Βασίλης Χιώτης

“Α, το συγκεκριμένο μοντέλο δεν το έχουμε” μου είπε η πωλήτρια.

“Ε, τότε τι το έχετε στην βιτρίνα βρε παιδιά” ρώτησα απορημένος.

“Ίσως το έχουμε σε ένα άλλο κατάστημα” μου απάντησε για να αποφύγει την περαιτέρω συζήτηση και μ' έστειλε συστημένο στο άλλο κατάστημα της ίδιας “αλυσίδας”.

Εκεί το βρήκα πράγματι και μάλιστα στο σωστό νούμερο. Αλλά η εκεί πωλήτρια μου αποκάλυψε οτι δεν μπορώ να το αγοράσω γιατί ήταν “κρατημένο” από άλλο πελάτη! (Σαν να μου έλεγε εσύ είσαι πελάτης β' κατηγορίας)...

Ορκίστηκα να μην ξαναπατήσω το πόδι μου στην συγκεκριμένη αλυσίδα. Και καλό μου έκανε. Γιατί βρήκα το συγκεκριμένο παπούτσι, σε άλλο κατάστημα υποδημάτων και μάλιστα πολύ φθηνότερο, διότι στα προηγούμενα πλήρωνες και την φίρμα!

Γιατί θυμήθηκα αυτή την ιστορία; Διότι διαβάζω οτι δύο υποκαταστήματα της συγκεκριμένης αλυσίδας έβαλαν λουκέτο, ενώ και τα υπόλοιπα δεν πάνε και πολύ καλά...


Είμαι βέβαιος οτι αν ερωτηθεί ο ιδιοκτήτης τους, θα αποδώσει τις δυσκολίες που περνάει η επιχείρησή του στην κρίση.

Αλλά δεν φταίει μόνο η κρίση. Φταίει και η νοοτροπία που κουβαλούσαν -και κουβαλάνε ακόμη- ορισμένοι επιχειρηματίες για το πως λειτουργεί η αγορά.


Είχαν μάθει στο εύκολο κέρδος, στις δημόσιες σχέσεις και στη μεγάλη ζωή, ξεχνώντας οτι πάνω από όλα θα πρέπει να κρατάς ευχαριστημένο τον πελάτη. Όταν του διαφημίζεις “φρέσκο ψάρι” πρέπει να έχεις πάντα φρέσκο ψάρι. Και να μην το πουλάς, σαν να μη μπορεί ο πελάτης να βρει κι αλλού φρέσκο ψάρι...


Τέτοιας νοοτροπίας επιχειρηματίες, χτυπούν τώρα το κεφάλι τους στον τοίχο, αναθεματίζοντας την κρίση, επειδή δεν φρόντισαν να θωρακιστούν βλέποντας την θύελλα να έρχεται.

Κι αυτό δεν ισχύει μόνο για τον επιχειρηματία που πουλάει παπούτσια. Ισχύει και για ιδιοκτήτες καταστημάτων ηλεκτρικών ειδών, για εκδότες, για εστιάτορες, αλλά και για ιδιοκτήτες σούπερ μάρκετ.

Η κρίση ξεχώρισε γενικώς τους επιχειρηματίες σε δύο κατηγορίες. Σ' αυτούς που μπορούν και στα δύσκολα και σ' αυτούς που μπορούν μόνο στα εύκολα.

Σ΄ αυτούς που προσαρμόστηκαν στις ανάγκες των capital controls και σ΄ αυτούς που δεν άντεξαν τα capital controls.


Η κρίση κι οι επιλογές των πολιτικών μας έχουν πράγματι δημιουργήσει μια ασφυκτική κατάσταση στην ελληνική οικονομία. Αλλά υπάρχουν επιχειρηματίες που ακόμα και σ΄ αυτό το περιβάλλον, όχι μόνο αντέχουν, αλλά κι αναπτύσσονται.

Είναι αυτό που λένε, “ο καλός ο καπετάνιος στην φουρτούνα φαίνεται”...

Κι είναι η εποχή που μετράμε καπετάνιους. Είτε αυτοί κουμαντάρουν αυτοκρατορίες, είτε πουλάνε παπούτσια...