Δημήτρης Δανίκας

Υπέρ σωτηρίας της πατρίδας είπατε; Λάθος. Το τομάρι τους και μόνο αυτό!
Αφού, λοιπόν, όπως διακηρύσσουν, η απλή αναλογική θα ανοίξει τον δρόμο σε ευρύτερες συμμαχίες. Αφού αυτός ο δρόμος της απλής αναλογικής θα λειτουργήσει ως φροντιστήριο ευρωπαϊκής, πολιτικής κουλτούρας. Και αφού άπαντες, πλην του Κυριάκου Μητσοτάκη, διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους υπέρ κάποιας παραλλαγής απλής αναλογικής, ε, τότε ποιο ακριβώς είναι το εμπόδιο για τον σχηματισμό, από σήμερα, μιας ευρύτερης συμμαχικής διακυβέρνησης του τόπου;

Αλέξης, Κυριάκος, Φώφη, Σταύρος και Λεβέντης υπέρ  Ευρωπαϊκής Ενωσης, ΝΑΤΟ και ΗΠΑ. Ενα το κρατούμενο. Βασικό. Αυτό που κάποτε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής το είχε πει με τέσσερις λέξεις: «Ανήκομεν εις την Δύσιν». Ετσι δεν είναι;

Αλέξης, Κυριάκος, Φώφη, Σταύρος, Λεβέντης υπέρ της ιδιωτικοποίησης περιουσίας του Δημοσίου. Εστω και μετά κροκοδείλιων δακρύων. Δεύτερο κρατούμενο αυτό. Πάει το Ελληνικό, πάνε τα περιφερειακά αεροδρόμια, πάει το λιμάνι του Πειραιά, πάνε οι τράπεζες. Στο τέλος θα πάνε σχεδόν όλα!

Αλέξης, Κυριάκος, Φώφη, Σταύρος, Λεβέντης υπέρ του ευρώ πάση θυσία. Απαντες, θέλουν δεν θέλουν, διαχειριστές ενός μονόδρομου που έχει χαραχθεί σε Βρυξέλλες και Βερολίνο. Τρίτο κρατούμενο αυτό.

Ε, τότε ποιο το ανυπέρβλητο εμπόδιο, το φοβερό χάσμα ανάμεσα στους τάχα μου αριστερούς, τους δήθεν σοσιαλδημοκράτες και τους περιφερόμενους κεντρώους; Ο Κατρούγκαλος; Να γελάσω! Ο Πολάκης; Της μιας χαψιάς! Ο Δρίτσας; Ελάτε τώρα!

Ενα κόλπο ήταν. Οπως όλα τα επικοινωνιακά τερτίπια. Ετσι σκέφτονται. Ετσι πορεύονται. Οχι για τη σωτηρία, αλλά για τον φιλοτομαρισμό τους. Πώς θα βάλουν τρικλοποδιά στον αντίπαλο. Πώς από την πτώση του ενός θα κερδίσει ψήφους ο άλλος. Πώς δηλαδή θα ενισχύσουν το μαντρί τους, θα ανεβάσουν τις μετοχές τους και θα αναβαθμίσουν τον ρόλο τους!
Για τον Τσίπρα, η απλή αναλογική θα λειτουργούσε σαν απορροφητική σκούπα. Να αναγκαστεί δηλαδή η Φώφη να συνεργαστεί μαζί του. Μετεκλογικά εννοείται. Με την ίδια καραμέλα του Ανδρέα Παπανδρέου. Να φράξουμε τον δρόμο της Δεξιάς προς την εξουσία!

Το όνειρο του Τσίπρα για την ολοκλήρωση της μετάλλαξής του είναι η κατάκτηση της απόλυτης ηγεμονίας. Ο ηγεμόνας μιας μεγάλης ακατανίκητης κεντροαριστερής παράταξης. Με διπλό στόχο. Από τη μια να απορροφήσει τους κεντρώους. Και από την άλλη να περιθωριοποιήσει όσους από τους δικούς του εξακολουθούν να χορεύουν αριστερόστροφο ταγκό με τις επαγγελίες της Θεσσαλονίκης του 2014. Τόσο απλά!

Ετσι, μ’ αυτή τη μετεκλογική αναδιάταξη του πολιτικού προσωπικού, ο Τσίπρας θα ολοκλήρωνε τους στρατηγικούς σχεδιασμούς του και θα αντέγραφε εντελώς το εφεύρημα του Ανδρέα Παπανδρέου. Οτι δηλαδή πρόκειται για την αιώνια σύγκρουση ανάμεσα στις δυνάμεις του φωτός και τις άλλες του σκότους! Εγώ το φως, ο Κυριάκος το σκοτάδι!

Ταχυδακτυλουργικό κόλπο και η πρόταση της Φώφης για τη δική της απλή αναλογική. Τάχα μου ότι ενδιαφέρεται για την κυβερνησιμότητα του τόπου. Στην πραγματικότητα, η δική της θεατρική παράσταση αποσκοπούσε στην οριστική αποκόλληση κάθε ίχνους υποψίας ή πιθανότητας συνεργασίας με τον Τσίπρα. Οσο εκείνος μετακινείται προς το Κέντρο, τόσο εκείνη, στριμωγμένη, κόβει κάθε γέφυρα επικοινωνίας!

Εφαλτήριο της Φώφης είναι η αποδυνάμωση του Τσίπρα.  Ονειρό της είναι η επιστροφή χιλιάδων ψηφοφόρων στο σπίτι τους, στην αρχική κοιτίδα, στην αγκαλιά του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος. Η καταστροφή του Τσίπρα, η αναγέννηση της Φώφης. Ο θάνατός σου, η ζωή μου. Αυτή και μόνο αυτή η αλήθεια. Ολα τ’ άλλα, κόλπα και τερτίπια!