Δημήτρης Δανίκας

Οι τέσσερις σωματοφύλακες. Κατά αλφαβητική σειρά: Αλέξης, Βαγγέλας, Σταύρος, Φώφη. Ποιος ο θεματοφύλακας της αλλαγής; Κατά την γνώμη μου; Κανείς!

Δηλαδή ποια η διαφορά ανάμεσα στον Τσίπρα και τον Μειμαράκη; Μόνο μία. Οτι δηλαδή ο πρώτος ως νέος και (μέχρι στιγμής) αδιάφθορος ίσως δεν είναι αιχμάλωτος οργανωμένων συμφερόντων. Γι αυτό άλλωστε Βερολίνο και Βρυξέλες προκρίνουν Αλέξη ως τον πιο αξιόπιστο, εκπρόσωπό τους

Με απλά λόγια ο χαρακτηρισμός «κόμματα παλιάς κοπής» παραπέμπει στην γνωστή και διαχρονική διαπλοκή. Ποια είναι αυτή; Η σχέση με τους ολιγάρχες. Η σχέση με κάποιες συντεχνίες. Η σχέση με κομματικές πελατείες. Μην ξεχνάτε τι είχε πει ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Οτι το σημερινό Μνημόνιο είναι το ίδιο με εκείνο που ο Γιώργος δεν κατάφερε η δεν ήθελε να εφαρμόσει

Πρώτο συμπέρασμα λοιπόν. Σ αυτές τις εκλογές δεν κρίνονται πολιτικές. Κρίνονται διαχειριστές. Γιατί μονόδρομος η πολιτική του Μνημονίου. Και για τους τέσσερις σωματοφύλακες του κάδρου. Γιατί και οι τέσσερις έχουν συνυπογράψει. Γιατί και οι τέσσερις επιθυμούν, πάση θυσία, παραμονή στην ευρωζώνη. Και γιατί προυπόθεση μιας τέτοιας παραμονής είναι η πιστή τήρηση όλων των άρθρων του Μνημονίου

Πάμε στις προεκλογικές τους εξαγγελίες. Με πρώτον τον Βαγγέλα. Τι λέει ο προσωρινός της Νέας Δημοκρατίας; Φυσικά συμμαχία. Φυσικά κυβέρνηση ειδικού, εθνικού σκοπού. Γιατί το λέει; Για τέσσερις λόγους

Ο πρώτος επειδή γνωρίζει ότι θα έρθει δεύτερος. Αλλά και πρώτος να είναι θα έρθει με μικρή, απειροελάχιστη διαφορά

Ο δεύτερος επειδή μια πιθανή συμμαχία με τον Τσίπρα θα λειτουργήσει λυτρωτικά για την γαλάζια παράταξη. Γιατί μια τέτοια συμμαχία θα ισοφαρίσει τις πομπές του δικού του κόμματος. Και γιατί ο αριστερός ΣΥ. ΡΙΖ. Α θα λειτουργήσει ως πλυντήριο και θα ξεπλύνει τους νεοδημοκρατικούς λεκέδες

Ο τρίτος επειδή από μια τέτοια συμμαχία ωφελημένη θα βγει η γαλάζια στρούγκα και εντελώς χαμένος ο Τσίπρας. Γιατί παραδοσιακά ο σκληρός πυρήνας της δεξιάς είναι αμετακίνητος, ενώ αυτής της Αριστεράς είναι μετακινούμενος

Υπάρχει και ένας τέταρτος λόγος. Μια τέτοια συμμαχία και μάλιστα το ενδεχόμενο εκλογικής, γαλάζιας κερδοφορίας, εξασφαλίζει μονιμότητα στην προεδρία του Βαγγέλα. Εγώ κέρδισα τις εκλογές. Εγώ έθεσα εκτός μάχης τον Τσίπρα. Εγώ τον ταπείνωσα. Εγώ τον ανάγκασα σε συμμαχία!

Αντιθέτως. Ο Τσίπρας, ούτε που θέλει να βλέπει, ως τον χειρότερο εφιάλτη του, σύμμαχό του και συνεργάτη του τον Βαγγέλη Μειμαράκη. Η πιθανότητα συμμαχικής κυβέρνησης με τη Νέα Δημοκρατία είναι ο πιο σύντομος δρόμος να επιστρέψει η «αριστερή παρένθεση» στο ποσοστό του 4%! Επειδή έτσι θα εξομοιωθεί ολότελα με την δεξιά πολιτική. Επειδή έτσι θα απωλέσει και το τελευταίο φύλλο συκής. Και επειδή έτσι θα ολοκληρωθεί το τέλος μιας σχέσης με την εξουσία και την κοινωνία!