Μηνάς Τσαμόπουλος

Όχι ότι άλλαξε η νοοτροπία των παραγόντων αλλά η στροφή προς τους Έλληνες επιβαλλόταν λόγω της οικονομικής  στενότητας.  Ο καιρός πέρασε, ομάδες πήραν ελληνόπουλα για να συμπληρώσουν-ενισχύσουν το ρόστερ τους, όμως φως δεν είδαμε.

Ο  φίλαθλος κόσμος συνεχίζει να φτιάχνεται με μεταγραφές ξένων, οι διοικήσεις δεν έχουν λεφτά και φέρνουν από το εξωτερικό σχεδόν ό,τι κάτσει και η ζωή συνεχίζεται.

 Όμως και οι έλληνες που προτιμήθηκαν δεν έκαναν τη διαφορά. Δεν βγήκαν ποδοσφαιριστές ή μπασκετμπολίστες ή βολεϊμπολίστες, και  κλπ  που να βγάζουν μάτια και να αρχίζουν να γράφουν με χρυσά γράμματα το όνομά τους στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού. Κάποιοι βαφτίστηκαν φερέλπιδες  από τους παράγοντες και τα ΜΜΕ,  πιο μία προσπάθεια, πιο πολύ, να κατευνάσουν την ακόρεστη διάθεση των φιλάθλων και τίποτα περισσότερο. Μέχρι εκεί.

Η πραγματικότητα κατέδειξε τη γύμνια των υποδομών οι οποίες τις εποχές των παχιών αγελάδων εγκλωβίστηκαν στην ουτοπική οικονομική ευδαιμονία και ξέπεσαν.

Δεν υπήρχε έτοιμη κατάσταση για να προωθήσει αθλητές  υψηλού επιπέδου. Ακόμη και τώρα που έχουν, εξ ανάγκης,  στρέψει το βλέμμα τους οι ομάδες στις Ακαδημίες τους δεν υπάρχουν χρήματα για να τις υποστηρίξουν και να γίνει σωστή δουλειά σε βάθος και με προοπτική χρόνου.  Γύμνια.