Δημήτρης Δανίκας

 Γύρω μας. Και  βάλτε κάτω  τα πράγματα για να αντιληφθείτε το μέγεθος της αυτοκαταστροφικής μανίας μας.  Της παροιμιώδους και διαχρονικής αχρηστίας μας!

Για τους δικούς τους, «προσωπικούς» λόγους. Οι Αμερικανοί μας θέλουν. Πως  το λέω αυτό; Μα διαρκώς παρεμβαίνουν υπέρ  ρυθμίσεως ελληνικού  χρέους.  Και κοντά σ αυτό έστειλαν στην Κύπρο και το αεροπλανοφόρο «Τζορτ Μπους». Πάμε παρακάτω. Οι  Γάλλο επίσης  μας θέλουν. Και  ο  Εμανιέλ  Μακρόν με  δηλώσεις  του έχει παρέμβει για το  χρέος. Και η Γαλλίδα  υπουργός Εθνικής Αμυνας  κατέπλευσε στην Κύπρο. Και  γαλλικές  φρεγάτες περιπολούν  γύρω από το γνωστό και «θαυματουργό»  τρυπάνι   της Total!

Πάμε  παρακάτω. Οι  Ισραηλινοί  μας  θέλουν. Να  μην εξηγώ τώρα ένα  ένα τα περιστατικά. Οι Κινέζοι μας θέλουν.  Φυσικά  για τα δικά τους συμφέροντα.  Η  Cosco  έχει απλώσει τα πλοκάμια της  στο  λιμάνι του Πειραιά.  Πάμε  πιο  κάτω.   Προσπερνώ Ιταλία, Πορτογαλία και    γενικά  το  Νότο. Που  μας πάει με χίλια. Και  η Αγγλία μας θέλει. Αρκεί να ρίξετε μια ματιά στις παρεμβάσεις της κατά την  διάρκεια των αποτυχημένων συνομιλιών, των πρόσφατων στην Ελβετία, για την επίλυση των  Ελληνοκυπριακών  και Τουρκοκυπριακών   διαφορών.

Πάμε  τώρα στο  ψητό. Ακόμα και η Γερμανία μας θέλει. Εστω  με  τιμωρητική πειθαρχία.  Εστω με ακαμψία. Ομως  το  επιτόκιο για το ελληνικό χρέος  είναι,  συγκριτικά,  ψίχουλα.  Σχεδόν  χαριστικό.  Και  για να ολοκληρώνω ένα σας λέω.  Οτι  τα περισσότερα και πιο έγκυρα  διεθνή περιοδικά, εξειδικευμένα  σε ταξίδια και τουρισμό,  αναφέρονται με τις καλύτερες περιγραφές  για τα ελληνικά  νησιά. Και σας βεβαιώ ότι  τελευταίως  μία  στις δύο   αμερικανικές  κινηματογραφικές παραγωγές του είδους της «ρομαντικής κομεντί» μνημονεύουν,  ως καλύτερους προορισμούς, Αιγαίο, Σαντορίνη, Μύκονο και  Πάρο. Σχεδόν όλος  ο  ντουνιάς μας  θέλει. Ολοι μας πάνε.  Η καλύτερη,  η πιο «θαυματουργή»  συγκυρία που μας έχει προκύψει τα  τελευταία σαράντα  χρόνια.  Ισως ακόμα πιο παλιά!

Πως αυτό; Μα φυσικά ο δεσποτισμός του Ερντογάν.  Μα  φυσικά ο  σχεδιασμός των  συμμάχων να τροφοδοτείται  η Ευρώπη  με φυσικό αέριο  από  Κύπρο  και Ελλάδα.  Κι έτσι να περιοριστεί η εξάρτηση από το αέριο της Ρωσίας.  Μα φυσικά  η ISIS.  Μα φυσικά  ο  σταθερός  Δυτικός προσανατολισμός της Ελλάδας. Και  φυσικά   το παραδεισένιο   φυσικό περιβάλλον  που παρά τις  ακαταπόνητες προσπάθειές μας,  δεν έχουμε, ακόμα, προλάβει να το καταστρέψουμε ολοσχερώς!

Με ένα λόγο και όπως έλεγε  ο  αείμνηστος  Εθνάρχης «έξω πάμε καλά».  Μέσα, πάντα «σκ...α»!

Αντί  λοιπόν να  αξιοποιήσουμε την  εξαιρετική, αυτή  συγκυρία  την μοναδική. Αντί  να «φύγουμε»  μπροστά. Αντί να κάνουμε όλα τα απαραίτητα ώστε να κατακτήσουμε ένα σταθερό πολιτικό και κοινωνικό περιβάλλον. Αντί να σηκώσουμε τα μανίκια και να ορμήσουμε όλοι μαζί. Αντί να μετατρέψουμε την χώρα σε Ελβετία της Μεσογείου και των Βαλκανίων.  Αντί να ομονοήσουν  τα  κόμματα του ευρωπαικού προσανατολισμού, έτσι ώστε να  δουν και οι φτωχοί μια άσπρη μέρα.  Αντί να  κάνουμε όλα αυτά και πολλά ακόμα. Εμείς  δια των πολιτικών εκπροσώπων μας «σκοτωνόμαστε»  για τον Πολάκη, τον Γεωργιάδη,  τον Καμμένο, την Θάνου, την Ηριάννα και ίσως ίσως, ακόμα και για τις σεξουαλικές επιδόσεις του Σπαλιάρα!

Θα μου πείτε  ότι  και αυτά τα ζητήματα  των  θεσμών, της Δικαιοσύνης και των αλλεπάλληλων  κυβερνητικών παρεμβάσεων,  είναι κι αυτά βασικά. Δεν  λέω. Ομως το  τελικό συμπέρασμα προκαλεί  αφόρητη μελαγχολία και αφόρητη απαισιοδοξία. Ολοι μας θέλουν.  Εμείς  δεν μας θέλουμε!