Νίκος Φελέκης

Η εικόνα που εμφανίζει το τελευταίο διάστημα το ΠΑΣΟΚ μόνο ευχάριστη δεν είναι για τους ψηφοφόρους του. Και σίγουρα είναι απογοητευτική για εκείνους τους παράγοντες του δημόσιου βίου, οι οποίοι έχουν τη γνώμη ότι είναι καλό για τη χώρα και την αποτελεσματική της διακυβέρνηση να υπάρχει εκλογική ευρωστία στο κόμμα που βρίσκεται στον ενδιάμεσο, μεταξύ Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ, χώρο. 

Η εσωστρέφεια, οι ήκιστα πολιτικές συγκρούσεις και οι αντιπαραθέσεις όχι για το μέλλον της χώρας, αλλά για το ποιος θα ελέγξει οργανωτικά τον χώρο της Κεντροαριστεράς, ανακόπτουν, ως είναι φυσικό, τη δυναμική που ενεφανίσθη, ιδίως μετά την προσχώρηση του Κινήματος του Γιώργου Παπανδρέου στο σχήμα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης. 

Η προοπτική ανασυγκρότησης του χώρου της σοσιαλδημοκρατίας και μάλιστα με όρους συνεργασίας και ενότητας των κομμάτων, των πολιτικών κινήσεων, των ομίλων προβληματισμού αλλά και των προσώπων, έκανε πολλούς από τον χώρο του άλλοτε κραταιού ΠΑΣΟΚ να ονειρεύονται, βλέποντας και τη φθορά του ΣΥΡΙΖΑ, ότι η ΔΗ.ΣΥ. μπορεί να πετάξει ακόμη και σε διψήφιο νούμερο, κάτι που και ορισμένοι δημοσκόποι στις προβολές των μετρήσεών τους δεν το απέκλειαν. Η ΔΗ.ΣΥ. από το 4%-6% πήγε στο 7%-8% διεκδικώντας μάλιστα με αξιώσεις την τρίτη θέση στο πολιτικό σκηνικό. 

Oι «μουτζαχεντίν του Νίκου»

Και ξαφνικά άρχισαν τα όργανα. Στην αρχή ήταν οι τρεις πρώην υπουργοί (Διαμαντοπούλου, Φλωρίδης, Ραγκούσης και για συντομία ΔΙΦΛΩΡΑ) που απαίτησαν τη διάλυση της ΔΗ.ΣΥ. Μετά ήρθε η αποστασιοποίηση Βενιζέλου από τις επιλογές και τον τρόπο πολιτεύεσθαι της Φώφης. Ακολούθησε η επανεμφάνιση Σημίτη, ο οποίος εκτός των άλλων τάχθηκε και υπέρ της κυβερνητικής συνεργασίας με τον Μητσοτάκη. Και τώρα είναι η καταστολή της «ανταρσίας» του γραμματέα του ΠΑΣΟΚ Στέφανου Ξεκαλάκη και του ευρωβουλευτή Νίκου Ανδρουλάκη, οι οποίοι έθεσαν θέμα διάλυσης της ΔΗ.ΣΥ. και δημιουργίας ενός νέου φορέα με εκλογή ηγεσίας από τη βάση - ταυτιζόμενοι ουσιαστικά με το Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη και την Ωρα Αποφάσεων των ΔΙΦΛΩΡΑ.

Βεβαίως, όπως ομολογούν όλοι όσοι γνωρίζουν καλά τα παρασκήνια του ΠΑΣΟΚ, η Φώφη αναγκάστηκε -κατ’ άλλους άδραξε την ευκαιρία- να προχωρήσει σε πειθαρχικά μέτρα κατά των διαφωνούντων και να προκηρύξει έκτακτο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ για το φθινόπωρο, επειδή η οργανωτική εξουδετέρωση της Ομάδας Ανδρουλάκη - Ξεκαλάκη (ΟΑΞ) δεν είναι εύκολη υπόθεση. Στην Κεντρική Επιτροπή από τα 160 μέλη η ΟΑΞ ελέγχει πλήρως τα 54 (τους λεγόμενους και «μουτζαχεντίν του Νίκου», αφού θα κάνουν ό,τι τους πει ο Ανδρουλάκης) και επηρεάζουν άλλα 40, τα οποία διαφωνούν με τη Φώφη και διατηρούν σχέσεις με τον Βενιζέλο. Επίσης, η ΟΑΞ ελέγχει τα 2/3 των γραμματέων των Νομαρχιακών Επιτροπών, ενώ έχει και τρία μέλη (Ελενα Αναστασίου, Σωτήρης Ζαρπαλάς, Ανδρέας Σπυρόπουλος) στο Πολιτικό Συμβούλιο της Χαριλάου Τρικούπη. 

