Γιάννης Μακρυγιάννης

Ειναι μάλιστα σχεδόν εξοργιστικό να το κάνουν κολυμπώντας στην υποκρισία. Ας πούμε για τον Γιούνκερ:  πρόκειται για τον άνθρωπο που έκανε το Λουξεμβούργο φορολογικό παράδεισο για  τις μεγάλες πολυεθνικές, ώστε να γλιτώνουν φόρους! Ε, δεν παει πολύ να δινει συμβουλες στους Έλληνες πώς να ψηφίσουν και να ζητάει να εκλέξουμε "οικείους" σε αυτόν πρόσωπα; Στο τέλος μπορεί να μας ζητήσει να εκλέξουμε και την οικιακή του βοηθό ή τον κηπουρό του! Ας πούμε και για τον Μοσκοβισί, που τρέχει να εμπλακεί στην κινδυνολογία και τους εκβιασμούς: ειναι ο υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας που οδήγησε τη χώρα του στο να υποβάλλει το μεγαλύτερο σε έλλειμα προϋπολογισμό απο τις ευρωπαϊκές χώρες, κατα ωμή παράβαση των κανόνων, που μας ζητάνε να εφαρμόσουμε εμείς χωρις την παραμικρή παρέκκλιση.

Καταλαβαίνω την αγωνία τους. Την αγωνία, όλων των ξένων παραγόντων, που έχουν σχέση με την ελληνικη κρίση και τον χειρισμό της. Φέρουν τεράστιες ευθύνες και έκαναν αδιανόητα λάθη στην υπόθεση αυτή. Ορισμένα απο αυτά τα έχουν ομολογήσει ευθαρσώς - χωρις βέβαια να αναλαμβανουν και το κόστος - και αλλα τα ομολογούν οταν αποχωρήσουν απο τις θέσεις τους.

Ειναι λογικό λοιπον να μην θελουν καμια συζήτηση επι των όσων έχουν επιβάλλει, καμια διαπραγμάτευση σοβαρη, καμια αλλαγή και ανατροπή, που θα έθετε σε αμφισβήτηση τη συνταγή που επέλεξαν να εφαρμόσουν.

Γι' αυτο και συμπεριφέρονται σαν κοινοί γκαγκστερς. Βάζουν πιστόλια στον κρόταφο των λαών, υπαγορεύουν επιλογές, απαγορεύουν δικαιώματα, γράφουν στα παλια τους τα παπούτσια τη δημοκρατία και την εθνικη αυτοτέλεια, το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης.

Κι αυτο ειναι το χειρότερο απ´ όλα: Η ηγεσία της σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης εχει μετατραπεί απο δαύτους σε μια οργάνωση νονών, υπό γερμανική καθοδήγηση.

Γιατί οι αγορές μπορούν να πιέζουν όσο θελουν και να παίζουν παιχνίδια. Αυτή ειναι η δουλειά τους και προσπαθούν να διαμορφώσουν τις συνθήκες ανάλογα με το συμφέρον τους.
Αλλα οι θεσμικοί πολιτικοί παραγοντες, με ποιο δικαίωμα περιφρονούν το δημοκρατικό κεκτημένο και τη δημοκρατική παράδοση της Ευρώπης;

Μπορεί να υπάρχουν εντελως διαφορετικές απόψεις για το ποια ειναι η καλύτερη λύση για τη χώρα. Αλλά αυτο θα το αποφασίσει τελικά ο ίδιος ο λαός, ο οποιος θα αναλάβει και την τελική ευθύνη για το δρόμο που θα επιλέξει. Δεν χρειάζεται προς τούτο ούτε αυτόκλητους σωτήρες, ούτε συμβουλάτορες, ιδίως οταν πρόκειται για παραγοντες που έκαναν μέχρι τωρα τραγικούς χειρισμούς, σε βάρος και της χώρας μας και της κοινωνιας...