Θάνος Παπαδόπουλος

Η απειλή του σαρώθηκε από τα διεθνή αντανακλαστικά σχεδόν του συνόλου των χωρών, δηλαδή από τη διεθνή πραγματικότητα. Είναι σημαδιακό ίσως ότι η τελευταία ήττα του φαίνεται να αφορά τη χώρα μας. Είχε διακηρύξει σε κάθε τόνο ότι η Ελλάδα είναι πρόβλημα της Ευρώπης και δεν αφορά την Αμερική. Τις προάλλες, όμως, εν όψει της εαρινής συνόδου του ΔΝΤ ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Στίβεν Μνούτσιν δήλωσε ότι η Ελλάδα είναι κυρίως πρόβλημα της Ευρώπης, αλλά οι ΗΠΑ εξακολουθούν να ενθαρρύνουν το ΔΝΤ να συζητήσει τη συμμετοχή του στο ελληνικό πρόγραμμα (και ας μην αρέσει στον Αλέξη Τσίπρα). 

Βέβαια το κακό άρχισε με το Μεταναστευτικό, όταν δύο ομοσπονδιακοί δικαστές ακύρωσαν τα δύο προεδρικά διατάγματα του Τραμπ που απαγόρευαν την είσοδο στις ΗΠΑ μουσουλμάνων από 6-7 χώρες της Ασίας και της Αφρικής, αλλά και το τείχος κατά μήκος των συνόρων του Μεξικού δεν φαίνεται να έχει καλύτερη τύχη αφού:

α) Αποκαλύφθηκε ότι το κόστος για την κατασκευή του δεν θα το πληρώσει το Μεξικό, επειδή τους δασμούς και την αύξηση των τιμών θα το πληρώσουν οι Αμερικανοί καταναλωτές! 

β) Οι οικοδόμοι που θα το κατασκευάσουν δεν υπάρχουν στις Πολιτείες του Νότου και θα χρειαστεί να προσφύγει σε Μεξικανούς μετανάστες! (Bloomberg). 

γ) Οι διαφημίσεις κατά του Τραμπ τις οποίες έκαναν μεγάλες μεξικανικές εταιρείες (Corona, Aeromexico κ.λπ.) ανάγκασαν μεγάλες αμερικανικές εταιρείες (Starbucks, Burger King κ.λπ.) να εξαγγείλουν επενδύσεις στο Μεξικό υπό τον φόβο του μποϊκοτάζ των προϊόντων τους...

Τέλος, στο Κογκρέσο η πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Κεντρικής Τράπεζας (Fed) Τζάνετ Γέλεν δήλωσε ότι η αβεβαιότητα της πολιτικής Τραμπ προκαλεί αβεβαιότητα τόσο στην αμερικανική όσο και στην παγκόσμια οικονομία. Και η εξωτερική πολιτική του Τραμπ, όμως, δέχθηκε απρόβλεπτες και οδυνηρές ανατροπές. Οι επιθέσεις του κατά της Ευρωπαϊκής Ενωσης, του ΝΑΤΟ, της Κίνας, της Συμφωνίας του Ειρηνικού, όπως και η επίθεση φιλίας στη Ρωσία, ανατράπηκαν πριν αλέκτορα φωνήσαι. Το πάθος του για τη διάλυση της Ευρωπαϊκής Ενωσης καταλάγιασε όταν είδε ότι το Brexit δεν έχει συνέχεια. Επίσης το ξανασκέφτηκε όταν είδε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να δίνει το πράσινο φως για την εμπορική συμφωνία με τον Καναδά (CETA). Οπως και όταν είδε την Ευρώπη και την Κίνα να συνεννοούνται στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (ΠΟΕ) για να αντιμετωπίσουν τις απειλές του Τραμπ για την αύξηση των αμερικανικών δασμών στα προϊόντα της Ευρώπης και της Κίνας. 

Επίσης, για την Εμπορική και Οικονομική Ενωση Βορείου Αμερικής (NAFTA), για την οποία είχε εξαγγείλει ότι θα τη διαλύσει, τώρα δήλωσε ότι θα συζητήσει με τους ηγέτες του Καναδά και του Μεξικού για τη... βελτίωσή της! 

