Μάκης Πολλάτος

Φαντάζομαι την παρέα του πρωθυπουργού στις 26 Ιανουαρίου του 2015 μέσα στο Μέγαρο Μαξίμου. Οι αριστεροί της εποχής, να χοροπηδάνε όρθιοι πάνω στους καναπέδες του πρωθυπουργικού μεγάρου μην μπορώντας να πιστέψουν ότι αναρριχήθηκαν στην εξουσία και να πανηγυρίζουν μεταξύ τους ότι θα κυβερνήσουν τη χώρα με τον «μπούλη». 

Το είπε ο Αλέξης Τσίπρας στην προεκλογική ομιλία του στη Νίσυρο ότι θεωρούσε τον κυβερνητικό του εταίρο «μπούλη». Δεν διευκρίνισε ο πρωθυπουργός αν και σήμερα πιστεύει το ίδιο για τον Πάνο Καμμένο, αλλά στην πραγματικότητα, μικρή σημασία έχει. 

Σχεδόν δύο χρόνια με τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, και τι δεν έζησε αυτός ο λαός. 

Πρώτα ήταν το σκίσιμο των μνημονίων που είχαν υποσχεθεί οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. 

Η αλήθεια είναι ότι το δεύτερο μνημόνιο το έσκισαν ο Αλέξης Τσίπρας με τον Πάνο Καμμένο. 

Δεν το υλοποίησαν μέχρι τέλους, επειδή προέβλεπε να ληφθούν σκληρά μέτρα δύο δισ. ευρώ, χάρισαν στους Ευρωπαίους 10 δισ. ευρώ που απέμεναν να εισπραχθούν από τα δημόσια ταμεία και τάιζαν τον κόσμο σανό και αξιοπρέπεια, ενώ είχαν παραδώσει το τιμόνι της χώρας στον Γιάνη Βαρουφάκη που μεθοδικά προετοίμαζε τη ρήξη με τον ευρωπαϊκό κόσμο. 
Λίγο πριν την άβυσσο, έκαναν ένα δημοψήφισμα, μαγείρεψαν το αποτέλεσμα από το περήφανο «όχι» σε ένα ρεαλιστικό «ναι σε όλα» και αφέθηκαν στα έμπειρα χέρια του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ο οποίος ανέλαβε πρόθυμα να διενεργήσει την... κολονοσκόπηση σε βάρος του ελληνικού λαού.

Ότι η συμφωνία που μας έφεραν ήταν χειρότερη απ' αυτή που απέρριψε ο λαός στο δημοψήφισμα είναι μια ιστορική λεπτομέρεια. Ότι οι χειρισμοι του Βαρουφάκη, που μέχρι τότε αποθέωνε ο Τσίπρας, μας κατάντησαν να γίνουμε ο παρίας του δυτικού κόσμου είναι μια ακόμη λεπτομέρεια. Τότε ο Βαρουφάκης ήταν για τον πρωθυπουργό «asset» και είχε laissez faire να λειτουργεί σαν κυβερνητικός εκπρόσωπος (με τις καθημερινές του συνεντεύξεις), κατάσκοπος (ηχογραφώντας τους ευρωπαίους υπουργούς Οικονομικών εν αγνοία τους), είδωλο για την ανυπότακτη νεολαία και έμπνευση για τα τρολς του ΣΥΡΙΖΑ. Σήμερα ο Βαρουφάκης έγινε μέλος της συμμορίας Σόιμπλε-Τόμσεν, όπως είπε ο Καμμένος, που κατήγγειλε το πρώην asset ότι προετοίμαζε συστηματικά την επιστροφή στη δραχμή. 

Κι αφού φάγαμε ακόμη 100 δισ. στο κεφάλι, και η μπαρούφα με το σκίσιμο των μνημονίων μας τελείωσε, το νέο εθνικό όραμα, το νέο αφήγημα -που λέει και ο Βενιζέλος- ήταν η μείωση του χρέους. Λες και το φάντασμα της Ζωής που είχε εμμονή με το επονείδιστο, άδικο, παράνομο, απεχθές, μη βιώσιμο χρέος στοίχειωνε τους καναπέδες του Μαξίμου, αυτούς στους οποίους χοροπηδούσαν οι σύντροφοι του Τσίπρα μετά την έφοδο στα ανάκτορα. Και ήθελαν να αποδείξουν στους Έλληνες ο Τσίπρας και οι φίλοι του ότι μπορεί να είναι -με αποδείξεις και ντοκουμέντα- ο μεγαλύτερος φορομπήχτης πρωθυπουργός όλων των εποχών, όμως μειώνει το χρέος. 

