Βασίλης Στεφανακίδης

Αυτό όμως μόνο στα λόγια γιατί στην πράξη αποδεικνύεται καθημερινά ότι διαιωνίζουν όλη τη σήψη και τη φαυλότητα των παλιών ανήθικων και καταστρεπτικών τακτικών. Αδίστακτοι και ανήθικοι κρατιστές που θεωρούν κι αυτοί με τη σειρά τους ότι το κράτος είναι το λάφυρο της εκλογικής τους νίκης, το οποίο μπορούν να μεταχειρίζονται καταπώς βούλονται. 

Οι δε θεσμοί, το Σύνταγμα, οι ανεξάρτητες αρχές και εξουσίες αν δεν συμφωνούν μαζί τους, τόσο το χειρότερο γι’ αυτούς.

Προέκυψε αυτές τις μέρες μια απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, του ενός από τα τρία ανώτατα δικαστήρια της χώρας, η οποία κρίνει αντισυνταγματική την ανανέωση συμβάσεων εργασίας στους δήμους. Η απόφαση αυτή αφορά περίπου 30.000 συμβασιούχους 8μηνης απασχόλησης που είχαν προσληφθεί και είχαν υπογράψει τέτοιες συμβάσεις στις οποίες οριζόταν ρητά ότι ο φορέας που τους προσέλαβε δεν έχει δικαίωμα ανανέωσης και παράτασης αυτής της σύμβασης.

Οι φορείς εργοδοσίας (κυρίως δήμοι) αρνούνταν να ανανεώσουν αυτές τις συμβάσεις καθώς θα αντιμετώπιζαν ποινικές ευθύνες. Ο άγιος προστάτης όμως αυτής της σημαντικής εκλογικής πελατείας, ο οποίος λέγεται Παναγιώτης Σκουρλέτης, με πιέσεις και απειλές προς τους νομοταγείς δημάρχους τούς υποχρέωνε να ανανεώσουν αυτές τις συμβάσεις, υποσχόμενους στους άμοιρους συμβασιούχους ότι θα προωθήσει σύντομα στη Βουλή νομοσχέδιο που θα τους μονιμοποιεί και έτσι θα φύγει δια παντός ο βραχνάς και η αγωνία του μεροκάματου γι’ αυτούς τους 30.000 ανθρώπους.

Σιγά τον πολυέλαιο, θα σκέφτηκε προφανώς ο αριστερός μας υπουργός (αριστερότερα αυτού ο τοίχος), εδώ ο νυν Πρόεδρος της Δημοκρατίας, όταν καθόταν στη δική του θέση, «ελευθέρωσε» από την ομηρεία 300.000 συμβασιούχους και τους έκανε μόνιμους! Το 1/10 εκείνου του ρεκόρ δεν μπορεί να πετύχει τώρα ο ίδιος; Χώρια που η Πολιτεία, αναγνωρίζοντάς του το έργο εκείνο (βοήθησε, η αλήθεια είναι, και το κάψιμο της Αθήνας) τον τίμησε με το ύψιστο αξίωμα της χώρας.

Προφανώς βέβαια του κ. Σκουρλέτη τού ξέφυγαν κάποιες λεπτομέρειες, όπως ότι στο μεταξύ η χώρα χρεοκόπησε, το κουμάντο το ανέλαβαν οι κακοί δανειστές που, άκουσον-άκουσον, απαιτούν, μεταξύ πολλών άλλων, τη μείωση των δαπανών του κράτους αλλά και την εφαρμογή του Συντάγματος!

Και έρχεται λοιπόν τώρα η θεωρητικά ανεξάρτητη Δικαιοσύνη και αποφασίζει ότι κακώς ανανεώθηκαν οι συμβάσεις από τους δημάρχους που είναι τώρα υπόλογοι και κακώς πληρώθηκαν οι μισθοί στους εργαζομένους, για τους οποίους οφείλουμε να πούμε ότι δεν φταίνε σε τίποτα. Σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς όποιος βρίσκει μια ευκαιρία για μεροκάματο κι ένα πιάτο φαΐ στην οικογένεια δεν κάθεται να το ψειρίζει και να προβληματίζεται τι θα γίνει αν κριθεί αντισυνταγματική η παράταση της σύμβασης εργασίας του.

Εχει γίνει κανόνας άλλωστε το «ας τη βολέψουμε σήμερα και για αύριο έχει ο Θεός».
Και ο Θεός μπορεί να έχει, ωστόσο δεν ξέρουμε τι έχει πλέον ο Σκουρλέτης και τι μπορεί να κάνει με τις νέες εξελίξεις. Τους υποσχέθηκε ότι θα τους μονιμοποιήσει την ίδια ώρα που τα μνημόνια που και ο ίδιος ψηφίζει αδιάβαστα κόβουν συντάξεις από τους απόμαχους, φορτώνουν συνεχώς με νέους φόρους τους πάντες και απαιτούν μείωση του Δημοσίου. Οσον δε αφορά τις προσλήψεις, μόνο μία για κάθε πέντε που φεύγουν.

Θα μου πείτε, η πρώτη φορά είναι που άλλα υπόσχονται και τα ακριβώς αντίθετα κάνουν; Εδώ ο αρχηγός του μόλις πριν από έναν μήνα (μην πάμε παλιότερα γιατί θα χάσουμε τον λογαριασμό) υποσχόταν ότι δεν πρόκειται να δεχθεί ούτε ένα ευρώ νέα μέτρα και μέσα στην εβδομάδα ψηφίζουν μέτρα 4,5 δισ.

Πταίσμα είναι επομένως το στραπάτσο Σκουρλέτη και ας μην κακοκαρδίζεται. Μπορεί κάλλιστα να τους υποσχεθεί από τώρα ότι μετά τις επόμενες εκλογές θα τους τακτοποιήσει - αν φυσικά κι αυτοί με τη σειρά τους κάνουν το σωστό πάνω από την κάλπη...