Θοδωρής Τσίκας

Δηλαδη πέσαμε απο τα σύννεφα οταν μάθαμε πως ο γιατρός που έδωσε στον 77χρονο τα πιστοποιητικά για να ανανεώσει την άδεια οδήγησης ταχύπλοου δεν τον εξέτασε ποτέ;

Πέσαμε απο τα σύννεφα όταν ο ίδιος ομολόγησε μπροστά στην κάμερα πως αυτή είναι η "συνήθης πρακτική";

Ποιος μπορεί να ορκιστεί πως δεν ήξερε οτι ακριβώς η ίδια πρακτική ακολουθείται και με την ανανέωση των αδειών οδήγησης αυτοκινήτου;

Ποιος μπορεί να ορκιστεί πως στο συγγενικό - φιλικό του περιβάλλον δεν γνωρίζει τουλάχιστον έναν υπερήλικα που οδηγεί και ο οποίος μάλλον δεν θα έπρεπε να πιάνει τιμόνι στα χέρια του;

Δυστυχώς είναι κοινό μυστικό οτι τα περισσότερα τέτοια πιστοποιητικά δίνονται είτε εξ' αποστάσεως, είτε ελαφρά τη καρδία.

Είναι η ελληνική λογική-πρακτική τού "ελαμωρετωρα" (γράφεται και προφέρεται ως μια λέξη).

Μια πρακτική που ταλανίζει σε όλες της τις εκφάνσεις την νεοελληνικής νοοτροπία.

"Ελαμωρετωρα" περνάω με κόκκινο αλλα κοιτάω και λίγο αν έρχεται άλλος...

"Ελαμωρετωρα" θα ανάψω τη φωτιά να κάψω τα ξερόχορτα και ας φυσάνε 8 μποφόρ...

Δεν ξέρω αν πρόκειται επί της ουσίας για τη λογική ότι δεν θα συμβεί σε  εμάς ποτέ η στραβή, ή αν πρόκειται για τη βεβαιότητα ότι σε μια χώρα που διαχρονικά τίποτα δεν λειτουργεί όπως θα έπρεπε, θα κρυφτούμε πίσω απο την ατιμωρησία.

Ισως και τα δύο μαζί αλλά κυρίως είναι η λογική του "να κάνω εγώ τη δουλειά μου και άσε τους άλλους να χτυπιούνται".

Από το ανώδυνο παρκάρω διπλή γραμμή με αλάρμ και αδιαφορώ αν μπορείς να φύγεις γιατί "δυο λεπτά θα κάνω", μέχρι το αδιαφορώ προκλητικά για νόμους κι διατάξεις γιατί "εγώ θα σώσω την Ελλάδα;".

Δυστυχώς κάπως έτσι γίνονται τα χειρότερα και μετά τα ρίχνουμε στην κακιά την ώρα.

Ισως τελικά, ο συμπαθής (;) κύριος Φίλης αντί να εισάγει μαθήματα κολύμβησης στα σχολεία θα έπρεπε πρωτίστως να φροντίσει να αποκτήσουν οι βλαστοί μας μια καλύτερη κοινωνική παιδεία, σεβασμό στον διπλανό μας, ευαισθησία αληθινή για το περιβάλλον κοκ.

Αλλά "ελαμωρετωρα" τώρα, με αυτά θα ασχολούμαστε;