Ομολογουμένως, η δύναμη κρούσης της ΟΑΞ είναι ισχυρή στο κόμμα, όμως ελάχιστη έως μηδαμινή αποδοχή έχει στην κοινωνία, αφού τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ και τους πολίτες δεν τους ενδιαφέρουν οι ομαδοποιήσεις και οι φράξιες στα κόμματα και βέβαια το όνομα Γεννηματά, λόγω του αειμνήστου πατέρα της Φώφης, επιπροσθέτως έχει και λαϊκή αναγνώριση σε αντίθεση με τους Ανδρουλάκη - Ξεκαλάκη. Και βέβαια, πέραν των άμεσα εμπλεκομένων, κανέναν δεν απασχολεί το τι θα γίνει στις κομματικές οργανώσεις του ΠΑΣΟΚ. 

Αυτό που ενδιαφέρει είναι αν υπάρχει σχέδιο -και ποιο είναι αυτό- για την κοινωνική και παραγωγική ανασυγκρότηση, το βιοτικό επίπεδο και την ασφάλεια των πολιτών, για έξοδο από την κρίση, για τη διακυβέρνηση, με ποιον θα συνεργαστούν αν δεν υπάρχει αυτοδυναμία, για όλα εν πάση περιπτώσει τα μεγάλα θέματα, συμπεριλαμβανομένων και αυτών που αφορούν την ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα της χώρας. Και σ’ αυτά η ΟΑΞ ελάχιστα, πέραν από γενικότητες, έχει να συνεισφέρει ή να διαφοροποιηθεί από την επίσημη ηγεσία, καθώς το βασικό χαρακτηριστικό που την ενοποιεί είναι η οργανωτική επικράτηση στο ΠΑΣΟΚ και η ανάδειξη του Ανδρουλάκη στη θέση της ηγεσίας.

Οι συνεργάτες της Φώφης υποστηρίζουν ότι η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, εάν οι της ΟΑΞ δεν αποδεχθούν την πραγματικότητα της ΔΗ.ΣΥ., «δεν θα τους αφήσει σε χλωρό κλαρί». Από την πλευρά του ο Νίκος Ανδρουλάκης λέγεται ότι θα παρατάξει «γραμμή Μαζινό προκειμένου να εκφράσει τους νέους και το νέο». Οι αντίπαλοί του, παρότι παραδέχονται την αποδοχή που έχει στους νεολαίους του ΠΑΣΟΚ, εντούτοις υποστηρίζουν ότι «το κομμάτι από την πρώην Νεολαία ΠΑΣΟΚ που ελέγχει δεν είναι και ιδιαίτερα υπολογίσιμο μέγεθος, αφού ένα άλλο κομμάτι του έχει πάει στον ΣΥΡΙΖΑ, ένα τρίτο στο ΚΙΔΗΣΟ, και ένα τέταρτο διαχέεται σε διάφορα σχήματα σε ΑΕΙ και ΤΕΙ». 

Στελέχη της Χαριλάου Τρικούπη διατείνονται ότι η ΟΑΞ αντιδρά στο σχέδιο της Φώφης για συνέδριο θέσεων της ΔΗ.ΣΥ. στις αρχές Ιουλίου, χωρίς εκλογή αρχηγού αλλά με νέα δομή, επειδή βλέπει ότι μια τέτοια εξέλιξη περιορίζει εντυπωσιακά τον συσχετισμό της στο νέο σχήμα. Αυτή τη στιγμή η ΟΑΞ ελέγχει, όπως προαναφέραμε, σημαντικό κομμάτι του οργανωτικού μηχανισμού του ΠΑΣΟΚ. Αν η ΔΗ.ΣΥ. εκλέξει, όπως σχεδιάζεται, 50μελή Συντονιστική Γραμματεία και η Κεντρική της Επιτροπή είναι το άθροισμα των Κ.Ε. των πέντε κομμάτων που, τουλάχιστον προσώρας, τη συναπαρτίζουν, τότε η ΟΑΞ από κομματική πλειοψηφία θα καταλήξει να είναι μειοψηφία και φυσικά θα έχει και περιορισμένη πολιτική απήχηση, αφού εκτός από τα δύο αυτά όργανα της ΔΗ.ΣΥ. υπάρχει το πενταμελές συντονιστικό όργανο με τους επικεφαλής των κομμάτων (Γεννηματά, Παπανδρέου, Θεοχαρόπουλο, Τούντα, Πόντα) και φυσικά η Κοινοβουλευτική Ομάδα, η οποία ομοφώνως ενέκρινε τις ενέργειες της προέδρου του ΠΑΣΟΚ όσον αφορά τη ΔΗ.ΣΥ. και το έκτακτο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ.

