Θέμος Αναστασιάδης

Στο τελικό στάδιο του αφιονισμένου ΣΥΡΙΖΑ προέχει η «ευθανασία» των άλλων

Θα ’χε πλάκα αν δεν ήταν το δράμα του ΑΙΩΝΑ. Εχουν βάλει, λέει, για ορόσημο (!) τον εορτασμό για τα 200 χρόνια από το 1821 και τσακώνονται, μάλιστα, τα κόμματα μεταξύ τους για το ποιο από τα δύο δεν θα ’ναι εκεί για την επέτειο το 2021! Μπράβο αισιοδοξία! Αλλά άμα τρέφεσαι από τον κρατικό-κοινοτικό κορβανά, άμα δεν έχεις δουλέψει μία φορά κανονικά στη ζωή σου, αν δεν ζεις αυτό που ζουν όλοι οι Ελληνες -καθένας με το δικό του δράμα- μπορείς να... κακίζεις ακόμη και μελλοντικούς ανέργους με το τρανταχτό επιχείρημα: «Κι όλοι οι άλλοι, δηλαδή, τι πάθανε;». Α, καλά, άντε γεια, δηλαδή όταν θα συμπληρώσουμε τα 3.000.000 ανέργους σε ειδική πανηγυρική τελετή, πολύ πριν το 2021, τι ακριβώς θα πούμε στον υπερτυχερό; «Ελα, μωρέ, και οι προηγούμενοι 2.999.999 τι να πουν, μιλάς κι εσύ που μόλις απολύθηκες;». Με αυτά τα μυαλά, λοιπόν, με την Ελλάδα να κατατάσσεται επίσημα στην πρώτη θέση των προηγμένων χωρών με τις χειρότερες προοπτικές, σύμφωνα με όλους τους διεθνείς οργανισμούς, ίσως θα ’πρεπε να μη διαγκωνίζονται για την επέτειο της Αγίας Λαύρας, αλλά για την άλλη, την επερχόμενη των 100 ετών από την Καταστροφή-Σφαγή της Σμύρνης. Τα 94 κλείνουμε τώρα, κοντά είμαστε. Και για όποιους θέλουν να βάλουν κάτω τα στοιχεία, ΤΡΕΙΣ ήταν οι οικονομικά, κοινωνικά και πρωτίστως βέβαια εθνικά χειρότερες περίοδοι για τον Ελληνισμό: Συμφορά της Μικράς Ασίας το 1922, Γερμανική Κατοχή και Μνημόνιο. Και όπως συμβαίνει σ’ αυτές τις περιπτώσεις, οι τελευταίες σελίδες είναι οι πιο τραγικές: Το μακελειό στην αποβάθρα της Σμύρνης, τα εγκλήματα πολέμου των SS πριν φύγουν και τα Δεκεμβριανά, και τώρα στα καθ’ ημάς, η τρίτη μνημονιακή κυβέρνηση, αυτή του ΣΥΡΙΖΑ.

Ναι, πολύ σωστά, άλλοι άρχισαν την εφαρμογή του Μνημονίου, δίστασαν, μπλόκαραν και έπεσαν γιατί δεν αποτόλμησαν να υπογράψουν τα αδιανόητα. Χρειάστηκε να βρεθεί ή να εφευρεθεί μια μαϊμού αριστερή κυβέρνηση για να γίνουν τα ανείπωτα: να πάνε οι μισθοί από τα 700 στα 400 ευρώ, να κλείσουν οι τράπεζες, να παραχωρηθούν σιωπηρά στους Ξένους Δανειστές και να διατεθεί όλη η περιουσία του Ελληνικού Δημοσίου (ό,τι αξίζει δηλαδή) επίσημα και με τον νόμο στους Κοινοτικούς Κυβερνήτες. Γι’ αυτό άλλωστε και είναι ανακριβές ότι όσα κι αν ΣΟΥ ΠΑΙΡΝΟΥΝ -από τον ΕΝΦΙΑ έως τα λύτρα εκατομμυρίων για τις άδειες των καναλιών- πάει δήθεν ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ. Δεν υπάρχει πια, τυπικά και ουσιαστικά, συμφέρον του Ελληνικού Δημοσίου, αλλά μόνο του ευρύτερου της Ε.Ε., η οποία επιδιώκει να πάρει πίσω Ο,ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ απ’ όσα μας έχει δανείσει. Κι εσύ μου λες για τον Πολάκη, που είναι το πόκεμον-ξεκάρφωμα που τον πάει από δω κι από κει το Μαξίμου, προκειμένου να συγκεντρώνει τις αντιδράσεις και τα πυρά. Ποιος Πολάκης; Οι άλλοι είναι ΠΟΛΛΑΚΙΣ χειρότεροι, γιατί κρύβονται πίσω από ωραίες λέξεις και έξυπνη προπαγάνδα. Κρύβονταν μάλλον. Διότι, απ’ ό,τι ήδη όλοι κατάλαβαν, και οι μεν και οι δε, οι μάσκες έπεσαν από ένα τυχαίο απρόβλεπτο «ατύχημα» όπως αυτό της μοιραίας, όπως αποδεικνύεται, ΔΕΘ. Εκεί όπου σηματοδοτήθηκε η αντίστροφη μέτρηση καταπώς φαίνεται. Και πρέπει να προλάβουμε τη μαζική εθνική καταστροφή.