Ο Τραμπ μόνος του αναίρεσε τις κατηγορίες ότι το ευρώ και το κινέζικο γουάν είναι υποτιμημένα και πρέπει να ανατιμηθούν. Για το γουάν δήλωσε πριν από τη συνάντηση με τον Κινέζο πρόεδρο Σι Τζιν Πινγκ ότι δεν είναι πια υποτιμημένο, πράγμα που σημαίνει ότι ο πόλεμος στα κινέζικα προϊόντα πέφτει στη μαύρη τρύπα. Την ίδια τύχη είχε και η επίθεση φιλίας προς τη Ρωσία και τον Βλαντιμίρ Πούτιν, μετά την επίθεση των Αμερικανών με 59 πυραύλους Τόμαχοκ στη βάση του συριακού στρατού απ’ όπου υποτίθεται ότι ξεκίνησαν τα αεροπλάνα που έριξαν χημικά στην πόλη Χαν Σεϊχούν. Η πτήση ρωσικών πολεμικών αεροσκαφών πάνω από την Αλάσκα και η αναχαίτισή τους από αντίστοιχα αμερικανικά έκαναν τους αναλυτές να μιλούν για νέα φάση του Ψυχρού Πολέμου. Ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας Σεργκέι Λαβρόφ δήλωσε ότι η ηγεμονία των ΗΠΑ βαδίζει προς το τέλος της, ενώ ο Πούτιν θεώρησε την επίθεση στη βάση επίθεση κατά κυρίαρχου κράτους. 

Το ΝΑΤΟ ο Τραμπ το είχε χαρακτηρίσει παρωχημένο. Πρόσφατα σε κοινή συνέντευξη με τον γενικό γραμματέα της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας Γενς Στόλτενμπεργκ δήλωσε ότι το ΝΑΤΟ είναι «ασπίδα για τη διεθνή ειρήνη»! «Δήλωσα ότι ήταν παρωχημένο. Δεν είναι πια παρωχημένο», πρόσθεσε. 

Τέλος, η απόφασή του να αποχωρήσει από τις συζητήσεις για τη Συμφωνία του Ειρηνικού δεν έφερε τη διάλυσή της, όπως ήλπιζε όταν επιδείκνυε καμαρωτός την υπογραφή του στο πρώτο διάταγμα της προεδρικής του καριέρας. Αντίθετα οι 11 χώρες που έμειναν αποφάσισαν να συνεχίσουν χωρίς τις ΗΠΑ, ενώ εκδήλωσαν ενδιαφέρον για συμμετοχή και νέες χώρες, όπως η Κίνα και η Νότια Κορέα. Φαίνεται, μάλιστα, ότι ενδιαφέρονται πάνω από 15 χώρες. Η Χιλή, μάλιστα, πήρε την πρωτοβουλία να οργανώσει συνομιλίες αντιπροσώπων για να επιταχυνθούν οι διαδικασίες που θα βάλουν στο τραπέζι και ευρύτερα θέματα. Η Κίνα, πάντως, φαίνεται διατεθειμένη να αναλάβει ευρύτερο ρόλο και στον Ειρηνικό Ωκεανό. Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν δίχασε μόνο την αμερικανική κοινωνία έχοντας την πλειοψηφία εναντίον του, αλλά και τις επιχειρήσεις που συγκρότησαν δύο αντίθετα μπλοκ: το υπέρ και το κατά Τραμπ.

Οι υποχωρήσεις και υπαναχωρήσεις λοιπόν του Τραμπ στο εσωτερικό είναι αποτέλεσμα της πίεσης που άσκησε το δημοκρατικό σύστημα και κίνημα σε βάρος τους, στο οποίο δεν συμμετείχαν μόνο οι «γάιδαροι» (Δημοκρατικοί) αλλά και «ελέφαντες» (Ρεπουμπλικάνοι) βουλευτές και γερουσιαστές. Στην ουσία ο Τραμπ υποχώρησε για να σώσει την προεδρική θητεία του. Επειδή από την αρχή ακόμη απειλήθηκε με το άρθρο 25 του Συντάγματος των ΗΠΑ, με το οποίο μπορεί να μπει το δίλημμα «δίκη και φυλάκιση ή παραίτηση». Η υποχώρησή του σε όλα τα μεγάλα θέματα τον ανάγκασε να διαφύγει με απειλές και πράξεις σε μικρότερα θέματα, όπως ο βομβαρδισμός στη Συρία, η βόμβα στο Αφγανιστάν και οι απειλές στη Βόρεια Κορέα.

* Δημοσιογράφος και συγγραφέας