Γ. Χ. Παπαγεωργίου

Σε ό,τι αφορά το οικονομικό πρόγραμμα και τη διαπραγμάτευση, Γιάνης Βαρουφάκης και Ευκλείδης Τσακαλώτος παρουσίασαν ρεαλιστικές θέσεις στους επενδυτές στο Λονδίνο, ενώ οι δηλώσεις του πρώτου αναφορικά με την ελληνική πρόταση για το χρέος έδειξαν ότι η χώρα μας δεν ζητά διαγραφή της ονομαστικής αξίας και επομένως οι όποιες αποφάσεις μπορούν να περάσουν ευκολότερα από τις συμπληγάδες των εθνικών κοινοβουλίων και της κοινής γνώμης στις άλλες χώρες.

Ηταν φανερό ότι η προτεραιότητα του κ. Βαρουφάκη ήταν να πείσει τους εταίρους ότι η Ελλάδα είναι προσηλωμένη στους ευρωπαϊκούς κανόνες και ότι δεν διεκδικεί κάτι που θα προκαλέσει ζημία στους πολίτες άλλων χωρών - το αντίθετο.

Η θετική ανταπόκριση που υπήρξε από την πλευρά των διεθνών επενδυτών και η συμπεριφορά των λεγόμενων αγορών έδειξαν ότι οι ελληνικές θέσεις έβαλαν ένα πλαίσιο που μπορεί να οδηγήσει σε μια αμοιβαίως επωφελή συμφωνία και απομακρύνει τον κίνδυνο ρήξεων και συγκρούσεων, οι οποίες θα αποσταθεροποιήσουν την Ευρωζώνη και κατ’ επέκταση το διεθνές οικονομικό στερέωμα. Η κυβέρνηση, μάλιστα, δέχθηκε κριτική από κάποιους γιατί δεν παρουσίασε πιο μαξιμαλιστικές απαιτήσεις.

Θα περίμενε κανείς ότι ύστερα από μια τέτοια προσέγγιση από την ελληνική πλευρά θα υπήρχε και αντίστοιχη ανταπόκριση από την πλευρά των εταίρων, αλλά συνέβη το αντίθετο.

H EKT έσπευσε να ανακοινώσει ότι δεν δέχεται πλέον τα ελληνικά ομόλογα ως εγγύηση, ενώ την ίδια μέρα διέρρευσε έγγραφο της γερμανικής κυβέρνησης που στην ουσία έλεγε ότι δεν προτίθεται να κάνει ούτε ένα βήμα πίσω.

Με λίγα λόγια, υψώνεται ένας τοίχος αδιαλλαξίας και προετοιμάζεται ένα πλαίσιο αντιπαράθεσης όπου δεν μετράνε τα λογικά επιχειρήματα, αλλά η ωμή δύναμη και τα εκβιαστικά διλήμματα. Εκεί δηλαδή όπου υπερτερούν οι εταίροι.

Είναι ένα σκηνικό που έχουμε ξαναδεί στο παρελθόν, έστω και με διαφορετικές αναλογίες και κανονικά δεν θα έπρεπε να μας εκπλήσσει.

Πολύ περισσότερο από τη στιγμή που ήταν αναμενόμενο ότι ακόμη και αν η γερμανική κυβέρνηση έχει ήδη αποφασίσει να καταλήξει σε κάποιου είδους συμβιβασμό, δεν θα το κάνει προτού εξαντλήσει όλα τα περιθώρια και αφού πρώτα έχει αποσπάσει όσο το δυνατόν περισσότερα κέρδη στη διαπραγμάτευση.

Φάνηκε από τις δηλώσεις στο Βερολίνο ότι, παρά την προφανή ασυμφωνία, υπήρχαν ορισμένα σημεία τα οποία προσφέρονται για κάποια προσέγγιση.

Είναι, όμως, εντυπωσιακό το γεγονός ότι, παρά τα όσα έχουν συμβεί τα πέντε τελευταία χρόνια και παρά την αποτυχία τόσο του προγράμματος που εφαρμόστηκε στην Ελλάδα όσο και συνολικότερα των πολιτικών που εφαρμόστηκαν στην Ευρωζώνη, η Γερμανία επιμένει στη διακυβέρνηση διά της επιβολής και της δύναμης.

Η ελληνική κυβέρνηση κέρδισε αρκετά «σημεία» στον πρώτο γύρο της διαπραγμάτευσης.

Η Γερμανία, όμως, ανέβασε τους τόνους και απειλεί με νοκ άουτ. Είναι αμφίβολο, πάντως, αν προτίθεται να φτάσει το παιχνίδι στα άκρα.