Κώστας Τσαούσης

Απάντηση δεν μπορώ να δώσω – άλλωστε, δεν γνωρίζω από κοντά κανένα από αυτά τα «φρούτα» της ελληνικής νύχτας... Αλλά, ας σοβαρευτούμε. Δεν είναι ώρα για αστεία! Ας μου επιτραπεί, όμως, μια υπόθεση εργασίας: Αν στη θέση του «αυτοφοράκια» βάζαμε τον υποψήφιο βουλευτή αλλά και το κόμμα του μήπως θα κάναμε μια καλή αρχή που θα έπρεπε να έχει και συνέχεια; Σπεύδω να εξηγηθώ. Η σύντομη προεκλογική περίοδος αλλά και το γεγονός ότι οι εκλογές γίνονται με λίστα μας επιτρέπει και κυρίως μας ενθαρρύνει να σκεφτούμε την εφαρμογή μιας χρήσιμης πρότασης: Οι υποψήφιοι αλλά και τα κόμματα να κάνουν όλες τις δαπάνες τους –όλες μα όλες ανεξαιρέτως ποσού- μέσω χρεωστικής ή πιστωτικής κάρτας. Καθόλου μετρητό. Μόνο πλαστικό χρήμα με καταγεγραμμένες συναλλαγές.

Για σκεφτείτε για λίγο αυτή τη πρόταση. Ο υποψήφιος βουλευτής αλλά και τα κομματικά στελέχη που δουλεύουν στις προεκλογικές καμπάνιες θα λειτουργούν σαν τους μάνατζερς με τις εταιρικές τους κάρτες – από το να πληρώνουν την βενζίνη τους για τις μετακινήσεις μέχρι και τα κεράσματα στα μπάρ και τα καφέ. Το πρώτο στοιχείο υπέρ της εφαρμογής μιας τέτοιας πρότασης θα ήταν το διαχρονικά επίμονο αίτημα της αντιμετώπισης του μαύρου πολιτικού χρήματος και των ...πηγών του. Σε αυτήν όμως την ιστορία μετράνε πάρα πολύ και τα στοιχεία που δεν βρίσκονται σε πρώτο πλάνο, σε πρώτη ζήτηση. Για παράδειγμα μια ανάλυση των καταγεγραμμένων συναλλαγών των υποψηφίων μέσω πλαστικού χρήματος θα αποκάλυπτε την οικονομική γεωγραφία των εκλογών δηλαδή όλες εκείνες τις διαδρομές του χρήματος που δεν είναι εύκολο να εμφανισθούν και να πιστοποιηθούν με το ...ρευστό.

Ας σοβαρευτούμε λοιπόν και ας κάνουμε τις εκλογές των capital controls με πλαστικό χρήμα δηλαδή με ένα μεγαλύτερο ποσοστό διαφάνειας...