Γιάννης Αντύπας

Και στις δυο περιπτώσεις η κυβέρνηση έχει αφήσει τα πράγματα στην τύχη τους. Φροντίζοντας μόνο να ρίχνει στους ευθύνες στους άλλους και να περιγράφει μια εικονική πραγματικότητα για τις δικές της... επιτυχίες. Δυστυχώς για όλους μας η χώρα έχει μια πολύ κακή κυβέρνηση. 

Που δεν νιώθει τον πόνο του πολίτη. Που δεν νιώθει ούτε καν την αγωνία τους εργαζόμενου. Που δεν είναι διατεθειμένη να δώσει λύσεις. Που υπογράφει ότι της δίνουν. Κανείς άλλος πολιτικός δε θα είχε τολμήσει να παραχωρήσει τη δημόσια περιουσία για 100 χρόνια και να δεσμεύσει τη χώρα σε μνημόνια μέχρι το 2060. Το έκανε ο Αλέκης Τσίπρας.

Ο άνθρωπος που από το «δεν πληρώνω» επέβαλε δυσβάσταχτους φόρους, συνεχίζοντας το λάθος μονοπάτι των προηγούμενων. Ο άνθρωπος που είχε υποσχεθεί σεισάχθεια αφήνει τα κόκκινα δάνεια να φουντώνουν. Ο άνθρωπος που είχε υποσχεθεί δουλειά σε όλους κρατά σε ομηρία τους συμβασιούχους των δήμων. 

Πραγματικά η κριτική δεν έχει νόημα για τον πρωθυπουργό. Δεν έχει νόημα για την κυβέρνηση. Δεν έχει νόημα για τους βουλευτές των ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ. Για τα 5 χιλιάρικα (μπορεί και 7) της βουλευτικής αποζημίωσης είναι ικανοί να μετονομάσουν τη Βασιλίσσης Όλγας σε δόκτορος Σόιμπλε και τη Βασιλίσσης Σοφίας σε Μαντάμ Μέρκελ.

Και να λένε πως... έδιωξαν τον βασιλιά! 

ΥΓ. Η κυβέρνηση διαβάζει λάθος και την αποτυχία της συγκέντρωσης των «παραιτηθείτε». Προτιμά να βλέπει όσους πήγαν (τους λίγους) και όχι όσους δεν πήγαν (τους πολλούς). Ο κόσμος δεν θέλει να παραιτηθείτε κύριε Τσίπρα γιατί θέλει να κυβερνήσετε. Προς όφελός του. Αλλά δεν το κάνετε.