Γιώργος Παπασταφίδας

Η δραματική πτώση της τιμής του πετρελαίου είναι, κατά πολλούς, το μεγαλύτερο διεθνές οικονομικό γεγονός της χρονιάς, κάτι που αλλάζει άρδην της γεωπολιτικές ισορροπίες σε ολόκληρο τον πλανήτη αλλά ακόμη και στην Ελλάδα.

Το μπρα-ντε-φερ  ανάμεσα στις ΗΠΑ-  οι οποίες  τα τελευταία χρόνια έχουν τετραπλασιάσει την παραγωγή τους λόγω της εκμετάλλευσης νέων σχιστολιθικών κοιτασμάτων- και της Σαουδικής Αραβίας   η οποία βλέπει να χάνει την διαχρονική  ηγεμονία της  στην διαμόρφωση των τιμών του μαύρου χρυσού; Αλλά και το βαρύ χτύπημα που δέχεται η οικονομία της Ρωσίας η οποία στηρίζει την δεκαετή ανάπτυξη της στην ακριβή τιμή που πουλά το πετρέλαιο και φυσικό αέριο στις διεθνείς αγορές, κινδυνεύουν να τινάξουν στον αέρα τις παγκόσμιες ισορροπίες. Ποιος ωφελείται;

Μα φυσικά οι μεγάλοι καταναλωτές πετρελαίου όπως η Κίνα, η Ευρώπη, η Ιαπωνία και υπό προϋποθέσεις οι ΗΠΑ.

Βέβαια εδώ στην Ελλάδα περί άλλων τυρβάζουν οι κυβερνώντες και οι επιτελείς του  υπουργείου Οικονομικών αφού ακόμη υπολογίζουν την τιμή του για τον προϋπολογισμό του 2015 ακόμη σε τιμές κοντά στα 100 δολάρια το βαρέλι.

Τι σημαίνει όμως, και το κυριότερο, πώς μπορεί να προσθέσει στην ανάπτυξη του ΑΕΠ της Ελλάδας ακόμη και κατά δύο ποσοστιαίες μονάδες η ραγδαία πτώση της τιμής του πετρελαίου;

Η αριθμητική είναι απλή και άκρως εντυπωσιακή.

Η Ελλάδα εισάγει και καταναλώνει αργό πετρέλαιο κοντά στα 10 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση. Η πτώση κατά 30 % της τιμής του τους τελευταίους μήνες σημαίνει ότι η χώρα κερδίζει περισσότερα από 3 δισ. ευρώ. Όχι και άσχημο δωράκι στην χειμαζόμενη ελληνική οικονομία.

Αυτά τα  3 δισ. ευρώ και υπό την προϋπόθεση ότι οι τιμές θα παραμείνουν στα σημερινά επίπεδα, διαχέονται άμεσα ως επιπλέον εισόδημα τόσο στα νοικοκυριά και τους επαγγελματίες με την μείωση της τιμής της βενζίνης  και της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης αλλά και στις επιχειρήσεις με κορυφαία την ΔΕΗ, η οποία καταναλώνει τεράστιες ποσότητες πετρελαίου για την ηλεκτροδότηση των νησιών του Αιγαίου.

Παράλληλα, μια σειρά από βιομηχανίες που χρησιμοποιούν ως καύσιμο το πετρέλαιο θα ανασάνουν οικονομικά, πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί να συνεχίσουν να λειτουργούν διασφαλίζοντας έτσι χιλιάδες θέσεις εργασίας. Σημαντική ανάπτυξη αναμένεται να έχει, λόγω του χαμηλότερου κόστους, και ο κλάδος των μεταφορών και κυρίως η Ακτοπλοΐα, οι αερομεταφορές και οι οδικές μεταφορές.

Επιπλέον αναμένεται να  υποχωρήσει σημαντικά το κόστος των αγροτικών εκμεταλλεύσεων αφού κατά βάση όλα τα μηχανήματα καλλιέργειας και συγκομιδής χρησιμοποιούν πετρέλαιο  πράγμα που θα σημάνει φθηνότερα προϊόντα για τους καταναλωτές και μεγαλύτερο περιθώριο κέρδους για τους χιλιάδες Έλληνες αγρότες.

Όμως ουσιαστικές ελαφρύνσεις θα έχει και ο κρατικός προϋπολογισμός αφού θα μειωθούν σημαντικά οι δαπάνες για καύσιμα στις μεταφορές(λεωφορεία), στα Σώματα Ασφαλείας (Αστυνομία, Πυροσβεστική, Λιμενικό, ΕΚΑΒ,κ.α.) ,στις ένοπλες δυνάμεις (αεροπορικά καύσιμα, καύσιμα για τα πλοία του πολεμικού ναυτικού, για τον στρατό ξηράς κ.α.), στα Ταχυδρομεία, αλλά και σε άλλους τομείς της δημόσιας διοίκησης που χρησιμοποιούν πετρέλαιο ή τα παράγωγά του.

Φτηνότερα αναμένεται να γίνουν και μια σειρά προϊόντα που χρησιμοποιούν σαν βάση τα υποπροϊόντα πετρελαίου, όπως τα πλαστικά.

Όλα τα παραπάνω μπορούν να μας δώσουν ένα... χεράκι  για να βγούμε μια ώρα αρχύτερα  από την κρίση. Υπό προϋποθέσεις  όμως, όπως οι εταιρίες πετρελαιοειδών να μειώσουν ισόποσα με την πτώση της τιμής του πετρελαίου  τις τιμές στις αντλίες(αυτό μέχρι στιγμής δεν συμβαίνει αφού ο ρυθμός πτώσης της λιανικής τιμής είναι μικρότερος από την συνολική πτώση της τιμής του πετρελαίου). Οι βιομηχανίες να μειώσουν τις τιμές που πωλούν τα προϊόντα τους στο βαθμό που κερδίζουν από την πτώση της τιμής του πετρελαίου. Οι αγρότες να μειώσουν τις τιμές των αγροτικών προϊόντων αφού τώρα έχουν σημαντικά μικρότερο κόστος καλλιέργειας. Οι εταιρίες μεταφορών και κυρίως η Ακτοπλοΐα να μειώσουν τις τιμές των εισιτηρίων προς τα νησιά και τέλος το κράτος τα κέρδη που θα έχει από την μείωση της διεθνούς τιμής του πετρελαίου  να την αναδιανείμει στην κοινωνία μέσω της μείωσης της φορολογίας.