Τάσος Καραμήτσος

Δύσκολες μέρες έρχονται για την Ελλάδα, για την ακρίβεια ακόμη πιο δύσκολες μετά την απόφαση των Βρετανών να φύγουν από την Ευρωπαϊκή Ενωση.

Οι επιπτώσεις δεν μπορεί να είναι προβλεπτές αυτή τη στιγμή ούτε καν κατά προσέγγιση για τη χώρα, αλλά και μόνο το κλίμα που δημιουργείται φτάνει και περισσεύει.
Βαραίνει η ατμόσφαιρα σε όλη την Ευρώπη και μάλλον φαίνεται πιο πιθανό τελικώς η ζημιά να είναι μεγαλύτερη στην Ε.Ε. παρά στην ίδια τη Βρετανία που εξαρχής κράτησε μια απόσταση, με άλλο νόμισμα, άλλη λογική και πολλά προνόμια σε σχέση με τις χώρες-μέλη.
Δεν είναι ώρα για πανηγυρισμούς από πλευράς των αριστερών δυνάμεων στην Ελλάδα, τύπου «εμείς τα λέγαμε για το πού οδηγεί η γερμανική κυριαρχία και πίεση». Γιατί πολύ απλά το Brexit στη Βρετανία το έφεραν οι δεξιοί-συντηρητικοί ψηφοφόροι και η βασίλισσα. Το Ηνωμένο Βασίλειο έχει ανάπτυξη, πόρους, διεθνές εκτόπισμα και αυτοκρατορική νοοτροπία.
Μπορεί σε δύο χρόνια να φτιάξει ένα χρηματοοικονομικό μοντέλο που όχι μόνο θα διατηρήσει το Λονδίνο ως οικονομικό κέντρο του κόσμου (μαζί με τη Νέα Υόρκη), αλλά να το καταστήσει και ασφαλές καταφύγιο κεφαλαίων απέναντι στο ασθενές ευρώ και την προβληματική Ευρωζώνη.

Εμείς ζητάμε κατανόηση και χρήμα από τους Ευρωπαίους, ενώ οι Εγγλέζοι έφυγαν γιατί νομίζουν ότι δίνουν πολλά λεφτά και θέσεις εργασίας στους Ευρωπαίους. Ας μην μπερδευτούμε πάλι από μπαρούφες ή... βαρούφες.
Δεν ξέρουμε επίσης αν οι δυνάμεις που κυριαρχούν στις 27 χώρες-μέλη θα πάνε προς κάποια δημοσιονομική χαλάρωση της Ε.Ε. ή θα στραφούν σε ένα πιο κλειστό και ομοιογενές μοντέλο, το οποίο δεν θα σηκώνει καμία παρέκκλιση, ειδικά για τους αδύναμους. Στο κάτω-κάτω εμείς πια μετά το Brexit είμαστε ασήμαντοι, είτε φύγουμε είτε μας διώξουν, μετά τον εφιάλτη που ζουν από την Παρασκευή ξημερώματα.

Είναι ώρα για ψυχραιμία, σύνεση και ομοψυχία όλων στην Ελλάδα για να περάσουμε όσο το δυνατόν με λιγότερους κλυδωνισμούς από αυτή τη νέα τεράστια πανευρωπαϊκή καταιγίδα. Και είναι γεγονός ότι στην καταιγίδα πλήττεται ο λιγότερο προφυλαγμένος.
Είναι μάλλον ώρα συγκλίσεων πολιτικών κομμάτων και δυνάμεων και όχι ανόητων καβγάδων. Βρισκόμαστε ήδη στα τέλη Ιουνίου, τα σχολεία έχουν κλείσει και ο κόσμος έχει αρχίσει να μπαίνει στην κλασική θερινή ραστώνη, προσπαθώντας να ξεχάσει για λίγο τα προβλήματά του. Ο χειμώνας, όμως, που έρχεται θα είναι ο πιο βαρύς και δύσκολος οικονομικά από την εποχή του Πολέμου.

Τα νούμερα δεν θα βγαίνουν, η ύφεση θα βαθαίνει όλο και πιο πολύ και ο κόσμος θα υποφέρει περισσότερο. Η άρνηση πληρωμής φόρων και υποχρεώσεων που ήδη υπάρχει θα ενταθεί παντού, με αποτέλεσμα ένα τεράστιο κύμα φοροδιαφυγής και εισφοροδιαφυγής.
Συνεπώς και πολύ απλά δεν είναι ώρα για... μαγκιές ούτε από τον Τσίπρα, ούτε από τον Κυριάκο. Διότι ο πρώτος θα νιώσει την οργή της κοινής γνώμης όσο ποτέ, δικαίως ή αδίκως, και ο δεύτερος θα δει το μέλλον του ως αυριανού πρωθυπουργού να υποθηκεύεται.Δεν συμφέρει, λοιπόν, κανέναν από τους δύο, και κυρίως δεν ωφελούν την Ελλάδα η οξύτητα και η ασυνεννοησία.