Δημήτρης Παφίλας

Πάρτε για παράδειγμα, τον κ. Π. Σκουρλέτη. Αναλαμβάνοντας το υπουργείο ενέργειας ξεσπάθωσε κατά των Καναδών επενδυτών της “Ελληνικός Χρυσός” σε σημείο να ισχυριστεί ότι, ο πρόεδρος της αγοράζει  και πωλεί μετοχές της καναδικής μητρικής !!

Κι όπως θυμούνται όλοι όταν άλλαξε το υπουργείο του με τον κ. Σταθάκη, ο τελευταίος φρόντισε να προχωρήσει σε συμφωνία με τους ξένους επενδυτές. Όλα αυτά ενώπιον όλων δίχως να υπολογίζουν ότι, ο κόσμος τους βλέπει. Στην συνέχεια, ο μεγάλος πολιτικός κ. Σκουρλέτης φρόντισε για το μέλλον της ΔΕΗ εκπονώντας ένα μεγαλοφυές σχέδιο πώλησης του ΑΔΜΗΕ και εισαγωγής των μετοχών του στο χρηματιστήριο.

Τα έσοδα για την Δεη θα έρχονταν μελλοντικά, αλλά αυτό δεν ενδιέφερε κανέναν. Το ίδιο μεγαλοφυής ήταν και η παρέμβαση του, στο θέμα της πώλησης του ΔΕΣΦΑ  προς τους Αζέρους, όπου κατάφερε να διώξει τους ξένους επενδυτές.  Δεν ήταν πάντα αποτυχημένος σ ότι αφορά τα θέματα της ενέργειας ο κ. Σκουρλέτης. Έλυσε επιτυχώς το θέμα του ρεύματος για την Αλουμίνιον της Ελλάδος, ένα θέμα που χρόνιζε εδώ και τριάντα χρόνια. Σήμερα, λοιπόν ο κ. Σκουρλέτης δεν ορρωδεί προ ουδενός. Δεν συμφωνεί, όπως λέει για την πώληση της ΔΕΗ, αλλά θα την στηρίξει και κατηγορεί ως “βαποράκια” επενδυτών όλους όσοι θέλουν την πώληση της ΔΕΗ. Ποιός επέλεξε τον κ. Σκουρλέτη ή τον κ. Σταθάκη ; Μα, φυσικά ο έγκλειστος του Μαξίμου. Ο τελευταίος προχωρεί ωσάν να νομίζει ότι, είναι ο Tony Blair του εργατικού κόμματος της Αγγλίας, όταν προχωρούσε στις μεγάλες ιδιωτικοποιήσεις στην Αγγλία. Με άλλα λόγια, ότι η μεγάλη εμπειρία που απέκτησε κλείνοντας.....τις ελληνικές τράπεζες θα εκτιμηθεί από διεθνείς ομίλους και θα αποκτήσει καριέρα διεθνούς συμβούλου !  

Ειδικά, τα 40 δισ. ευρώ που χάθηκαν αποτελούν ένα μεγάλο truck record. Την ίδια εκτίμηση, θα δείξουν και για την...προσφορά του στο προσφυγικό πρόβλημα της Ευρώπης. Ελπίζει λοιπόν ο έγκλειστος πως θα ακολουθήσει τον δρόμο ενός μεγάλου “αστέρα”. Διότι στην πολιτική γνωρίζει καλά πως έχει τελειώσει, έστω κι αν αυτό δεν περνά ακόμη τα τζάμια του Μεγάρου Μαξίμου. Ακόμη κι αν ο ίδιος εφευρίσκει θέματα όπως ο Μπελογιάννης, η πραγματικότητα θα έλθει να του κτυπήσει την πόρτα. Επειδή, όμως, όπως προείπαμε ο έγκλειστος έχει “καβαλλήσει” το καλάμι, η σύγκρουση με την πραγματικότητα θα είναι ιδιαίτερα σφοδρή. Όσο κι η επίμονη συλλογική βεβαιότητα  που θέλει την μακροημέρευση του ηγεμόνα έγκλειστου και του Σύριζα “ διότι δεν αφήνουν την καρέκλα”, θα έλθει η πραγματικότητα και η ζωή που θα αποκαταστήσει την τάξη.