Κι αφού κατάφεραν τους Ευρωπαίους να επαναβεβαιώσουν ότι θα ληφθούν κάποια μέτρα για την ελάφρυνση του χρέους μέχρι το 2060 και πανηγυρισαν ότι το χρέος θα μειωθεί κατά 40 δισ. ευρώ (μην ξεγελιέστε, περίπου 700 εκατ. ευρώ το χρόνο είναι η ελάφρυνση κατά μέσο όρο), ξανάρχισαν τα λεβέντικα κόλπα... Και δώστου πάλι διαγγέλματα και δώστου υποσχέσεις για παροχές, μποναμάδες, 13η σύνταξη και μειωμένο ΦΠΑ. Την ώρα που η χώρα καταρρέει ξανακάνουν παροχές, προεκλογικές, αφού τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ μοιάζουν να συρρικνώνονται με τον ίδιο μαγικό τρόπο που φούσκωσαν και τους έφεραν σαν αλεξιπτωτιστές στην εξουσία.

Και δώστου αβάντες ο Τσίπρας στον Καμμένο, σαν να λέει στους δεξιούς ψηφοφόρους αυτόν να επιλέξετε, τον πατριώτη του Καστελόριζου και όχι τον Κυριάκο που έχει τον Άδωνι να λέει δημοσίως ότι και να μην γίνει υπουργός, δεν έχει πρόβλημα διότι θα συνεχίσει να πουλάει τα βιβλία του και να περνάει καλά. 

Κι όταν οι Ευρωπαίοι αγριεύουν και αρχίζουν να γαβγίζουν, και ανακοινώνουν ότι παγώνουν τα μέτρα για ελάφρυνση του χρέους μέχρι ο Τσίπρας να πάρει πίσω τις παροχές, ο πρωθυπουργός βρίζει τον Τόμσεν και τους άλλους τεχνοκράτες σαν ανόητους, προετοιμάζοντας την σύγκρουση που θα του φτιάξει την προεκλογική ιστορία για να παραμυθιάσει και πάλι τους Έλληνες. 

Και πάλι όμως ποια είναι η ουσία; Ότι μπροστά στο μείζον θέμα της απομείωσης του χρέους με το οποίο μας είχε κάνει πλύση εγκεφάλου τόσους μήνες, αυτός προτίμησε να δώσει έναν μποναμά, μια ελεημοσύνη στους συνταξιούχους με σκοπό να καταφέρει να ξανακούσει τα κάλαντα στο Μαξίμου...

Τι μας κρύβει πάλι και γιατί ξανάρχισε τα λεβέντικα;

Το καλόκαιρι που μας πέρασε συμφώνησε ότι θα καταφέρνουμε πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% για το 2018 και τα επόμενα 10 χρόνια μέχρι το 2028. Κι όμως. Δεν είναι καλαμπούρι. Το συμφώνησε, το παραδέχθηκε και υποσχέθηκε στους Ευρωπαίους ότι με ένα μαγικό τρόπο αυτή η ελληνική οικονομία θα το πετύχει. Όταν όμως κατάλαβαν με τον Τσακαλώτο πού έβαλαν την υπογραφή τους, ξανάρχισαν τα τσάμικα και το ριξαν στο δούλεμα ότι δήθεν έχουν συναινέσει σε πλεόνασμα 3,5% μόνο για το 2018. 

Και μετά; Τώρα περιμένουν την Μέρκελ να τους πετάξει σωσίβιο, σαν αυτά με τα οποία φωτογραφίζονταν χαμογελαστοί μέσα στο Μαξίμου για να αποδείξουν πόσο αφουγκράζονται τον πόνο των προσφύγων από τις εμπόλεμες ζώνες του πλανήτη. Όμως ο Σόιμπλε... δαγκώνει και τα μηνύματα δείχνουν ότι οι Ευρωπαίοι δεν θα κάνουν πίσω. 

Άρα; 
Φουλ για εκλογές!

Το ερώτημα όμως είναι: Μπορείτε να τους εμπιστευθείτε;