Χρ. Ι. Στεφανάδης

Περιγράφει μέσα από προσωπικά του, υποτίθεται, βιώματα, δυο διαφορετικούς κόσμους αναφορικά με την νεολαία της πατρίδας μας.  Οι αριστεροί και οι δεξιοί. Οι Σκεπτόμενοι αριστεροί και οι καθοδηγούμενοι από τα ένστικτα τους δεξιοί … Οι φεμινιστές αριστεροί και οι φαλλοκράτες δεξιοί… Οι μελετητές της Ελληνικής και της διεθνούς διανόησης και φιλοσοφίας αριστεροί  και οι αναγνώστες λαϊκών εντύπων μιας υποκουλτούρας δεξιοί.. 

Οι θεατές βαθυστόχαστων θεατρικών έργων του Τολστόι και του Ντοστογεφσκι αριστεροί και οι τερπόμενοι με Χολιγουντιανές σαπουνόπερες δεξιοί... 
Γράφει συγκεκριμένα:

“….Και σιγά-σιγά καταλαβαίναμε την διαφορά μας από τον κόσμο της Δεξιάς.  Εμείς διαβάζαμε Τολστόι, Βάρναλη, Ρίτσο, Λένιν, Μαρξ, Μπακούνιν. ..πηγαίναμε να δούμε Ταρκόφσκι, Βισκόντι και Αγγελόπουλο και κοροϊδεύαμε το Χόλιγουντ…

Εκείνοι διαβάζανε “4 τροχούς”, “Moto” και “Marie Claire”, όταν εμείς διαβάζαμε φιλοσοφία. 

…Εξακολουθούν ακόμη και τώρα να εκφράζουν δημόσια ό,τι πιο αναχρονιστικό και ευτελές, θυμίζοντας μια παράταξη που δεν γνώρισε τον Διαφωτισμό…”
Και αναφέρεται σε μια παράταξη, που εμπέδωσε το δημοκρατικό πολίτευμα στην χώρα μας.. Μια παράταξη που επούλωσε τις πληγές του εμφυλίου πολέμου… Μια παράταξη που επέβαλε την λήθη και αγκάλιασε τους ηττημένους του εμφυλίου, πολύ ταχύτερα από άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Ισπανία, νομιμοποιώντας το ΚΚΕ… Μια παράταξη που εδραίωσε την κοινωνική ασφάλιση του πληθυσμού… Μια παράταξη , που έβαλε την περιθωριακή τότε χώρα μας , στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Σε μια εποχή που οι ομοϊδεάτες του συγγραφέα του άρθρου, θαύμαζαν τον υπαρκτό σοσιαλισμό και με πάθος προσπαθούσαν να εμποδίσουν την Ευρωπαϊκή προοπτική.

Ξεκίνησα από το χωριό (ένα τόπο που είχε αποτελέσει τόπο εξορίας και που στο στενό και ευρύ περιβάλλον μου πλειοψηφούσαν οι αριστεροί)  για να έρθω στην Αθήνα και να βγάλω το Γυμνάσιο.

Κάθισα για χρόνια σε μια φτωχή τότε συνοικία, που έβλεπα τους οικοδόμους να προσπαθούν να χορτάσουν την πείνα τους με ότι φθηνότερο στην λαϊκή ταβέρνα με τα καρό τραπεζομάντηλα... 

… Δεν γράφτηκα ποτέ σε καμία κομματική νεολαία.. 

… Δεν πήγαινα στο θέατρο αλλά μόνο στο σινεμά και έβλεπα Χολιγουντιανές ταινίες.

 Δεν διάβαζα  Τολστόι, Βάρναλη, Ρίτσο, Λένιν, Μαρξ, Μπακούνιν, Ντοστογιέφσκι και Ντιντερό. 

Διάβαζα 4 Τροχούς και Καββαθά και μπήκα για πρώτη φορά στον θαυμαστό κόσμο της τεχνολογίας..

Αλλά διάβαζα και Φρόυντ. Διάβαζα τα έργα αυτού του μέγιστου επιστήμονα , που για πρώτη φορά εξερεύνησε τα βάθη της ανθρώπινης ψυχής. Που περιέγραφε το υποσυνείδητο και το ασυνείδητο.

Που ερμήνευσε την ανθρώπινη συμπεριφορά με επιστημονικό και όχι μεταφυσικό ή συναισθηματικό τρόπο, σε μια εποχή που οι νευροεπιστήμες δεν είχαν ακόμα αναπτυχθεί.
 
Που περιέγραψε τα ανθρώπινα ένστικτα  και την επιθετικότητα ως ένα από τα βασικότερα..

Που προφητικά διέγνωσε ότι η κομουνιστική θεωρία είναι ασύμβατη με την ανθρώπινη φύση, τουλάχιστον μέχρι σήμερα, και δικαιώθηκε από την παταγώδη πτώση των καθεστώτων που οικοδομήθηκαν επάνω σε αυτή την θεωρία… Γιατί τα καθεστώτα εκείνα προσπάθησαν να δαμάσουν το ένστικτο της επιθετικότητας με την βία, με διώξεις, με φυλακίσεις, με εξορίες και με εκτελέσεις…

Παρ όλα αυτά, αμετακίνητα δεν πιστεύω στην πολιτική διαφοροποίηση της νεολαίας μας και τον τεχνητό διχασμό .

Πιστεύω με πάθος στην Ελληνική ψυχή. 

Στον Έλληνα που οργώνει τους Ωκεανούς , μεταφέροντας αγαθά αλλά και την Ελληνική σημαία στις άκρες του κόσμου.

Στον Έλληνα , που κρεμασμένος εκατοντάδες μέτρα πάνω από την θάλασσα, βάφει τις γέφυρες του Μανχάταν.

Στον Έλληνα που διαπρέπει στα μεγαλύτερα πανεπιστήμια της δύσης..

Στον Έλληνα που δυστυχεί όσο ποτέ με την παρούσα διακυβέρνηση της χώρας μας αλλά υπομένει ..

Στο Έλληνα που θα πολεμήσει ,όταν χρειαστεί, νικηφόρα τους Τούρκους που εποφθαλμιούν τα νησιά μας...

Η μελέτη, επομένως,  φιλοσόφων και στοχαστών για την οποία κομπάζει ο συγγραφέας του διχαστικού άρθρου, οι οποίοι πολλές φορές έχουν αντικρουόμενες απόψεις , ίσως οδηγούν στην αντιπαραγωγικότητα και την παρακμή.

Αλλά ίσως οδηγούν και σε σύγχυση από το πολύ διάβασμα … Αφού μέσα από το διχαστικό κείμενο, ο συγγραφέας διχοτομεί τον Πασκάλ Μπρυκνέρ σε δυο διαφορετικούς φιλοσόφους!... 
     
                                
*Ο Χριστόδουλος Στεφανάδης είναι καθηγητής καρδιολογίας