Δημήτρης Δανίκας

Δηλαδή τι σόι διαγωνισμός είναι αυτός; Οταν όλοι  οι διαγωνιζόμενοι  τραγουδάνε  εις την Αγγλική. Οταν όλοι και όλες με την ίδια, πάνω κάτω, κομμωτική και το ίδιο  στυλ. Οταν όλοι και όλες φοράνε-περίπου-τα ίδια ρούχα. Οταν  όλες και όλοι αντιγράφουν τον ίδιο   σκοπό. Τάχα μου  ρυθμικό και τάχα μου μελωδικό. Κάτι  σαν σαχλοπόπ. Και όταν όλες οι  σκηνικές παρουσίες  συνοδεύονται από  γαργαλιστικά  χορευτικά!

Η αντιγραφή, της αντιγραφής,  ω  μονοτονία βαρετή. Τι  θα φάμε σήμερα; Μουσακά! Τι θα  φάμε αύριο; Μουσακά! Μα πως προλαβαίνεις  να μαγειρεύεις μαμά;  Προλαβαίνω,  προλαβαίνω.  Ας είναι καλά το  σούπερ μάρκετ της γειτονιάς!

Η μία χώρα διαδέχεται την άλλη κι εσύ με ένα κομμάτι πίτσας  ανά  χείρας, άντε  σουβλάκι, σκοτώνεις   την  πλήξη   σου κάνοντας χάζι. Α κοίτα  εκείνη εκεί  την κουκλάρα. Α κοίτα εκείνον εκεί τον παιδαρά! Α κοίτα εκεί  το μπαλέτο από  τη Πολωνία. Και  πάει λέγοντας!

Μέσα σ αυτή  την απίστευτα μονότονη,  ομοιόμορφη και  γραφική πασαρέλα να σου και η Demy. Ποια Demy  ρε;  Ρωτάει  ο  κολλητός σου.  Να  μωρέ  εκείνη   εκεί που τραγουδάει  το  κάτι  σαν Love. Να δεις πως το  λένε, πως το λένε.  Μα όλοι  μιλάνε  για Love.  Απαντάει   ο κολλητός σου. Α  το θυμήθηκε  το λένε «This is Love»  Ελα! Σκίζει από  πρωτοτυπία! Για   Γκουγκλάρισε να  βρούμε το πραγματικό  όνομά  της. Το βρήκα. Την λένε Δήμητρα Παπαδέα!

Κάπως έτσι  η Παπαδέα μεταμορφώθηκε σε Demy. Κάπως έτσι η Eurovision. Για να περνάει η ώρα Σαν   ρεπλίκα   reality  show. Στην  καλύτερη περίπτωση Talent Show.  Ωσπου  κάποιος εντελώς «άγνωστος» από   την Πορτογαλία καταφθάνει κόντρα σε  όλους  και σε όλα!

Χωρίς ιδιαίτερο στυλ.  Οπως  είναι στην καθημερινότητά  του.  Χωρίς να   κααφεύγει εις την Αγγλική. Παρά μόνο  με στίχους  στην γλώσσα  την Πορτογαλική.  Χωρίς   φιοριτούρες.  Χωρίς καμία αντιγραφή. Be  Yourself που  λένε και  οι Αμερικανοί. Ετσι κατέφθασε ο Σαλβαδόρ Βιλάρ Σομπράλ.  Ετσι «κόλλησε»  στο μικρόφωνο.  Ετσι  ξεδίπλωσε την ευαισθησία μιας ραγισμένης  καρδιάς. Ετσι συγκίνησε. Κι έτσι   ανάγκασε  εκατομμύρια θεατών να υποκλιθούν στην αυθεντικότητα και  το  ταλέντο  του!

«Γυμνός» ο Σαλβαδόρ.  Οπως κάθε  ταλέντο αληθινό. Ολα τ άλλα είναι περιττά.  Οταν η πρώτη ύλη  του   φαγητού είναι φρέσκια,  είναι  φυσικά και είναι απαλλαγμένη από  χημικά, δεν έχει ανάγκη από  σάλτσες και  καρικεύματα περιττά!

Και κάτι ακόμα.  Που το  ανακάλυψα  ρίχνοντας μια ματιά στο  βιογραφικό  του. Ο μουσικός  που τον έχει  εμπνεύσει είναι  ο  καταραμένος  τρομπετίστας  της  Jazz  Τσετ Μπέκερ. Ετσι ακριβώς!

Με απλά  λόγια η Αγγλική   φανερώνει  πιθηκισμό. Η αντιγραφή της ίδιας  ρυθμικής η μελωδικής ποπ  φανερώνει  πιθηκισμό. Και τα δεκανίκια  του ημίγυμνου και του  σεξοχορευτικού  αποκαλύπει κι αυτό  πιθηκισμό. Θέλεις να  διακριθείς; Ε τότε  δεν το επιδιώκεις. Μόνο  το «φέρεις». Το  χεις. Θέλεις να  είσαι  διαφορετικός;  Ε  τότε χίλιες  φορές  Δήμητρα παρά Demy. Be Yourself κορίτσι μου και άσε τα πιθήκια να  χοροπηδάνε  στα  δέντρα  της Eurovision!