Κώστας Τσαούσης

Το ίδιο θα έπρεπε να συμβαίνει και σήμερα. Αλλά, δεν ... Αντί για ένα γρήγορο κλικ στο κουμπάκι «Ανεπιθύμητα» και μετά ... «Διαγραφή» τα προϊόντα της «άυλης επικοινωνίας» καταλαμβάνουν χώρο, δίνουν το στίγμα, διαμορφώνουν τους όρους του παιχνιδιού ανάμεσα στους πολιτικούς και τα media και ορίζουν ατζέντες πολιτικής (και όχι μόνο) επικαιρότητας.

Ένα τέτοιο non paper με αποστολείς τους ενοίκους του Μεγάρου Μαξίμου έκανε την εμφάνιση τους στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο ανήμερα της εορτής των Χριστουγέννων. Το προϊόν της «άυλης επικοινωνίας» έδινε την δική του εκδοχή για όσα έσπευδε ασμένως να συμμορφωθεί ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος προς τις υποδείξεις των εκπροσώπων των Θεσμών και του ESM μετά και τον «μποναμά» Τσίπρα σε μερίδες συνταξιούχων. Ναι, να συμφωνήσω ότι έδινε την δική του εκδοχή – παραδεχόμενο εκ των υστέρων όλα όσα τις προηγούμενες ημέρες διέψευδε υποδυόμενο τον αντάρτη στα βουνά της Ρούμελης- αλλά ανεπισήμως. Σε ένα καθεστώς «με δέσμευσης» και αταυτοποίητο. Ποιος δηλώνει, ποιος δεσμεύεται; Απάντηση καμία. Η μόνη απάντηση είναι η προσφυγή στη συνήθη πρακτική που όλοι αποδέχονται σιγά σιγά με τα χρόνια.

Ο μόνος χαμένος είναι η ίδια η πολιτική ( με Π κεφαλαίο). Η Πολιτική που δεν έχει πρόσωπο και υπογραφή – ειδικά στα δύσκολα. Την ώρα που πρέπει να σταθείς απέναντι στους Πολίτες και να πεις την αλήθεια των πραγματικοτήτων που μας περιβάλλουν.

Η κυβέρνηση Τσίπρα κάνει συνεντεύξεις – με νταούλια και ζουρνάδες- στα εύκολα. Για τα δύσκολα και τα απαιτητικά βολεύεται με τα non papers.