Παν. Μπουσμπουρέλης

Από την πλευρά του ευρώ και της υφεσιακής πορείας μέχρι τώρα δικαιώνονται η HSBC και η Morgan Stanley ενώ από την πλευρά του δολαρίου και της αναπτυξιακής τροχιάς είναι η Goldman Sachs.H Goldman μάλιστα σε προχθεσινή της ανάλυση υποστηρίζει ότι οι φόβοι για την πτώση του ρυθμού της Κίνας είναι υπερβολικά προεξοφλημένοι στον βαθμό που έφτασαν να επηρεάζουν και τις ενδογενείς αμερικάνικες προσδοκίες.Ο οίκος επιμένει στο ισχυρό δολάριο και θεωρεί επίσης, ότι θα πρέπει να διευρευνηθούν και ευκαιρίες στα μεγάλα χρηματιστήρια που δεν δείχνουν να ανακάμπτουν.

Από την δική της πλευρά η Credit Suisse όχι μόνο δεν βλέπει ανάκαμψη στο αμερικάνικο χρηματιστήριο αλλά προσδιορίζει την βάση του S&P πολύ χαμηλότερα στα 1800.Την ίδια ώρα ο οίκος μιλά για στόχο του ευρώ στο 1,14 αφού έσπασε τον κινητό μέσο όρο των 200 ημερών στο 1,105.

Η Morgan Stanley έχει προειδοποιήσει για την απειλή της παγκόσμιας ύφεσης από τα μέσα Ιανουαρίου.Οι αγορές πάντως δείχνουν ότι δεν πιστεύουν σε αύξηση των επιτοκίων στις ΗΠΑ καθώς το ύψος 1,9-1,8% για την απόδοση του αμερικάνικου δεκαετούς δικαιώνει τα όσα έχει πει η HSBC για αναίρεση της εν λόγω στρατηγικής από τα μέσα Δεκεμβρίου.

Αυτό επιχείρησε να αντικρούσει η Goldman στην ανάλυση της 3ης Φεβρουαρίου παίρνοντας σαφείς αποστάσεις από την άνοδο των ομολόγων και την πτώση των αποδόσεων τους που αντιστοιχούν στα επιτόκια δανεισμού.Αναλύει επίσης τους όρους υπό τους οποίους ευρώ και γιεν θα πιεστούν αν η αμερικάνικη ανάπτυξη αναθεωρηθεί ανοδικά.

Το οικονομικό περιβάλλον διακατέχεται από αλληλοσυγκρουόμενα στοιχήματα όπου λογικά η μια από τις δύο πλευρές θα κερδίσει. Φαίνεται πάντως ότι αν το υφεσιακό στοιχείο επικρατήσει η ελληνική πλευρά θα έχει να κάνει με έναν ακόμα αστάθμητο παράγοντα στην προσπάθεια να οδηγηθεί στην ανάκαμψη.