Παν. Μπουσμπουρέλης

Αγορές και οικονομία απεχθάνονται τη διαιώνιση των αβεβαιοτήτων και των ισορροπιών σε τεντωμένο σκοινί και θέλουν κάτι χειροπιαστό και διατηρήσιμο, όσο κακό κι αν είναι αυτό.

Η χώρα πρέπει να κάνει με τους Γερμανούς ένα νέο deal. Αυτή είναι η αλήθεια και όλα τα υπόλοιπα είναι εκ του περισσού. Για να είμαστε, λοιπόν, σίγουροι ότι οι ακραίες πλευρές θα είναι καλυμμένες, προτείνουμε να κάτσουν από τη μια πλευρά ο Χανς Βέρνερ Ζιν και από την άλλη το επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Ζιν, επικεφαλής του γερμανικού ινστιτούτου IFO, υπήρξε πάντα ειλικρινής και σοβαρός. Ουδέποτε έκρυψε την αντιπάθειά του προς τη Νότια Ευρώπη, θεωρούσε σκόπιμο να φύγει για ένα διάστημα η Ελλάδα από το ευρώ και διαφωνεί πάντα με τις πρωτοβουλίες Ντράγκι. Εχοντας δει και αποειδεί όμως ο άνθρωπος, πρόσφατα είπε ότι είναι προτιμότερο να πάμε σε κούρεμα χρέους για να υπάρξει επόμενη μέρα σε προβληματικές οικονομίες.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, από την πλευρά του, όσο πλησιάζουμε προς τον βράχο γίνεται όλο και περισσότερο αντικείμενο ανάλυσης από τους ξένους οίκους. Η Credit Suisse επανήλθε χαρακτηρίζοντάς τον μετριοπαθές κόμμα που ζητά διαπραγματεύσεις, η HSBC είπε ότι τα ελληνικά ομόλογα δεν θα επανέλθουν αν δεν γίνει η προεδρική εκλογή, άρα εκτός αγορών αν πάμε για εκλογές;

Από όλα αυτά συνάγει κανείς το συμπέρασμα ότι γεννάται ένα σενάριο επικίνδυνου εγκλωβισμού που έχει να κάνει με το ότι οι αγορές δεν πρόκειται να μας χρηματοδοτήσουν αν δεν ξεκαθαρίσει το πολιτικό σκηνικό. Και από εκεί και πέρα ενέχεται ο κίνδυνος να ξαναγυρίσουμε στη γιαλαντζί χρηματοδότηση των πιστωτών με τα υπόλοιπα του ΤΧΣ και την πιστωτική γραμμή που θα αγοράζει τεχνητά τα ελληνικά ομόλογα.

Αυτά όμως δεν είναι λύσεις που θα πάνε μακριά. Η διαχείριση των 100 δόσεων υποκρύπτει το μέγεθος της αστειότητας στο οποίο καλείται να ισορροπήσει η ελληνική σκηνή. Να γίνεται δηλαδή επικοινωνιακό παιχνίδι για το αν η τρίτη δόση του φόρου εισοδήματος θα ενταχθεί ή όχι στις 100 δόσεις και όχι στις 12. Αντίστοιχα, για το αν οι 5 δόσεις του ΕΝΦΙΑ πρέπει να γίνουν και αυτές 100 και όχι 12, που είναι η ισχύουσα ρύθμιση.

Ολα αυτά δείχνουν το μέγεθος της πραγματικής χρεοκοπίας της ελληνικής οικονομίας. Και η παρέμβαση της τρόικας έγινε καθώς η αναβολή από τους φορολογουμένους της εκπλήρωσης των υποχρεώσεών τους στα τέλη του προηγούμενου μήνα οδήγησε σε μια άτυπη στάση πληρωμών ύψους 1,8 δισ.

Στην πορεία όμως όλοι θα ανακαλύψουν και θα νιώσουν στο πετσί τους ότι η υιοθέτηση 50, 60 και 100 δόσεων δεν θα είναι μελλοντικά και τόσο απλή υπόθεση καθώς θα έρχονται οι νέες υποχρεώσεις σε λίγους μήνες. Αρα, αν η οικονομία δεν γυρίσει για να ρέουν το μετρητούλι και το εισόδημα, δεν πρόκειται να αλλάξουν πολλά. Αυτά έχουν αντιληφθεί και οι φίλοι μας επενδυτές των αγορών και έχουν αλλάξει στάση τους τελευταίους μήνες.

Οι τράπεζες έκαναν τα πρώτα βήματα και για τα κόκκινα δάνεια, αλλά και μέσω των δηλώσεων του προέδρου του ομίλου Πειραιώς Μιχάλη Σάλλα, ο οποίος διευκρίνισε χαρακτηριστικά ότι δεν χρειάζεται να γίνουν πλειστηριασμοί. Οι πλειστηριασμοί δεν είναι διοικητικό μέτρο, οι τράπεζες έχουν ήδη ξεκινήσει να κάνουν τις ρυθμίσεις τους και σε κάθε περίπτωση δεν θα ωφελήσει πουθενά να μαζέψουν ακίνητα που σε τέτοια αγορά δεν θα πουλιούνται.

Αυτό δείχνει όμως πόσο εκτός τόπου και χρόνου είναι πάρα πολλά πράγματα που γίνονται χωρίς εμάς για εμάς. Το έχουμε ξαναπεί. Η χώρα δεν έχει γλιτώσει τη χρεοκοπία εντός ευρώ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, και θα είναι μέρα μεσημέρι. Αντί οι πολιτικοί να συγκεντρωθούν στην υλοποίηση μέτρων και στην υποστήριξη πολιτικών για την τόνωση της αγοράς, ξανάφεραν τα hedge funds στο αγαπημένο τους end game, που αυτή τη φορά δεν θα έχει χαριστικές λύσεις.