Θανάσης Μαυρίδης

Δεν υπάρχει αμφιβολία! Το πρώτο εξάμηνο του 2017 θα είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον από κάθε πλευρά. Ισως και πιο συναρπαστικό από το πρώτο εξάμηνο του 2015. Τότε οι «δικοί μας» μάθαιναν τι σημαίνει διαπραγμάτευση και οι «άλλοι» τι σημαίνει να κάθεσαι στο ίδιο τραπέζι με τον Αλέξη Τσίπρα. Δεν είμαστε σίγουροι τι ακριβώς αποκόμισε ο Αλέξης Τσίπρας από την εμπειρία της βαρουφάκειας περιόδου. Αν διαβάζουμε σωστά τα γεγονότα, πάντως, οι Γερμανοί πρέπει να έμαθαν αρκετά... 

Η ελληνική κυβέρνηση έχει περιθώρια να τραβήξει τη «διαπραγμάτευση» μέχρι και τον Μάρτιο, ελπίζοντας ότι θα συμβεί κάτι στο διεθνές πολιτικό περιβάλλον που θα εξαναγκάσει τη Μέρκελ και τον Σόιμπλε σε άτακτη υποχώρηση. Καλά το καταλάβατε! Η εθνοσωτήριος κυβέρνησή μας, η οποία είχε ποντάρει πολλά στις σχέσεις της με το σύστημα Χίλαρι, ρίχνει τώρα τα ρέστα της στη διακυβέρνηση Τραμπ. Αυτό είναι το καλό με μια αριστεροδεξιά κυβέρνηση. Μπορεί να μετακινείται με ιλιγγιώδη ταχύτητα από το ένα άκρο στο άλλο χωρίς να νιώθει ότι πρόδωσε κάποια από τις αρχές της... 

Το ερώτημα είναι πώς τους προκύπτει η αισιοδοξία με τον Τραμπ. Και ακόμη περισσότερο, από πού προκύπτει η βεβαιότητά τους ότι η Γερμανία θα ανοίξει τα θησαυροφυλάκιό της και θα αρχίσει να μοιράζει επιδόματα σε αναξιοπαθούντες Ελληνες. 
Αν κάτι μας τρομάζει είναι οι συνέπειες μιας πιθανής λάθους εκτίμησης. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχουν πέσει μέχρι σήμερα μέσα έστω σε μία πρόβλεψή τους! Προέβλεψαν ότι οι Ευρωπαίοι θα μας παρακαλούσαν να μας δώσουν δανεικά και ο Αλέξης κατέληξε να κλαίει γοερά στον ώμο της Μέρκελ, ζητώντας της σπαρακτικά να μας δώσει κατιτί να βγάλουμε τον μήνα. Προέβλεψαν ότι η Μέρκελ δεν θα έλεγε «όχι» στις προτάσεις Βαρουφάκη και φτάσαμε να ψηφίζουμε σε μια νύχτα ένα μνημόνιο χιλιάδων σελίδων. Πίστεψαν πολλές φορές ότι η ελληνική οικονομία θα απογειωνότανε σαν πύραυλος και το αποτέλεσμα είναι γνωστό και λυπηρό. 

Ας ελπίσουμε αυτή τη φορά να έχουν δίκιο. Σύμφωνοι! Και τι θα γίνει αν τα πράγματα δεν εξελιχθούν σύμφωνα με τις προσδοκίες τους; Θα πάμε και πάλι σε μια βεβιασμένη κατάσταση που θα οδηγήσει σε νέα άτακτη υποχώρηση; Και αυτό είναι το καλό σενάριο. Διότι υπάρχει και το κακό σενάριο, που είναι το τέταρτο μνημόνιο και η τέταρτη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Μιλάμε, δηλαδή, για περιβάλλον διπλού νομίσματος...