Δημήτρης Δανίκας

Και οι κυβερνητικοί αναζητούν καμιά εικοσαριά «κωλοτουμπίστες». Και ο Βενιζέλος πρόθυμος να συζητήσει παραλλαγή κυβέρνησης συμμαχίας. Και οι «πρόθυμοι» γράφουν και ξαναγράφουν σενάρια «εθνικής συμφιλίωσης» και «εθνικού σκοπού»!

Και ο Πάνος Καμμένος έχει κλείσει ραντεβού με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Και ο Φώτης Κουβέλης αναζητεί διέξοδο από το αδιέξοδό του. Και ο Μητσοτάκης θα προσπαθήσει να συνετίσει τον Πάνο Καμμένο. Και ο Παναγιώτης Μελάς από την προφορική κωλοτούμπα υπέρ Σταύρου Δήμα στην έτερη κωλοτούμπα εναντίον του Σταύρου Δήμα και από εκεί, ποιος ξέρει στην τρίτη κωλοτούμπα υπέρ του Σταύρου Δήμα!

Και ο Αντώνης Σαμαράς με το επιτελείο του σχεδιάζουν να κάνουν ρελάνς στην τρίτη ψηφοφορία. Και ο Αλέξης Τσίπρας παρέα με το δικό του επιτελείο, μπορεί κι αυτή να σχεδιάζουν ρελάνς και μπλόφα στην τελευταία ψηφοφορία. Και αρκετοί εκ των «ανεξάρτητων» ξανασκέφτονται το μέλλον αυτής της δύσμοιρης χώρας. Και οι «υπόλοιποι» της Δημοκρατικής Αριστεράς ξανασκέφτονται κι αυτοί το μέλλον αυτής της δύσμοιρης χώρας!

Και ο Σαμαράς σχεδιάζει με νέο όνομα, φέροντα αριστερό, προοδευτικό πρόσημο να αιφνιδιάσει στην τρίτη ψηφοφορία. Και ο Τσίπρας συσκέπτεται να πράξει το ίδιο. Να προτείνει κι αυτός κάποιο όνομα. Με την προυπόθεση να κλειδωθεί συγκεκριμένη ημερομηνία εκλογών!

Και τα επιτελεία των δύο αντίπαλων, εχθρικών παρατάξεων διαβουλεύονται πλαγίως, κρυφίως και υπογείως. Μπας και καταλήξουμε σε κοινό υποψήφιο; Μπας και ταυτόχρονα με την υπερψήφιση κοινού υποψηφίου ορίσουμε και την ημερομηνία των επερχόμενων εκλογών; Για πότε λέτε εσείς; Εμείς λέμε για τον Μάιο. Διαφωνούμε. Εμείς λέμε για το Νοέμβριο. Πολύ αργά. Εμείς λέμε για τον Ιούνιο. Πολύ νωρίς. Εμείς λέμε για τον Οκτώβριο. Πολύ αργά!

Και οι δύο απόντες βουλευτές της «Χρυσής Αυγής» πότε εδώ πότε εκεί. Και οι διεθνείς Αγορές βυσσοδομούν πάνω στο πτώμα της Ψωροκώσταινας. Και το Βερολίνο, διαμηνύει μέσω του Die Welt ότι με τον Τσίπρα θα μας σπρώξουνε στο γκρεμό της Δραχμής Και ο Ιταλός υπουργός των Οικονομικών πιστεύει ότι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ θα ακολουθήσει τον δρόμο τον θεσμικό. Και το παρασκήνιο οργιάζει. Και τα δημοσιογραφικά επιτελεία ποντάρουν στην πράσινη τσόχα του Προέδρου της Δημοκρατίας. Και το έργο άλλοτε μοιάζει με καραφαρσάρα και άλλοτε με τραγωδία!

Κι εσύ εκτός κάδρου. Εκτός σκηνής. Εκτός πρωταγωνιστικού ρόλου. Εκτός ακόμα και από ρόλο κομπάρσου. Ισως και εκτός εργασίας. Ισως και εκτός περιουσίας. Ισως και εκτός περίθαλψης. Εσύ παρέα με το τίποτα. Εσύ αγκαλιά με την απελπισία!

Θεούλη μου ποιον να πιστέψω; Αν ψηφίσω Τσίπρα μου λένε ότι θα έρθει η συντέλεια του κόσμου. Αν ψηφίσω Σαμαρά, μου λένε, ότι θα μου ληστέψει και τις τελευταίες δεκάρες που έχω χώσει κάτω από το στρώμα της γιαγιάς μου. Τι να κάνω;

Στην θέση σου δύο πράγματα θα σκεφτόμουνα. Το πρώτο «στην Ελλάδα ζεις δεν υπάρχει ελπίς». Το δεύτερο, από το επίγραμμα πάνω στην ταφόπλακα εκείνου του αφορισμένου Νίκου Καζαντζάκη: «Δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβούμαι τίποτα, είμαι λεύτερος»!