Θάνος Παπαδόπουλος

Από τα κόμματα της Επανάστασης: Αγγλικόν, Γαλλικόν και Ρωσικόν κόμμα έως το Κόμμα Αριστερών Φιλελευθέρων και το Κόμμα των Κυνηγών!

Μόνο στις εκλογές του Ιανουαρίου 2015 πήραν μέρος 21 κόμματα. Η ευκολία ίδρυσης κομμάτων δεν εικονογραφεί μόνο την αρχομανία και εξουσιομανία των Ελλήνων, αλλά και την ελαφρότητα με την οποία αντιμετωπίζουν σοβαρά θέματα όπως κράτος, δημοκρατία, κυβέρνηση. Χωρίς αυτογνωσία.

Στον 20ο αιώνα, ανεξάρτητα από το πλήθος των κομμάτων διαμορφώθηκαν τρεις βασικές παρατάξεις:

- Η Δεξιά συνήθως ήταν βασιλική, εθνικιστική και συντηρητική. Σε μερικές περιπτώσεις υπήρξε και μεταρρυθμιστική, όπως οι κυβερνήσεις του Κωνσταντίνου Καραμανλή.

- Η Αριστερά που ήθελε να είναι προοδευτική, αλλά τόσο η κομμουνιστική όσο και η σοσιαλιστική εκδοχή της ήταν κρατιστική, αναιρώντας τον προοδευτικό χαρακτήρα της.
- Το Κέντρο, συνήθως δημοκρατικό, φιλελεύθερο, μεταρρυθμιστικό, αλλά και συχνά συντηρητικό και κρατικιστικό. 

Όμως, όλες τις παρατάξεις και τα κόμματα ακόμη τα διατρέχει ένα βαθύ ρήγμα που τα χωρίζει στο εσωτερικό τους σε: νοσταλγούς της Ανατολής και Ευρωπαϊστές, σε οπισθοδρομικούς και νεωτεριστές.

- Οι οπισθοδρομικοί, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, νοσταλγούν τον ανατολικό τρόπο οργάνωσης της κοινωνίας και του κράτους, δηλαδή την οριζόντια και κάθετη κατάτμησή της, σε τοπαρχίες και συντεχνίες. Συνήθως εφαρμόζουν με τον ανατολικό τρόπο τους σύγχρονους ευρωπαϊκούς θεσμούς: δημοκρατία, κόμματα, δήμους, συνδικάτα, συλλόγους. Επίσης είναι σκληροί κρατιστές, θέλουν μεγάλο και πανταχού παρόν το κράτος. Άλλοι νοσταλγούν τη Βυζαντινή και Οθωμανική Αυτοκρατορία και άλλοι την ΕΣΣΔ (Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών). Αυτό είναι και το πεδίο όπου συναντώνται η Δεξιά και η Αριστερά στην Ελλάδα.

- Οι Μεταρρυθμιστές ή Ευρωπαϊστές θεωρούν ότι πρέπει να αφήσουμε πίσω την ανατολική πνευματική κληρονομιά και να προσχωρήσουμε ανεπιφύλακτα στον ευρωπαϊκό πολιτισμό και την  Ευρωπαϊκή Ένωση, που μας εξασφαλίζει τα σύνορα, την ανεξαρτησία και την ανάπτυξη της χώρας. Πατριάρχης των νεωτεριστών και μεταρρυθμιστών θεωρείται ο Χαρίλαος Τρικούπης, με την ίδρυση του Νεωτερικού Κόμματος. Η καταγωγή των ανατολιστών χάνεται στα σκοτάδια της Ορθοδοξίας και του Βυζαντίου.

Στη Μεταπολίτευση είδαμε αυτό το ρήγμα να μεταμορφώνει τα κόμματα από ανατολικά σε ευρωπαϊκά και το αντίθετο. Η Ν.Δ. του Κωνσταντίνου Καραμανλή από ευρωπαϊκό μεταρρυθμιστικό κόμμα εκφυλίστηκε στο ανατολικό κόμμα του ανιψιού του Κώστα Καραμανλή. Το ΠΑΣΟΚ, όμως, του Ανδρέα Παπανδρέου μεταμορφώθηκε από ανατολικό κόμμα (σχεδόν Μπααθ) στο μεταρρυθμιστικό κι ευρωπαϊκό σοσιαλιστικό κόμμα του Κώστα Σημίτη, για να επιστρέψει στον ανατολισμό του με την κρίση. Όσον αφορά την Αριστερά, αυτή δεν άντεξε την αλλαγή και κατάντησε υβρίδιο μεταξύ Ανατολής και Δύσης… 

Η ανατολική αντίληψη αρχίζει από τη μετατροπή της ανατολικής ρωμαϊκής αυτοκρατορίας σε Βυζάντιο και επιβεβαιώνεται με το σχίσμα των Εκκλησιών, συνεχίζεται επί τουρκοκρατίας με την  επίκληση των χριστιανικών βασιλείων να κάνουν πόλεμο με τους Οθωμανούς και καταλήγει στις προφητείες του Παπουλάκου και του Παΐσιου. Σήμερα η ανατολική νοοτροπία:
- Μετατρέπει την καθολική φορολογία σε φορολόγηση μόνο των μισθωτών και συνταξιούχων, ενώ απαλλάσσει από τη φορολόγηση εμπόρους, αγρότες, εργολάβους, αυτοαπασχολούμενους, εισοδηματίες κλπ.

