Γιάννης Αντύπας

Ο πρωθυπουργός ζήτησε τον λόγο και ρώτησε τους συντρόφους του αν είχαν καταλάβει τι είχαν κάνει. «Αν αυτή είναι η βούληση του συνεδρίου πάσο» είπε ο Αλέξης Τσίπρας. «Αλλά να καταλαβαίνουμε τι ψηφίζουμε» προσέθεσε και ζήτησε να επαναληφθεί η ψηφοφορία. «Τα ρέστα μου» είπε ο αρχηγός και οι σύνεδροι του έκαναν τη χάρη. Όχι απλά ψήφισαν ξανά, αλλά άλλαξαν και γνώμη ψηφίζοντας τη δεύτερη φορά υπέρ της δικής του πρότασης.

Τελικά δεν είχαν καταλάβει καλά. Δεν έχουν καταλάβει πόσο μονολιθικός είναι πια ο πάλαι ποτέ πολυτασικός ΣΥΡΙΖΑ. Το μόνο που μένει, είναι στο επόμενο συνέδριο να εκλέξουν... δια βοής τον Αλέξη Τσίπρα.

Ο λαός το λέει: ότι κοροϊδεύεις θα το λουστείς! Για δεκαετίες η ανανεωτική αριστερά γελούσε με τα καμώματα του Ανδρέα στο ΠΑΣΟΚ. Πως όμως μπορεί κανείς να συγκρίνει το 1981 με το 2016; Η νεαρή τότε Μεταπολίτευση αναζητούσε ηγέτες να πάρουν στην πλάτη τους τη χώρα. Η χώρα προχώρησε και άφησε πίσω της αυτό το ηγετικό πρότυπο. Και ξαφνικά ξανά πίσω. Κάτι σαν... ορθή επανάληψη. Όπως έγινε και με την επίμαχη ψηφοφορία. 

Ορθή επανάληψη; Καμία σχέση. Η ιστορία επαναλαμβάνεται ως κωμωδία ή τραγωδία. Ενίοτε η επανάληψη περιλαμβάνει και από τα δύο. Όπως στη δική μας περίπτωση. Μια κλαίμε, μια γελάμε και όλοι μαζί ψηφίζουμε (ότι καταλαβαίνει ο καθένας_ και πληρώνουμε: μνημόνιο 1, μνημόνιο 2, μνημόνιο 3 και έχει ο Θεός. Ότι και να ψηφίζουμε μνημόνιο έχουμε. Κατά τη λογική του Αλέξη Τσίπρα εμείς θα φταίμε που... δεν καταλαβαίνουμε τι ψηφίζουμε. 

Και που βρισκόμαστε τώρα; Μνημόνιο 4 ή Grexit με μνημόνιο! Αλήθεια τι δεν έχουμε καταλάβει καλά;