Ο περιορισμός της οργανωτικής απήχησης της ΟΑΞ, σύμφωνα με όσα λένε στελέχη της Χαριλάου Τρικούπη, ακυρώνει τα σχέδια του Ανδρουλάκη να ηγηθεί αυτός της Κεντροαριστεράς, που είναι και η ανομολόγητη επιθυμία του σύμφωνα με όσους γνωρίζουν καλά τον νεαρό ευρωβουλευτή από το Ηράκλειο της Κρήτης. Αν αυτή τη στιγμή διαλυθούν τα κόμματα και ιδρυθεί ένας νέος φορέας που θα εκλέξει και ηγεσία από τη βάση, η ΟΑΞ έχει από όλους τους υπολοίπους τις περισσότερες δυνάμεις για να επηρεάσει τις εξελίξεις. 

Ο Ανδρουλάκης λέγεται ότι προσχώρησε στη θέση των Θεοδωράκη - Διαμαντοπούλου για διάλυση της ΔΗ.ΣΥ. όταν κατανόησε ότι οι παπανδρεϊκοί θα στηρίξουν τη Φώφη σε περίπτωση που τεθεί θέμα ηγεσίας και επομένως μειώνονται στο ελάχιστο οι πιθανότητες να είναι αυτός ο νέος ηγέτης της Κεντροαριστεράς. Δεν θέλει, λοιπόν, να γίνει το συνέδριο θέσεων της ΔΗ.ΣΥ. που θα επικυρώσει την πρωτοκαθεδρία της Φώφης και το κυριότερο θα δημιουργήσει μια νέα κομματική δομή στην οποία η ΟΑΞ, σε αντίθεση με τα ισχύοντα σήμερα στο ΠΑΣΟΚ, θα έχει περιορισμένη απήχηση. Στο ΠΑΣΟΚ η ΟΑΞ είναι ισχυρή, στο ΔΗ.ΣΥ. θα είναι ανίσχυρη. «Αυτή είναι», για στενό συνεργάτη της Φώφης, «όλη η ουσία. Ολα τ’ άλλα είναι για να γράφουν οι δημοσιογράφοι σενάρια».

Το ερώτημα πάντως που θέτουν αρκετοί είναι αν ο Ανδρουλάκης θα επιχειρήσει, μετά την καθαίρεση του γραμματέα του ΠΑΣΟΚ Στεφ. Ξεκαλάκη (από τον οποίο σημειωτέον ο Ανδρουλάκης είχε όλη την πληροφόρηση για τα τεκταινόμενα στο κόμμα καθώς ο ίδιος εξ ανάγκης ζει στις Βρυξέλλες) και την κατάργηση της Κ.Ε., να έρθει σε συμφωνία με τον Σταύρο Θεοδωράκη (τον οποίον ειρήσθω εν παρόδω συνάντησε και συζήτησε μαζί του πριν από το Πάσχα στο Στρασβούργο) και την ομάδα ΔΙΦΛΩΡΑ προκειμένου να προχωρήσουν αυτοί μαζί και με κάποιους από τις Κινήσεις Πολιτών, όπως για παράδειγμα τον Διακουλάκη, σε ίδρυση νέου φορέα της Κεντροαριστεράς, καταγγέλλοντας το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗ.ΣΥ. για παλαιοκομματισμό και πολιτικό αρχαϊσμό. 

Προβεβλημένος βουλευτής και ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, που εκ των πραγμάτων γνωρίζει απέξω κι ανακατωτά το κομματικό παρασκήνιο, υποστηρίζει ότι κάτι τέτοιο «ο Ανδρουλάκης δεν πρόκειται να το κάνει επειδή οι περισσότεροι που συμμετέχουν στην ΟΑΞ είναι σκληροί Πασόκοι. Αν φύγει από το ΠΑΣΟΚ και πάει με τον Θεοδωράκη και τη Διαμαντοπούλου ούτε το 1/4 των δικών του θα τον ακολουθήσει. Ασε που οι μισοί και περισσότεροι δεν θέλουν καν να ακούνε τα ονόματα των τριών και ειδικά του Ραγκούση».

