Μάκης Πολλάτος

Οι εκπρόσωποι των δανειστών δεν έρχονται στην Αθήνα για να ολοκληρώσουν την αξιολόγηση της εφαρμογής των συμφωνηθέντων. Οι πιστωτές απαίτησαν από την ελληνική πλευρά οι συνομιλίες να γίνουν στο Παρίσι, σε ουδέτερο έδαφος δηλαδή, και η αξίωσή τους αυτή έγινε αποδεκτή από την κυβέρνηση Σαμαρά. 

Οι δανειστές προσέρχονται στις διαπραγματεύσεις «αγριεμένοι». Όπως λένε αξιόπιστες πληροφορίες: 
- Τα στελέχη του ΔΝΤ δεν έχουν κρύψει την ενόχλησή τους για το γεγονός ότι η Αθήνα κατέθεσε τον κρατικό προϋπολογισμό για το επόμενο έτος χωρίς να έχει λάβει την έγκριση της Τρόικας. Ξεκάθαρα και χωρίς περιστροφές, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έχει ζητήσει από το υπουργείο Οικονομικών να αποσύρει το σχέδιο νόμου του νέου προϋπολογισμού! 
- Οι Ευρωπαίοι υποστηρίζουν ότι για το 2015 θα χρειαστεί να ληφθούν νέα μέτρα, εκτιμώντας ότι το δημοσιονομικό κενό που θα πρέπει να καλυφθεί από νέα χαράτσια και παντός είδους φόρους ανέρχεται μεταξύ των 2,5 με 3,5 δισ.ευρώ. Τι σημαίνει η επιβολή νέων μέτρων ακόμη κι αν δεν είναι οριζόντια όπως ισχυρίστηκε ο Χαρδούβελης; Οτι η επερχόμενη νέα έκτακτη φορολογία, είτε στις επιχειρήσεις επιβληθεί, είτε στα φυσικά πρόσωπα, θα έχει τρομερές επιπτώσεις στην ήδη λαβωμένη οικονομία και θα χτυπήσει ακόμη περισσότερο τους φορολογούμενους.
- Η Γερμανία είναι απρόθυμη να μπει σε οποιαδήποτε συζήτηση για αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Ελάφρυνση του χρέους «γιοκ» με απλά λόγια. Επιπλέον η Μέρκελ με δύο δημόσιες παρεμβάσεις της τις τελευταίες ημέρες, χωρίς να αναφέρει ότι ομιλεί ειδικώς για την Ελλάδα, ζητά απ' όλες τις ευρωπαϊκές χώρες να εφαρμόσουν διαρθρωτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που θα κάνουν τις οικονομίες πιο ανταγωνιστικές.   

Με απλά λόγια, οι δανειστές έχουν βάλει το μαχαίρι στο λαιμό της ελληνικής κυβέρνησης και με όλες τις κινήσεις τους μέχρι σήμερα έχουν δείξει ότι θα επιδιώξουν να κερδίσουν όσα περισσότερα μπορούν από την επερχόμενη διαπραγμάτευση.

Στις συνομιλίες των Παρισίων, στόχος της ελληνικής πλευράς είναι να επιτευχθεί ένας συμβιβασμός, έστω κι αν αυτός θα είναι οδυνηρός και επώδυνος. Έχουν συνειδητοποιήσει στην κυβέρνηση πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα; Εχει καταλάβει το ελληνικό πολιτικό σύστημα ότι οι δανειστές έχουν στυλώσει τα πόδια και δεν προτίθενται να διευκολύνουν την ελληνική πλευρά ούτε και να αποδεχθούν τη λεγόμενη «πολιτική διαπραγμάτευση»; 

Ακόμη κι αν οι πιστωτές και η Τρόικα συμφωνήσουν στα 2/3 όσων σήμερα ζητούν από την ελληνική κυβέρνηση, μπορεί η Αθήνα να περάσει από τη Βουλή νέες φορολογίες; Μπορεί η κυβέρνηση να αλλάξει τα όρια συνταξιοδότησης; Εχει τη δυνατότητα να μειώσει περαιτέρω τις δημόσιες δαπάνες και με ποιο τρόπο; Με απολύσεις ή με νέες μειώσει μισθών; Ακόμη κι αν η Τρόικα συμφωνήσει να μειώσει το ύψος του ελλείμματος που υπολογίζει ότι πρέπει να καλυφθεί το 2015 από τα 2,5-3,5 δισ. σε χαμηλότερο ποσό, τι μέτρα θα ληφθούν;  

Οσοι ονειρεύονταν έξοδο στις αγορές έχουν αντιληφθεί ότι οι χρηματαγορές δεν δανείζουν στην Ελλάδα, αφού τα επιτόκια που ζητούν καθιστούν απαγορευτικό τον δανεισμό; Ποιος θα... σκίσει τα μνημόνια τώρα; Μήπως είναι κοντά ο καιρός που το ελληνικό πολιτικό σύστημα θα ζητήσει οικειοθελώς από Ευρωπαίους και ΔΝΤ νέο πακέτο στήριξης, ακόμη κι αν το ονομάσουν προληπτική γραμμή στήριξης ή όπως αλλιώς; 

Η κυβέρνηση εγκλωβίστηκε στα αδιέξοδα που η ίδια δημιούργησε, εξαγγέλοντας έξοδο στις αγορές, σκίσιμο των μνημονίων και δεσμευόμενη ότι θα προβεί σε αυξήσεις μισθών και παροχές σε όσους επλήγησαν από την κρίση, χωρίς να αντιλαμβάνεται στοιχειωδώς πως η οικονομία δεν έχει ανακάμψει, ούτε η χώρα έχει βγει από την κρίση... Οι Ευρωπαίοι δείχνουν ότι δεν προτίθενται να κάνουν πίσω, ίσως διότι θεωρούν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έρχεται στην εξουσία. Οπότε για ποιο λόγο οι δανειστές να κάνουν παραχωρήσεις σε μια κυβέρνηση που απέρχεται; Αν είναι να δώσουν κάτι θα το «προσφέρουν» σε μια νέα κυβέρνηση, εφ' όσον λάβουν εγγυήσεις ότι τα συμφωνηθέντα θα εφαρμοστούν.

Ποιες θα κάνει τις προσαρμογές που απαιτούνται; Η σημερινή κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ ή μία ευρεία κυβέρνηση εθνικής ενότητας; 
Θα έλεγα ότι αυτοί που πρέπει να σηκώσουν το βάρος είναι όλοι μαζί εκείνοι που παραμυθιάζουν τον κόσμο ότι περάσαμε τα δύσκολα και η κρίση τελείωσε, μαζί με εκείνους που υπόσχονται... σκληρότερη διαπραγμάτευση.