Σπύρος Γκουτζάνης

Οι εσωτερικές εξελίξεις στην χώρα θα εξαρτηθούν από την συμπεριφορά του άξονα Βερολίνου-Βρυξελλών. Η μία εκδοχή, η θετική είναι να δεχθεί το ευρωιερατείο την χαλάρωση της λιτότητας και να αφήσουν περιθώριο στη νέα κυβέρνηση να εφαρμόσει την πολιτική της. Τα πράγματα και πάλι θα είναι πολύ δύσκολα αλλά διαχειρίσιμα και η ελληνική κοινωνία θα βρει τον δρόμο της. 

Αν κρίνουμε όμως από τις δηλώσεις του κ. Σόιμπλε ακόμη και μετά την συμφωνία του Eurogroup η Γερμανία έχει πάρει την απόφασή της να σπρώξει τα πράγματα στα άκρα. Θα χρησιμοποιήσει τον μηχανισμό των Βρυξέλλων και της Ευρωπαικής Κεντρικής Τράπεζας ώστε να έχει υπό την συνεχή απειλή της οικονομικής ασφυξίας τη νέα κυβέρνηση προκειμένου να πετύχει την άνευ όρων συνθηκολόγησή της όπως είχε κάνει και με τους προηγούμενους. Καμία χαλάρωση, πλήρης υποταγή φαίνεται να λέει ο κ. Σόιμπλε, αδιαφορώντας για τις συνέπειες που θα έχει κάτι τέτοιο στην ελληνική κοινωνία. 

Σε αυτή την περίπτωση μέχρι το τέλος του τετραμήνου θα έχουμε ρήξη: είτε ρήξη της ελληνικής κυβέρνησης με τους εταίρους είτε ρήξη στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ και με τις κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις που τον στηρίζουν μέχρι τώρα λόγω της αντιμνημιακής του ρητορείας. Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως δεν είναι ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ ούτε θέλει αλλά ούτε μπορεί -τουλάχιστον όπως είναι τώρα εσωτερικά διαρθρωμένος- να υλοποιήσει ένα μνημόνιο όπως τα προηγούμενα. 


Κάπως έτσι η ρήξη με τους εταίρους αρχίζει να διαφαίνεται ως η πιθανότερη προοπτική. Φυσικά στο τετράμηνο που έχει μπροστά της η κυβέρνηση θα πρέπει να προετοιμαστεί και να μην ξαναβρεθεί στην δύσκολη θέση που βρέθηκε την βραδυά του κρίσιμου Eurogroup όταν την εκβίασαν με bank run, μαζική φυγή καταθέσεων και ξαφνικό θάνατο της οικονομίας. Παράλληλα παίζεται και θα συνεχίσει να παίζεται το blame game. Ποιός θα χρεωθεί την ευθύνη; η ελληνική κυβέρνηση επιλέγει την αποχώρηση ή το Βερολίνο με την αδιαλλαξία του ωθεί μία χώρα εκτός ευρώ με τις όποιες συνέπειες; Η κυβέρνηση το έχει ξεκαθαρίσει: η Ελλάδα θα μείνει στο ευρώ, άλλοι ας αναλάβουν την ευθύνη των ενεργειών τους. 

Το ερώτημα είναι πρώτα για τα άλλα κόμματα: τί στάση θα κρατήσουν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι -το ΚΚΕ είναι γνωστή η στάση του πλαγιοκόπηση στον ΣΥΡΙΖΑ ότι και να κάνει. Θα στηρίξουν την κυβέρνηση στην προσπαθειά της να κρατήσει την χώρα στην Ευρωπαική Ένωση διευρύνοντας την πολιτική της λιτότητας και ερμηνεύοντας κατά το δοκούν την συμφωνία που υπογράφηκε; Ή θα συνεχίσουν να ταυτίζονται με τον κ. Σόιμπλε (κυρίως η ΝΔ) υπονομεύοντας την εθνική προσπάθεια; Θα επιμείνει η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ να ζητούν από τον ΣΥΡΙΖΑ να εφαρμόσει την πολιτική για την οποία έχασαν τις εκλογές δείχνοντας απόλυτη περιφρόνηση στην βούληση του εκλογικού σώματος όπως άλλωστε και ο κ. Σόιμπλε και οι ορντινάτσες του στο Eurogroup; 

Ακολούθως το ερώτημα είναι για τον ίδιο τον λαό; θα στηρίξει την κυβέρνηση του όποιο κόστος ή θα υποκύψει ξανά; Ας θυμόμαστε όμως ότι ισχύει το ουαί τοις ηττημένοις.