- Χρηματοδοτεί την κοινωνική ασφάλιση εμπόρων, αγροτών, γιατρών, δικηγόρων, μηχανικών, εκτελωνιστών, υπαλλήλων ΔΕΚΟ, εργοδοτών με χρήματα των μισθωτών.
- Μετατρέπει το κράτος σε αποθήκη ρουσφετιών που ευνοούν τη γραφειοκρατία και τη διαφθορά.

Η ψυχολογική βάση του ανατολισμού βρίσκεται στο συναίσθημα και την επιθυμία. Τα επενδύουμε με τόσες θαυματουργές ιδιότητες, ώστε θεωρούμε ότι γίνονται αυτομάτως πραγματικότητα. Μια εικονική πραγματικότητα που οδηγεί τις κυβερνήσεις και τα κόμματα σε λάθος επιλογές και καταστροφικές αποφάσεις. Η φιλολογία της καθ’ ημάς Ανατολής είναι γεμάτη θαύματα, καλοσύνη, μεγαλοψυχία κι αγάπη, καθώς και με τα αντίθετά τους: κακία, μίσος, προδοσία, συνωμοσίες. Δείτε τα τουρκικά σίριαλ που παρουσιάζουν σχεδόν όλα τα ελληνικά κανάλια. Στον κόσμο της Ανατολής δεν υπάρχουν οι έννοιες της συναισθηματικής ευφυΐας και της διαχείρισης των συναισθημάτων. Αυτά θεωρούνται νόθευση της γνήσιας και άδολης ψυχής του λαού. Η παρέμβαση της σκέψης και της λογικής θεωρείται έγκλημα. Μερικά παραδείγματα από την Ιστορία:

- Οι εμφύλιοι πόλεμοι του 1823-1825 κατέστρεψαν την Επανάσταση του 1821.
- Η δολοφονία του Ι. Καποδίστρια κατέστρεψε το πρώτο σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος των Ελλήνων.

- Ο Εμφύλιος που ακολούθησε (1831-1832) μας φόρτωσε την (ελέω Θεού) Μοναρχία του Όθωνα για 30 χρόνια (1833-1862).

- Οι εμφύλιες συγκρούσεις που ακολούθησαν την έξωση του Όθωνα μας φόρτωσαν τη δυναστεία των Γλύξμπουργκ για 111 χρόνια (1863-1974), με μικρά διαλείμματα.

- Με τον πόλεμο του 1897 χάσαμε τη Θεσσαλία, που μας χάρισε το Συνέδριο του Βερολίνου (1878-1881). Για να πάρει πίσω τη Θεσσαλία η χρεοκοπημένη Ελλάδα, πλήρωσε στους Οθωμανούς 93,9 εκατ. χρυσά φράγκα και φορτώθηκε τον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο για 81 χρόνια (1898-1978).

- Η Ενωμένη Αντιπολίτευση (Βασιλικοί) που κέρδισαν τις εκλογές του 1920, αντί να επιστρέψουν οι στρατιώτες που πολεμούσαν στη Μικρασία στα σπίτια τους, τους έστειλαν να περάσουν την Αλμυρά Έρημο και να καταλάβουν την Άγκυρα. Αποτέλεσμα η Μικρασιατική Καταστροφή και οι «Έξι» στο εκτελεστικό απόσπασμα.

- Οι δημοκρατικοί στρατηγοί Θ. Πάγκαλος και Γ. Κονδύλης έκαναν… δικτατορίες! Ο τελευταίος μάλιστα έκανε και την παλινόρθωση του… βασιλιά!

- Το ΚΚΕ του Ν. Ζαχαριάδη προκάλεσε τον Εμφύλιο Πόλεμο του 1946-1949 για να φέρει τον «σοσιαλισμό» του Στάλιν! Αποτέλεσμα: καθυστέρησε τον εκδημοκρατισμό της χώρας κατά 30 χρόνια (1945-1974).

- Ο Αλ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ θα έσκιζαν τα Μνημόνια και υπέγραψαν και το Γ’ Μνημόνιο, το χειρότερο όλων…

Στο ρεύμα των μεταρρυθμιστών και ευρωπαϊστών ανήκουν δυστυχώς λίγοι ηγέτες οι: Ι. Καποδίστριας, Χαρίλαος Τρικούπης, Ελευθέριος Βενιζέλος, Κωνσταντίνος Καραμανλής, Κώστα Σημίτης. Όλους τους αποδοκιμάσαμε! Αντίθετα, ο κατάλογος των νοσταλγών της Ανατολής καλύπτει χιλιόμετρα. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν η Ορθόδοξη Εκκλησία, οι εχθροί του Καποδίστρια, οι ληστές, οι Οθωνιστές, ο Δ. Βούλγαρης (Τζουμπές), ο (ψευτο)Θόδωρος Δηλιγιάννης, οι ηγέτες των βασιλικών και οι δικτάτορες, τα Ανάκτορα, ο Α. Παπανδρέου, η σταλινική και κρατικιστική Αριστερά, ο Κωστάκης Καραμανλής και η κρατιστική Δεξιά, ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ, οι ψεκασμένοι, οι δραχμιστές, οι αμερικανόφιλοι, οι ρωσόφιλοι, οι κινεζόφιλοι, οι αγγλόφιλοι και άλλοι πολλοί, ων ουκ έστιν αριθμός. Σχεδόν η μισή Ελλάδα…

Ο Θάνος Παπαδόπουλος είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας