Δημήτρης Δανίκας

Αν λοιπόν συμβαίνει αυτό που διάβασα ε τότε να κάνουμε το σταυρό μας. Γιατί, λέει, ότι ο αρμόδιος εισαγγελέας θα αποφανθεί για το εξής. Αν τα δύο φονικά Ροτβάιλερ που κατακρεούργησαν το αθώο και ανυπεράσπιστο πλάσμα, θα επιστραφούν στον ιδιοκτήτη τους η θα καταλήξουν στον Δήμο της περιοχής!

Απίστευτο και ανατριχιαστικό. Επειδή πρώτο λοιπόν. Οπουδήποτε συνέβαινε ανάλογο περιστατικό-πλην ελάχιστων Αφρικανικών χωρών-τα συγκεκριμένα τετράποδα θα είχαν θανατωθεί. Θα τους είχαν χορηγηθεί ενέσιμα δηλητήρια και θα είχαν εκπνεύσει στη στιγμή. Μάλιστα, αν δεν κάνω λάθος, ακόμα και με απλό δάγκωμα σε ανθρώπινο πλάσμα η ίδια διαδικασία, ευθανασίας, θα είχε ακολουθηθεί!

Επειδή, δεύτερο λοιπόν. Κανονικά ο απόστρατος αξιωματικός, ο ιδιοκτήτης αυτών των φονικών τετράποδων που στο χωράφι του εκτρέφει δολοφόνους-Ροτβάιλερ, έπρεπε αμέσως να μπουζουριαστεί και να ¨σφραγιστεί» πίσω από τα σίδερα της φυλακής. Αμέσως χωρίς δεύτερη κουβέντα!

Επειδή τρίτο λοιπόν. Ακόμα η περιουσία του πρέπει να δημευθεί, τα εναπομείναντα Βορτβάιλερ να είχαν από το χωράφι του αφαιρεθεί και με συνοπτικές, δικαστικές διαδικασίες, πρέπει να του επιδικαστούν ένα σκασμό λεφτά ως ελάχιστη, μηδαμινή, αποζημίωση για το κακό που τα εκπαιδευμένα από τον ίδιο, τετράποδα, έκαναν στο παιδί και τους γονείς!

Αν μάλιστα λάβω σοβαρά υπόψη μου την μαρτυρία κάποιου παθόντος που είπε ότι ένα απ αυτά τα Ροτβάιλερ όρμησε και σχεδόν θανάτωσε κάποιο κουτάβι, τότε πρέπει οι ευθύνες να αναζητηθούν τόσο στους γείτονες που δεν τόλμησαν να τον «δώσουν» στις αρμόδιες αρχές όσο και στους αστυνομικούς της περιοχής!

Το συγκεκριμένο περιστατικό φωτογραφίζει κρυστάλλινα μερικές παθογένειες που εξακολουθούν να βασιλεύουν σ αυτή την Ψωροκώσταινα. Ανομία, ασυδοσία και πλήρης αναρχία. Ο καθένας κάνει ότι γουστάρει. Τις περισσότερες φορές χωρίς θύματα. Μερικές όμως το κόστος είναι βαρύ!

Φανταστείτε τι θα γινόταν αν τα συγκεκριμένα τετράποδα ήταν ιδιοκτησίας κάποιου γνωστού πολιτικού. Του Τσίπρα, του Κυριάκου, της Φώφης και πάει λέγοντας. Φανταστείτε τι θα γινόταν αν ήταν ιδιοκτησίας κάποιου μαικήνα. Τότε όλοι θα μουτζώναμε, θα φωνάζαμε, θα βρίζαμε. Οτι η δικαιοσύνη κλείνει τα μάτια και ότι οι πολιτικοί και οι μεγαλοκαρχαρίες διάγουν ζωή χαρισάμενη κάτω από την ομπρέλα της ασυλίας!

Και κάτι ακόμα. Εσένα και εμένα το λέω. Αν αυτό το δύστυχο πλασματάκι ήταν το δικό σου παιδάκι. Αν ήταν από Ελληνες γονείς. Τι ακριβώς θα έκανες εσύ; Τι θα έκανα εγώ; Βλέποντας το παιδί μου κατακρεουργημένο από το τετράποδο του γείτονα ; Τι; Να το πω; Αν το πω θα κατηγορηθώ για προπαγάνδα αυτοδικίας. Ε ναι λοιπόν. Ετσι και έβρισκα κάποια καραμπίνα θα σου λεγα εγώ!