ΔΕΙΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Best of Network