Πολιτική ανεντιμότητα
Σπύρος Γκουτζάνης

Σπύρος Γκουτζάνης

Πολιτική ανεντιμότητα

Το επιχείρημα εν πρώτοις μοιάζει ακράδαντο, ότι πιο κοντά στην στέρεη τετράγωνη λογική: αν δεν υπήρχε ο κίνδυνος των εκλογών τότε οι δανειστές δεν ήταν τόσο σκληροί μαζί μας και δεν θα υπήρχε αδιέξοδο στις διαπραγματεύσεις

Τί να σημαίνει αυτό; κατ αρχήν ότι οι δανειστές έχουν κάποιου είδους αλεργία στις δημοκρατικές διαδικασίες. Ε τότε να τις καταργήσουμε τις εκλογές και τις διαδικασίες δημοκρατικού ελέγχου της κυβέρνησης για να λυθεί το πρόβλημα. Δύσκολο ακόμη και γι αυτούς. 

Γιατί όπως μας έχουν πει και μας επαναλαμβάνουν συνεχώς οι δανειστές έχουν τον δικό τους σχεδιασμό -τα βλέπουν τεχνοκρατικά, έτσι δεν μας λένε;- τον έχουν επιβάλει μέσω των συμφωνιών που έχουν υπογράψει οι ελληνικές κυβερνήσεις και από καιρό σε καιρό ελέγχουν αν τηρείται η συμφωνία. Εγκαλούν τώρα την κυβέρνηση ότι δεν τήρησε εκείνα για τα οποία έχει δεσμευτεί και ζητούν νέα δημοσιονομικά μέτρα για να κλείσει το κενό, ριζική αναμόρφωση του ασφαλιστικού με μείωση συντάξεων, πλήρη κατάργηση του εργασιακού πλαισίου, αύξηση των συντελεστών ΦΠΑ, απελευθέρωση πλειστηριασμών, εξαιρέσεις από την ρύθμιση των 100 δόσεων και μερικά άλλα δευτερεύοντα. Εάν αυτά είναι αλήθεια ας ξαναγυρίσουμε στο αρχικό “ακράδαντο επιχείρημα”: Αν δεν υπήρχε ο κίνδυνος εκλογών στον ορίζοντα οι δανειστές θα άλλαζαν τον σχεδιασμό τους, θα μας χαρίζανε δηλαδή αυτά που χρωστάμε ή δεν θα ζητούσαν τις εγγυήσεις που θεωρούν απαραίτητες; Δύσκολο να το πιστέψει κανείς όσο αφελής κι αν είναι. 

Τί θα άλλαζε λοιπόν αν δεν υπήρχε η προοπτική εκλογών και η πιθανότητα -μάλλον βεβαιότητα- αλλαγής κυβέρνησης; Σε αυτή την περίπτωση υποκρύπτει το αρχικό επιχείρημα οι δανειστές θα αφήναν στην παρούσα κυβέρνηση χρονικό περιθώριο μερικών μηνών, ας πούμε μέχρι το μέσο της επόμενης χρονιάς, για να εφαρμόσει τα ίδια μέτρα που της ζητούν τώρα.  Άλλωστε η ηγεσία Σαμαρά-Βενιζέλου δεν δυσανασχετεί για τα μέτρα καθεαυτά αλλά για τα ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα και γιατί οι δανειστές δεν τους αφήνουν το περιθώριο να κάνουν τους επικοινωνιακούς και πολιτικούς χειρισμούς ώστε να τα επιβάλλουν εξωραισμένα ιδεολογικά πλαισιωμένα, δίχως κόστος ή με το μικρότερο κόστος. Γιατί αν η κυβέρνηση πίστευε ότι τα μέτρα αυτά δεν είναι για το καλό της χώρας τότε είμαστε όλοι βέβαιοι... ότι θα έλεγε επιτέλους ένα όχι. Ή μήπως είναι πρόθυμη να εφαρμόσει μέτρα ενάντια στο συμφέρον της χώρας για να μην δυσαρεστήσει τους δανειστές; 

Κλείσιμο
Επειδή όμως οι δανειστές τα ξέρουν αυτά γι αυτό πιέζουν, για να έχουν μία συμφωνία τώρα που να δεσμεύει την χώρα ανεξαρτήτως των πολιτικών εξελίξεων και της αλλαγής κυβέρνησης. Παράλληλα παρατείνουν την κατάσταση ώστε να εξαντλούνται τα ταμειακά διαθέσιμα της επόμενης κυβέρνησης. Η ηγεσία Σαμαρά-Βενιζέλου τί κάνει; υπογράφει μία συμφωνία και δεσμεύει έτσι μία επόμενη κυβέρνηση που ενδεχομένως θα προκύψει μετά από έναν ή δύο μήνες;  Δεν είναι πολιτικά ανέντιμο και σύμφωνο με τις επιθυμίες των δανειστών; Θα ήταν πολύ πιο έντιμο όχι μόνο έναντι του πολιτικού του αντιπάλου αλλά έναντι της κοινωνίας να ζητήσει την έγκρισή της και να πάρει η κοινωνία την απόφαση όποιες κι αν είναι οι συνέπειες. Καλώς ή κακώς τα πράγματα στις δημοκρατίες έτσι λειτουργούν. 

ΥΓ. Όσο για τα ακράδαντα επιχειρήματα και τις τετράγωνες λόγικές είναι ότι κοντινότερο στην βλακεία. Είναι έτσι κατασκευασμένη η τετράγωνη λογική για να απευθύνεται στο χαμηλότερο επίπεδο κατανόησης. 
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Ειδήσεις Δημοφιλή Σχολιασμένα
ΔΕΙΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