Δουλοφροσύνη και συσσίτια
tziovaras_grigoris

Γρηγόρης Τζιοβάρας

Δουλοφροσύνη και συσσίτια

Είναι σκληρή άσκηση αντοχής, που μπροστά της το Survinor μοιάζει με παιδικό παιγνίδι, να προσπαθεί κανείς να παρακολουθήσει την επιχειρηματολογία με την οποία υποστηρίζουν τα στελέχη της κυβερνητικής παράταξης το νέο μνημονιακό πολυνομοσχέδιο που περνούν από τη Βουλή.

Χρειάζεται να διαθέτεις ατελείωτα αποθέματα ψυχραιμίας για να μείνεις απαθής όταν βρίσκεσαι αντιμέτωπος με την πλήρη αντιστροφή της λογικής, τον ευτελισμό των λέξεων και τον εξευτελισμό των ανθρώπων που με πάθος ισχυρίζονταν μέχρι πρότινος τα ακριβώς αντίθετα. Πρέπει να έχεις ατσάλινα νεύρα για να μην αντιδράσεις μπροστά στη βαθύτατη προσβολή της νοημοσύνης εκείνων προς τους οποίους απευθύνονται.  

Τους ακούς να διαβάζουν από το βήμα της Βουλής τις προκάτ ομιλίες που είναι καταφανές ότι άλλοι τους έγραψαν και αντιλαμβάνεσαι χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια ότι δεν πιστεύουν λέξη από όλα όσα εκστομίζουν. Το κάνουν, άλλωστε, με τον ίδιο τρόπο που οι παλαιάς κοπής συνήγοροι οι οποίοι ήταν επιφορτισμένοι με το επαγγελματικό καθήκον να βρουν επιχειρήματα για να ελαφρύνουν τη θέση ενός καθ΄ ομολογία εγκληματία και επειδή δεν είχαν πολλά να πουν για το έγκλημα αναζητούσαν ερείσματα στην… «κακούργα κοινωνία».

Τί άλλο, εκτός από επιχείρημα «χασοδίκη» δικηγόρου, είναι ο ισχυρισμός ότι «εμείς πήραμε αυτά τα μέτρα επειδή μας εκβίασε το ΔΝΤ που είναι ο σύμμαχός μας για να πάρουμε το χρέος»; Και πώς αλλιώς μπορεί να εκληφθεί το απίθανο «παραμύθι» με τα λεγόμενα «αντίμετρα» που «είναι περισσότερα από τα μέτρα, αλλά, αν δεν μας κόψουν το χρέος, δεν θα τα εφαρμόσουμε και ας πεινάνε τα παιδάκια στα σχολεία που τους ετοιμάζουμε γεύματα για το… 2020»;    
Το πλέον εξοργιστικό, όμως, δεν είναι τόσο ότι σε όλα ανεξαιρέτως –από τον τρόπο της επείγουσας νομοθέτησης ρυθμίσεων που εκτείνονται σε εκατοντάδες σελίδες που, αφού χάθηκε ένας χρόνος σε υποτιθέμενες διαπραγματεύσεις και πρέπει τώρα να ψηφιστούν στο «άψε σβήσε» έως αυτό καθαυτό το περιεχόμενο των εκατοντάδων μέτρων που περιέχονται στο πολυνομοσχέδιο- είναι τρισχειρότεροι από τους προηγούμενους κυβερνώντες που κατηγορούν.
Κλείσιμο

Είναι, πολύ περισσότερο, το απροσμέτρητο θράσος με το οποίο βαφτίζουν «εξιτήριο από την επιτροπεία» το πιο υποτελές νομοθέτημα που εγκρίθηκε ποτέ από τη Βουλή των Ελλήνων.
Διότι δεν είναι μόνον ότι μας επέβαλαν και αποδεχθήκαμε επιπρόσθετα μέτρα για μετά το τέλος του τρέχοντος Προγράμματος, που λήγει το 2018, χωρίς συμπληρωματική χρηματοδότηση. Είναι, κυρίως, διότι όσο και αν ψάξει κανείς στα κοινοβουλευτικά χρονικά δεν πρόκειται να βρει δουλεπρεστέρες διατάξεις από εκείνες του άρθρου 15 του επίμαχου πολυνομοσχεδίου με τις οποίες οι ανελέητοι δανειστές αντιμετωπίζουν με τη μεγίστη ιταμότητα τους κυβερνώντες τη χώρα μας.

