Δημήτρης Δανίκας

Κι όμως, δεν γίνεται. Επειδή κάθε επιχείρηση που τραμπαλίζεται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας αναγκάζεται να αδειάζει από ανθρώπινο φορτίο. Οσο ανεβαίνει τόσο περισσότερους έχει. Οσο κατεβαίνει τόσο λιγότερους έχει. Αυτός ο νόμος της αγοράς!

Μα, σου λέει, ο επιχειρηματίας να βάλει το χέρι στην τσέπη. Ας πούμε ότι το βάζει. Ας πούμε ότι πληρώνει. Μέχρι πόσα; Μέχρι πότε;

Και συμβαίνει τούτο το καταστροφικό. Μαζικές απολύσεις απαγορεύονται. Μαζικές χρεοκοπίες επιτρέπονται. Στο τέλος, λουκέτο στο μαγαζί και άπαντες λουκέτο στην προσωπική τους εργασιακή συμμετοχή. Αποτέλεσμα; Χρεοκοπημένες επιχειρήσεις πλουσίων επιχειρηματιών. Τα σπασμένα τα πληρώνουν όλοι. Τα δανεικά αγύριστα. Οι τράπεζες με κόκκινα δάνεια.

Η Σωρρακώσταινα σε επαιτεία. Ετσι τα δάνεια καταλήγουν στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Και έτσι αυτή η ανακεφαλαιοποίηση σουφρώνει από τα πορτοφόλια των φτωχών!
Επομένως, όσο κι αν ακούγεται «κακουργηματικό», είναι σωστό το προαπαιτούμενο «μαζικών απολύσεων» εκ των θεσμών! Μα έτσι θα πολλαπλασιαστεί η ανεργία. Οχι, σου λένε οι ειδήμονες της αγοράς. Η Σωρρακώσταινα θα γίνει ελκυστική. Θα προκύψουν επενδύσεις. Και έτσι αρκετοί απολυμένοι κάθε χρεοκοπημένης εταιρείας θα βρίσκουν δουλειές σε νεοσύστατες και παραγωγικές!

Πάμε τώρα στο έτερο προαπαιτούμενο για να ολοκληρωθεί η δεύτερη αξιολόγηση. Το τελευταίο επεισόδιο της σειράς «Σόιμπλε, λίγα ψίχουλα αγάπης σού γυρεύω»! Εννοείται φυσικά το ύψος του αφορολόγητου. Κάπου στις 5.000 euros ετησίως. Μα είναι εξωφρενικό. Μα έτσι θα πληρώνουν φόρους ακόμα και όσοι αμείβονται μηνιαίως με 350 ψωροευρουδάκια!

Ετσι ακούγεται. Ετσι δεν είναι ακριβώς. Γιατί όταν το αφορολόγητο ήταν (αν θυμάμαι καλά) δώδεκα χιλιάρικα, πλήθος ελεύθερων επαγγελματιών δήλωναν έντεκα και ήμισυ χιλιάρικα. Οταν ήταν δέκα, δήλωναν εννέα και ήμισυ χιλιάρικα. Και πάει λέγοντας. Ασυμμάζευτη και επικών διαστάσεων η φοροδιαφυγή. Θα σας το θέσω διαφορετικά!

Ο γείτονάς μου (φέρ’ ειπείν) αντί να θερμαίνει το σπίτι του με πετρέλαιο ή φυσικό αέριο, το κάνει με το air condition. Δηλαδή με ηλεκτρικό ρεύμα. Δηλαδή δεν πληρώνει τη ΔΕΗ. Δηλαδή δανειζόμαστε για να καλύψουμε τη μαύρη τρύπα της ΔΕΗ. Και δηλαδή οι φτωχοί πλην νομοταγείς πληρώνουν για να ζεσταίνει το σπίτι του κάθε μπαταχτσής!
Αυτό που φαίνεται δίκαιο, σωστό και φιλολαϊκό, στην πραγματικότητα είναι άδικο και βλαβερό για το γενικό καλό. Φυσικά και υπό κανονικές συνθήκες κάθε στοιχειωδώς σοβαρό κράτος θα τιμωρούσε παραδειγματικά τους μπαταχτσήδες. Ελα όμως που δεν γίνεται. Ελα που ακόμα και τώρα είμαστε πρωταθλητές σε φαρμακευτική δαπάνη όλων των χωρών του ΟΟΣΑ. Ελα όμως που εν Ελλάδι εφευρέθηκαν οι παγωμένες αλατιέρες. Ελα που επί σειρά ημερών εντοιχίστηκαν από κατάλευκα παγωμένα «ντουβάρια», δύο και πλέον μέτρων, πλήθος Κουμιωτών. Ελα που η Σωρρακώσταινα, «μια ατέλειωτη παράγκα του χειμώνα κι εσύ μιλάς σαν πτώμα»!
Το έχω γράψει και θα το γράφω διαρκώς. Αν και σχετικά άσχετος με νούμερα, στατιστικά και οικονομικά. Ομως ένα πράγμα γνωρίζω. Συνήθως οι ξένοι «ανθέλληνες και συνωμότες» έχουν δίκιο. Και συνηθέστατα οι Ελληνες «πατριώτες», τα άθλια, αδιόρθωτα, μικρά, μεσαία και μεγάλα λαμόγια. Ελληνικής προελεύσεως οι «λύκοι» που βάζουμε να φυλάν τα πρόβατα!