Δημήτρης Παφίλας

ΕΝΦΙΑ, ΕΕΤΗΔΕ, ΜΟΠ, ΦΑΠ, ΦΚΕ  και πάει λέγοντας. Ως μεγάλοι διαφημιστές στο ΠΑΣΟΚ γνώριζαν ότι,όλοι πρέπει να αναγνωρίζουν αόριστα ( αλλά  όχι να καταλαβαίνουν ) ξεκίνησαν την βιομηχανία των αρκτικόλεξων.
Η συνήθεια των αρτικόλεξων δεν κόπηκε εύκολα, ιδιαίτερα όταν υπάρχει η συγκυβέρνηση.
Επί δικαίων και αδίκων λοιπόν επιβλήθηκε ο ΕΝΦΙΑ προκαλώντας οικογενειακές έριδες, αναστατώσεις, κλπ.

Φανταστείτε τι ανυπολόγιστες ζημιές προκαλεί ο φόρος πέραν της αφαίμαξης των οικονομικών εισοδημάτων : 
Ο γιός καθηγητής ή η κόρη δημόσιος υπάλληλος έχει κληρονομήσει ένα ακίνητο στο χωριό, αλλά δεν τολμούσε καν να το σκεφθεί με το χαράτσι. Τώρα με την επιβολή του ΕΝΦΙΑ το ακίνητο όχι μόνο το έχει ξεχάσει, αλλά θα θεωρήσει και ευεργέτη έναν πιθανό αγοραστή.

Η δεύτερη μεγάλη συνέπεια είναι ότι, δεν δημιουργούνται μετακινήσεις στην χώρα, αλλά ούτε προωθούνται για να δημιουργηθούν εισοδήματα. Κανείς δεν παίρνει το ρίσκο να μετακινηθεί στην επαρχία ενώ όποιος μένει εκεί δεν δουλεύει και αρκείται στα εισοδήματα που φέρνουν τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας που εργάζονται στον Τουρισμό.
( σ.σ Είναι προτιμότερο να ρισκάρει κάποιος 10-20000 χιλιάδες σε μια δουλειά παρά να λαμβάνει επιδόματα απο ΕΣΠΑ- ΟΑΕΔ)   

Ενώ στο εξωτερικό οι μετακινήσεις των πολιτών εντός της επικράτειας  επιδοτούνται, στην Ελλάδα τείνουμε να τις απαγορεύσουμε. 
Στην Αυστρία λ. Χ όταν ένα ζευγάρι αλλάζει επαρχία τότε λαμβάνει ένα βοήθημα για την μετακίνηση. Έχοντας τα 1000-1200 ευρώ ανά χείρας, αλλά και φθηνά ενοίκια ( διότι οι δήμοι αγοράζουν ακίνητα για τους ασθενέστερους ρίχνοντας τις τιμές ), το ζευγάρι θα 
μπορέσει να ξεκινήσει την ζωή του.    
                            
Η τέταρτη και ίσως μεγαλύτερη συνέπεια είναι ότι, τα ακίνητα δεν μπορούν να χρηματοδοτηθούν εμποδίζοντας την ανάπτυξη. Η εφημερίδα “Εστία” μας θύμισε τον  διεθνούς φήμης περουβιανό οικονομολόγο  Χερνάντο ντε Σότο. Στο βιβλίο του, ( το Μυστήριο του κεφαλαίου ) αναφέρθηκε εκτενώς στην σημασία του ακινήτου για την ανάπτυξη της  χώρας, αλλά και στην παραοικονομία που εμποδίζει την οικονομική πρόοδο. Όταν το ακίνητο δεν μπορεί να χρηματοδοτηθεί από τις τράπεζες  ( όπως συμβαίνει με τα ελληνικά ακίνητα ) τότε δεν μπορούν να παραχθούν εισοδήματα,  ούτε να ξεκινήσουν εργασίες για να αντιμετωπιστεί η ανεργία. Ο Ντε Σότο, όμως, το 1980 είχε  παρατηρήσει επίσης  στο Περού ότι ενώ οι κατασκευές ήταν σε ύφεση οι μάντρες υλικών έκαναν χρυσές δουλειές. Η παραοικονομία λοιπόν αντικατέστησε το νόμο κάνοντας τους φτωχούς πιο φτωχούς, καθώς τα ακίνητα τους είχαν μικρότερη αξία, αλλά πλήρωναν περισσότερα σε υλικά. Ο φαύλος κύκλος των φόρων – διαφθοράς- γραφειοκρατίας δεν φέρνει ανάπτυξη διο και ο φόρος ΕΝΦΙΑ χρειάζεται να αποσυρθεί.