Ο ίδιος υποστηρίζει ότι «ο Νίκος δεν ήταν προετοιμασμένος για ρήξη και όταν συνειδητοποίησε τι ακριβώς στήνεται με τη ΔΗ.ΣΥ. έπεσε στην παγίδα που του έστησε η Φώφη». Πάντως τόσο αυτός όσο και αρκετοί άλλοι θεωρούν ότι είναι λάθος να εμπλέκεται στην ιστορία και το όνομα του Σημίτη. Μπορεί ο πρώην πρωθυπουργός να είχε άριστες σχέσεις με τον πατέρα του Ανδρουλάκη, τον Μαρίνο, και να συμπαθεί τον νεαρό ευρωβουλευτή, όμως δεν θέλει να τον εμπλέκουν στις κομματικές ίντριγκες. Ο επιπλέον λόγος είναι ότι ο Σημίτης, αν και διατηρείται σε καλή κατάσταση, διανύει το 82ο έτος της ηλικίας του και «οι σαχλαμάρες τον κουράζουν, ενώ έχει και καλύτερα πράγματα να κάνει». Και πάντως «ό,τι έχει να πει, το λέει δημόσια». 

Ο Βενιζέλος

Ο πρώην πρωθυπουργός μπορεί να μη θέλει να τον εμπλέκουν, ένας άλλος όμως πρώην, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Σαμαρά, Ευάγγελος Βενιζέλος, θεάται μακρόθεν τα τεκταινόμενα στο ΠΑΣΟΚ και θεωρεί, σύμφωνα τουλάχιστον με όσα λένε άνθρωποί του, ότι «από την εσωκομματική φουρτούνα με τον Ανδρουλάκη, ο Βαγγέλης βγαίνει κερδισμένος καθώς απευθύνεται με καθαρό λόγο για τα μεγάλα προβλήματα σε υπερκομματικό ακροατήριο, ενώ η Φώφη εμφανίζεται να μετέρχεται σταλινικές μεθόδους και να ασχολείται με τα κομματικά σκ@τ@». Εκτός από τον Βενιζέλο, είναι πολλοί αυτοί που συμφωνούν ότι από το επεισόδιο με την ΟΑΞ κερδισμένοι βγαίνουν και ο Τσίπρας και ο Μητσοτάκης. 

Οταν ο ενδιάμεσος παίκτης, ο οποίος θα μπορούσε να μαζέψει τη δυσαρέσκεια από την κυβέρνηση, εμφανίζει αυτή τη μίζερη εικόνα της εσωστρέφειας και του κομματικού εμφυλίου, οι πρώην ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ που είχαν ψηφίσει τον Τσίπρα και τώρα είναι δυσαρεστημένοι, είτε θα πάνε στην αποχή, είτε, έστω και με κρύα καρδιά, θα παραμείνουν στον ΣΥΡΙΖΑ, είτε, όσοι θέλουν οπωσδήποτε να φύγει η παρούσα κυβέρνηση, θα πάνε απευθείας στον Μητσοτάκη. 

Το επιτελείο της Φώφης, αλλά και των άλλων κομμάτων που συναπαρτίζουν τη ΔΗ.ΣΥ. ευελπιστούν ότι ο Ανδρουλάκης και οι συν αυτώ θα κατανοήσουν ότι τους μόνους που ωφελεί η αναταραχή στο ΠΑΣΟΚ είναι οι αντίπαλοί του και θα σταματήσουν τις εχθροπραξίες. Θα συμμετάσχουν στο προγραμματικό συνέδριο της ΔΗ.ΣΥ. τον Ιούλιο και τα μεγάλα μαχαίρια θα τα βγάλουν το φθινόπωρο στο έκτακτο και εφ’ όλης της ύλης συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, που θα κληθεί, εκτός των άλλων, να επικυρώσει και τη μετεξέλιξη της ΔΗ.ΣΥ. από μετωπικό και πολυκομματικό φορέα σε μια ενιαία Δημοκρατική Προοδευτική Παράταξη, η οποία θα δημιουργηθεί το 2018 και θα εκλέξει από τη βάση και την ηγεσία της.

Κατά τα άλλα, σήμερα η ΔΙΦΛΩΡΑ παρουσιάζει τις θέσεις της και τα 100 μέλη του Κεντρικού Συντονιστικού της Συμβουλίου. Και την επόμενη εβδομάδα, στις 6 Μαΐου, έχουν συνδιάσκεψη οι Κινήσεις Πολιτών και στις 7 Μαΐου η ΕΔΕΜ. Το ΚΙΝΗΜΑ του Γ. Παπανδρέου, που μετά το ΠΑΣΟΚ είναι και το πλέον υπολογίσιμο κόμμα που μετέχει στη ΔΗ.ΣΥ., θα κάνει πανελλαδική συνδιάσκεψη στις αρχές Ιουνίου προκειμένου εκτός από τις πολιτικές θέσεις να εγκρίνει και τη νέα του οργανωτική δομή, εκλέγοντας Πολιτική Γραμματεία και Κεντρική Επιτροπή.