Αντώνης Πανούτσος

Υπάρχουν φυσικά διαφορές, όπως ότι στα Lemmings δεν υπάρχουν πολιτικοί αρχηγοί για να τους πούνε ότι η ακτή είναι δύο χεριές κολύμπι, αλλά το στοιχείο της παράκρουσης παραμένει. Πάμε λοιπόν σε μια κυβέρνηση που αν είναι του ΣΥΡΙΖΑ η λογική με την οποία θα έχει εκλεχθεί θα τρόμαζε ακόμα και τα Lemmings.
 
Οχι γιατί κάποιος στον ΣΥΡΙΖΑ λέει να πηδήσουν οι Ελληνες στη θάλασσα και να κολυμπήσουν προς μια ακτή της οποίας η απόσταση είναι άγνωστη, αλλά γιατί ο ένας λέει να ανεβούν οι Ελληνες στο βουνό και να πετάξουν και ο άλλος να πηδήξουν στη θάλασσα και να κολυμπήσουν.
Ενδεικτικά αναφέρω ότι μετά τη Ραχήλ Μακρή που είπε ότι η κυβέρνηση μπορεί να τυπώσει 100 δισ., ένας άλλος υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ στον Νομό Κοζάνης ο Γιώργος Χιωτίδης, είπε: «Αν χρειαστεί να κάνουμε παύση πληρωμών, θα κάνουμε παύση πληρωμών». Δηλαδή, αν βγουν και οι δύο, μπορούμε να σταματήσουμε να πληρώνουμε και να τυπώσουμε και 100 δισ. για να έχουμε σε μια ώρα ανάγκης.

Το γιατί οι Ελληνες προβλέπεται να στείλουν στην εξουσία ένα κόμμα που τη μία λέει ότι στηρίζει τις επενδύσεις και την άλλη μέσω του Θοδωρή Δρίτσα ότι θα επανεξετάσει τη συμφωνία με την Cosco είναι ένα σύνθετο θέμα. Εκτός από τη φυσική κούραση μετά από έξι χρόνια λιτότητας και ανεργίας, υπάρχει η ψυχολογική παράμετρος που τα κόμματα, αλλά κυρίως τα Μέσα, πέρασαν στον κόσμο ότι «δεν πάει παρακάτω». Οτι παιδάκια λιποθυμάνε από πείνα στα σχολεία, δυστυχισμένοι ψάχνουνε στους κάδους για φαγητό και ότι οι Ελληνες αυτοκτονούν κατά χιλιάδες.

Οπότε αφού φτάσαμε στον πάτο του βαρελιού, ό,τι και να ψηφίσουμε, χειρότερα δεν μπορεί να πάμε. «Ας βγάλουμε λοιπόν και αυτούς να τους δοκιμάσουμε. Αν δεν πάνε καλά, θα βγάλουμε τους άλλους. Και αν οι άλλοι δεν πάνε καλά, τους παράλλους», είναι η λογική.

Τέτοιο κόλπο, όμως, όπου ο χρόνος θα ακινητοποιηθεί για να διαλέγουν οι Ελληνες κυβερνήσεις μέχρι να βρουν την καλή, σαν να είναι γραβάτες ριγέ ή πουά, δεν υπάρχει. Η επόμενη κυβέρνηση θα πάει την Ελλάδα καλύτερα ή χειρότερα. Επίσης, όπως έχω γράψει μισή ντουζίνα φορές, δεν υπάρχει το «μας κοροϊδέψανε». Το μόνο γκαραντί στην ψήφο είναι το μυαλό του ψηφοφόρου να κρίνει αν αυτά που του λένε είναι εφικτά.

Τέλος, ψηφίστε σημαντικούς ανθρώπους. Το πρόβλημα της τελευταίας Βουλής ήταν κατά ένα μεγάλο μέρος στα πρόσωπα.

Οσο στέλνετε στη Βουλή την Γκερέκου και τον Χαϊκάλη, τα κόμματα θα ψάχνουνε για περισσότερες Γκερέκου και περισσότερους Χαϊκάληδες. Γιατί αν είναι να πέσουμε από τον γκρεμό σαν τα Lemmings τουλάχιστον ας τσακιστούμε με αξιοπρέπεια.


Αυτοδυναμία και συνεργασίες
Το να βγει ο ΣΥΡΙΖΑ αυτοδύναμος είναι δύσκολο να εκτιμηθεί τι σημαίνει. Κάθε συνιστώσα, κάθε στέλεχος, κάθε μέλος θα πιστέψει ότι μπορεί να δρέψει τα οφέλη και τους κόπους από τους αγώνες των τελευταίων χρόνων και θα πάρει χρόνο να τελειώσει το μοίρασμα.


Με ΠΑΣΟΚ
Το να βγει ο ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ νομίζω ότι μικρή σημασία έχει. Το ΠΑΣΟΚ θα βάλει το know how που έχει στον κρατισμό και τον συνδικαλισμό και σύντομα θα καταλάβουν ότι είναι ίδιοι και τόσο καιρό τζάμπα τσακώνονταν.


Με ΑΝ.ΕΛ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝ.ΕΛ. έχει γέλιο. Εκτός από γέλιο, έχει περισσότερο γέλιο με Ν.Δ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ με τη Ν.Δ. είναι καταστροφή. Σε τέτοια ανόμοια κόμματα ψηφίζεις τις διαφορές και όχι να γίνουν ίδια.


Με Ποτάμι
Ο πιο ενδιαφέρων συνδυασμός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ με τo Ποτάμι. Σε μεγάλο βαθμό ο ΣΥΡΙΖΑ, που έχει συνιστώσες δουλεμένες στον δρόμο, μπορεί να καβαλήσει το Ποτάμι, που έχει πολλά μορφωμένα στελέχη αλλά λιγάκι φλωρούμπες. Από την άλλη, έχει μερικά τσαμπουκαλεμένα στελέχη όπως ο Ψαριανός και ο Τατσόπουλος, που προέρχονται από την Αριστερά και ξέρουν πώς λειτουργεί, και παρότι εκτιμώ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα κάνει μεγάλη προσπάθεια να τους βγάλει στην απέξω, θα είναι δύσκολοι πελάτες για να σκύψουν το κεφάλι και να τους το κόψουν.