Σπύρος Γκουτζάνης

-Πρώτα ο ίδιος και να εξηγήσει γιατί η “διαδικαστική και αναίμακτη” όπως την χαρακτήριζαν συζήτηση με την Τρόικα που ξεκίνησε τον περασμένο Σεπτέμβριο διαρκεί ακόμη. Ο ισχυρισμός ότι από τον περασμένο Οκτώβριο οι δανειστές φοβήθηκαν τον ΣΥΡΙΖΑ και γι αυτό σκλήρυναν την στάση τους δεν είναι επαρκής εξήγηση. Πιο πιθανό φαίνεται ότι οι δανειστές απαύδησαν με την αναβλητικότητα της κυβέρνησης που υπό την πίεση της αντιπολίτευσης έβαλε φρένο στις συμφωνημένες μεταρρυθμίσεις -φθάνει να θυμηθεί κανείς το ευτράπελο να υποβάλλουν στην Τρόικα διαφορετικό σχέδιο για την ρύθμιση των κόκκινων δανείων δύο υπουργοί οι κ.κ. Χαρδούβελης και Δένδιας.

Η κυβέρνσηση πάγωσε τις διαπραγματεύσεις με την Τρόικα και επίσπευσε την διαδιακασία της προεδρικής εκλογής. Οφείλει λοιπόν να εξηγήσει τί θα αλλάξει στην διαπραγμάτευση αν εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Γιατί αν είναι να μην αλλάξει τίποτε τότε πρόκειται για ένα φτηνό κόλπο για να δώσει πρόσχημα σε μερικούς βουλευτές να ψηφίσουν κατά το προσωπικό τους συμφέρον. Τόσο όμως οι βουλευτές όσο και ο ελληνικός λαός έχουν δικαίωμα να γνωρίζουν τι τους επιφυλάσσει το άμεσο μέλλον πριν πάρουν τις αποφάσεις τους. Η κυβέρνηση λοιπόν θα πρέπει να εξηγήσει στις πολιτικές δυνάμεις και στον ελληνικό λαό και όχι να απειλεί να εκβιάζει και να προκαλεί τρόμο, με δηλώσεις περί grexit, bank run και άλλα θλιβερά.

-Ενώπιον των ευθυνών της όμως τίθεται και η αξιωματική αντιπολίτευση η οποία αιφνιδιάστηκε από τις εξελίξεις. Ήταν βέβαιη ότι ο κ. Σαμαράς θα υπέγραφε μία επαίσχυντη συμφωνία που θα περνούσε μεν από την Βουλή αλλά θα στερούσε τις πολιτικές προυποθέσεις για την ανάδειξη Προέδρου της Δημοκρατίας και κατά συνέπεια εκείνη θα κέρδιζε τις εκλογές και θα ερχόταν στην εξουσία το Μάρτιο. Τώρα αυτό αλλάζει και βρίσκεται μπροστά στο ενδεχόμενο αν δεν εκλεγεί Πρόεδρος να κάνει εκείνη την δύσκολη διαπραγμάτευση.

Είναι καιρός λοιπόν να αφήσει τα ηρωικά και γραφικά ότι “θα βάλλει τις αγορές να χορεύουν πεντοζάλη” που απλώς στερούνται σοβαρότητας και να παρουσιάσει μία ολοκληρωμένη πρόταση κατ αρχήν για την διαπραγμάτευση με τους δανειστές και ακολούθως για την οικονομική πολιτική που θα εφαρμόσει εάν εκλεγεί.

-Τις ευθύνες τους θα πρέπει να αναλάβουν και οι βουλευτές κυρίως των μικρότερων κομμάτων και οι ανεξάρτητοι από τους οποίους θα εξαρτηθεί η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Έχουν κάθε δικαίωμα να απαιτήσουν από την κυβέρνηση να παρουσιάσει σε ποιό σημείο βρίσκεται η διαπραγμάτευση με την Τρόικα και τί θα περιλαμβάνει η κυοφορούμενη συμφωνία. Επίσης να αφήσουν τις πολλές δηλώσεις. Εάν λένε ότι δεν θα ψηφίσουν Πρόεδρο της Δημοκρατίας στην συνέχεια να μην ξεφτυλιστούν ψηφίζοντας και το αντίστροφο. Εάν πάλι δεν είναι ακόμη βέβαιοι ας μείνουν σιωπηλοί. Μερικές φορές η σιωπή είναι χρυσός.

-Ενώπιον την δικής του ευθύνης όμως τίθεται εκ των πραγμάτων και οι πολίτες οι οποίοι οφείλουν να δουν με προσοχή τις τους προτείνουν τα κόμματα εξουσίας να σταθμίσουν τα υπέρ και τα κατά και να καθορίσουν την ψήφο τους με βάση το συμφέρον τους και το συμφέρον της χώρας. Ψύχραιμα και με αξιοπρέπεια και όχι σαν τρομοκρατημένα ζώα υπό τις απειλές και τους εκβιασμούς της κυβέρνηση ή της αντιπολίτευσης.