Δεν πάμε να γιορτάσουμε την αναγέννηση του Ελληνισμού 200 χρόνια μετά το 1821, λοιπόν, μας προετοιμάζουν για τα 100 από το 1922. Δεν μπορούμε να ξέρουμε από τώρα τι μορφή θα πάρει η εθνική τραγωδία που έχει δρομολογήσει συνειδητά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, υποσκάπτοντας όλα τα εθνικά, οικονομικά και κοινωνικά θεμέλια, όπου και όπως μπορεί. Είναι πράγματι θαυμαστή η ικανότητά της να κάνει το ΚΑΚΟ. Σαν να το θέλει, σαν να της αρέσει έξω και πέραν της δικαιολογίας ότι έχει πάθει πανικό. Βέβαια, άλλο αυτό κι άλλο να έχει πάθει τέτοιο παραλογισμό και δωσιλογισμό ώστε να υποστηρίζει δημόσια ότι είναι καλύτερα να χάνονται θέσεις εργασίας παρά κρατικά έσοδα (που πάνε στη Φρανκφούρτη, ξαναθυμίζουμε). Ολες οι κυβερνήσεις του κόσμου, δεξιές και αριστερές, ξοδεύουν δισ. για να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας. Οχι τ’ ανάποδο. Σταματά η κουβέντα. Ξέρουν προς τα πού κατευθύνονται και συμπεριφέρονται, τηρουμένων των (δυσ)αναλογιών, σαν τα ΚΤΗΝΗ ΤΟΥ ISIS, που επιδεικνύουν τα σφαγμένα θύματά τους στα τσιγκέλια για να προκαλέσουν ΤΡΟΜΟ. Μια ανατριχιαστική για τα κοινοτικά δεδομένα συλλογιστική εντοπίζεται και σε ορισμένα κυβερνητικά στελέχη: ΔΕΙΞΤΕ ΠΟΣΟ ΤΕΡΑΤΑ μπορούμε να γίνουμε για να φοβηθούν όλοι, να λουφάξουν και να το βουλώσουν! Στο κάτω-κάτω, από κοινωνικοοικονομική άποψη και η νέα ιδέα για δημοσιοποίηση όλων των «πόθεν έσχες» -που σημαίνει ότι κάνα εκατομμύριο πολίτες (μαζί με τις οικογένειές τους) διατρέχουν διακριτούς άμεσους και έμμεσους κινδύνους- με κάτι τέτοιο μοιάζει. Κρέμασμα στα ΤΣΙΓΚΕΛΙΑ του κοινωνικού αυτοματισμού και του ενστίκτου «η κατσίκα του γείτονα» ώστε να ενταθούν τα ΕΜΦΥΛΙΑ ΠΑΘΗ.

Τις τελευταίες ημέρες, μάλιστα, ο ιός της τυφλής, άνευ προηγουμένου ΕΜΠΑΘΕΙΑΣ έχει μεταδοθεί παντού. Χαμός με τα media, ακόμα και προσωπικά με τους απειλούμενους με ανεργία δημοσιογράφους! Συγκρούσεις στον χώρο όλων των θεσμών. Αντίποινα κατά... γυναικόπαιδων, προκειμένου να διασωθούν κάτι κομματικά «βοσκοτόπια», στην υπόθεση Στουρνάρα. (Για δεύτερη φορά, η ίδια αποκοτιά. Ετσι είχαν χτυπήσει με το καλημέρα και τη Μαρέβα, τη σύζυγο του Κυριάκου Μητσοτάκη. Πέρα από ιταμή, είναι και καθ’ όλα επικίνδυνη για όλους ιδέα.) Ε, το μόνο που μένει για να «παρηγορήσουν», όπως νομίζουν, τους μαινόμενους συνταξιούχους είναι να συλλάβουν και τον Αρχιεπίσκοπο ως εγκέφαλο... εγκληματικής συμμορίας που ασχολείται με τον προσηλυτισμό στον Χριστιανισμό. 

Ναι, ίσως πάμε αδιάβαστοι για συμφορά μεγαλύτερη αναλογικά από τη Μικρασιατική. Τότε τουλάχιστον υπήρχε η Μητέρα Πατρίδα (ενίοτε όχι και τόσο στοργική, αντιθέτως κακή μητριά) για να περιθάλψει τα εκατομμύρια πρόσφυγες. Τώρα όλη η χώρα, η ίδια η Ελλάδα, είναι στη συμφορά από μόνη της. Και αντί για την κοινωνική αλληλεγγύη που διαφημίζουν, επικρατεί το «ο σώζων εαυτόν σωθήτω». Και πρώτος ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ. Γι’ αυτό διώκει, κατάσχει,  μπουκάρει, φυλακίζει. Αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων. Τους σκοτώνει και θέλει να μας πει ότι είναι ευθανασία.