«Οι διατάξεις των άρθρων 3-9 (σ.σ.: πρόκειται για τα αποκαλούμενα «αντίμετρα» που υποτίθεται ότι θα αντισταθμίσουν το «τσεκούρι» στις συντάξεις) και 11-14 (σ.σ.: αφορούν σε αντίστοιχες υποσχέσεις για να «χρυσωθεί το χάπι» της δραστικής μείωσης του αφορολόγητου) τίθενται σε εφαρμογή από 1.1.2019 και 1.1.2020 αντιστοίχως, υπό την προϋπόθεση και στο βαθμό που, σύμφωνα με την εκτίμηση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας και τις ελληνικές αρχές, στο πλαίσιο της τελικής αξιολόγησης του Προγράμματος Οικονομικής Προσαρμογής, δεν προκαλείται απόκλιση από τους μεσοπρόθεσμους δημοσιονομικούς στόχους, όπως αυτοί καθορίζονται στο ως άνω Πρόγραμμα», αναφέρεται επί λέξει στο περί ου ο λόγος άρθρο.

Η προφανής, όμως, διάθεση των δανειστών για υποτίμηση της ελληνικής κυβέρνησης δεν σταματά εκεί. «Ο υπουργός Οικονομικών δημοσιεύει στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως ανακοίνωση, στην οποία περιέχονται τα συμπεράσματα της ανωτέρω εκτίμησης», προστίθεται αμέσως μετά στο ίδιο άρθρο που θα περάσει στην Ιστορία ως μνημείο αφενός ταπεινωτικής υποδούλωσης και αφετέρου αστόχαστης δουλοφροσύνης.

Είναι προφανές ότι οι δανειστές δεν τους έχουν εμπιστοσύνη και τους τιμωρούν δι΄ εξευτελισμού για τα πελατειακά τερτίπια με τα οποία έσπευσαν να μοιράσουν μέρος του πλεονάσματος τον περασμένο Δεκέμβριο. Δεν τους ικανοποίησε προφανώς η έγγραφη συγγνώμη του Ευκλείδη Τσακαλώτου. Απαίτησαν και έλαβαν έγγραφη δέσμευση από σύσσωμη την κοινοβουλευτική πλειοψηφία των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ότι δεν πρόκειται να τεθούν σε εφαρμογή τα αντίμετρα χωρίς την άδεια του ΔΝΤ.

Και το πιο εξευτελιστικό είναι ότι υποχρεώνουν τον Έλληνα υπουργό Οικονομικών να δημοσιεύσει την εκτίμηση του ΔΝΤ στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, κάτι για το οποίο δεν υπάρχει προηγούμενο σε περιόδους πολιτικής ομαλότητας. Από την ίδρυσή του, σχεδόν πριν από δύο αιώνες, το νέο ελληνικό κράτος έζησε και άλλες φορές υπό καθεστώς χρεοκοπίας και διεθνούς οικονομικού ελέγχου ως αποτέλεσμα πτωχεύσεων και στάσης πληρωμών. 

Οι Έλληνες, κακά τα ψέματα, επανειλημμένα υποφέραμε τα πάνδεινα για να ανταποκριθεί η πατρίδα τους στις υποχρεώσεις έναντι των δανειστών της. Ουδείς, ωστόσο, είχε τολμήσει μέχρι τώρα να επιβάλλει τέτοιους όρους που μόνον σε υποτελή έθνη μπορεί να επιβάλλονται. Σε έθνη τα οποία, εκτός από την –οικονομική και όχι μόνον- κυριαρχία τους, χάνουν και την αξιοπιστία τους. Σε έθνη που οι ηγεσίες τους άλλα λένε, άλλα εννοούν και άλλα κάνουν. Και που στο τέλος είναι διατεθειμένες να κάνουν τα πάντα για να συνεχίσουν να νέμονται την εξουσία. 

Έστω και αν  –με γραβάτα ή χωρίς- στέλνουν όλο και περισσότερους υπηκόους τους στα συσσίτια τα οποία μας γυρίζουν πολλά χρόνια πίσω. 
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Ειδήσεις Δημοφιλή Σχολιασμένα